نوشته های یک شنونده از دنیای پادکست.امید که مفید واقع شود. https://t.me/podbuzz
دعا برای ربوده شدگان،روایتی کمدی از سیاهی ها
فاقد اسپویل
روایتی قوی و تاثیر گذار از جنیفر کلمنت دررابطه با دنیای زنان و دختران روستاهای مکزیک که با هرنوع خطری که می تونه وجود داشته باشه زندگی می کنن.اونها تنها صاحبان کوهستانن. مردانشون برای کار می رن آمریکا تا دو ماه هم پول می فرستن ولی بعدش نه و دیگه بر نمی گردن.احتمالا جایی توی نیویورک تشکیل خانواده هم دادن.این رویه برای زنان این کوهستان کاملا طبیعیه.کتاب کاملا واقعی از زنان صحبت می کنه بدور از فمینیسم سانتی مانتال امروزی.این مهاجرت مردان باعث شده روستا بشه جایی که حالا مادران تماما قهرمان بچه ها هستن و از بچه هاشون در مقابل هرخطری چاله حفر می کنن برای قایم شدنشون از غول ها. غول هایی که با رفتن مردا بیشتر روستا رو تهدید می کنن؛ اومدن قاچاقچی های پولدار و گردن کلفت و خطرناک برای دزدیدن دختر ها.
توی این جغرافیا زیبایی معنایی نداره چون احتمال دزدیدنت بیشتر می شه و زیبایی اینجا یعنی بقا و زنده موندن. بنابراین صورت دختر ها رو سیاه می کنند و موهاشون رو پسرونه می گذارن تا حداقل دختر بودنشون تا یه سنی مشخص نباشه.اینا تنها کاراییه که می شه انجام داد.
این ایده کلی داستان بود.خود روایت:تم داستان دارکه با رگه قوی کمدی که در عین اینکه دارید یه جمله تلخ رو می خونید بخاطر بیان نویسنده همراه با یک لبخند و شاید خنده ی بلند با شخصیت ها همدردی می کنید.این موضوع داستان رو خیلی جذاب تر کرده و باعث شده متن خیلی شیرین تر بشه.راوی و شخصیت اصلی داستان دختری به نام «لیدی دی» هست که به همراه مادرش زندگی می کنه.مادری که وااقعا شخصیت جالبی داره و دیالوگ هاش رو اکثرا هایلایت می کردم.رابطه بین خودش و دخترش لیدی دی بشدت جذاب بود و کلا شخصیتی مثل مادر لیدی دی برام تازگی داشت و جدید بود.همچنین منو بیاد رابطه بین جسپر دین و پدرش مارتین تو کتاب جزازکل می انداخت که اتفاقا اون هم دارک کمدی بود و روایت های خوبی از فجایع رخ داده داشت مثل همین کتاب.کاراکتر اضافی ای توی داستان وجود نداشت همه چیز بجا بود ولی شاید کتاب اگر کمی طولانی تر بود و به برخی سوالات راجع به اتفاقاتی که برای برخی شخصیت های فرعی افتاده بود صحبت می کرد بهتر بود.همچنین پرداخت بهتر به مثلا مایک، خانواده مک کلین و وارد شدن به ساید های روانشناختی شخصیت ها. داستان تمپو و ریتم خوبی داره بجز از صفحه 300 به بعد کمی از ریتم می افته ولی همچنان کشش داره و قسمت اخر داستان هم می تونست بهتر باشه پرداخت نویسنده ولی همچنان قلم قوی و داستان خوب نمی ذاشت لحظه ای از خوندن دست بکشی.خیلی دوست داشتم کتاب یه جلد دیگه داشته باشه اما بنظرم همین هم سفر خوبی به آمریکای لاتین بود و راضی کننده. خانم سرمدی هم بسیار عالی ترجمه کرده بود کتاب رو. پیشنهاد می کنم این کتابو از دست ندید.
https://taaghche.com/audiobook/69737
لینک صوتی کتاب
https://taaghche.com/book/47574
لینک چاپی الکترونیکی کتاب
مطلبی دیگر از این انتشارات
خلاصه ای از کتاب آئین رزم؛ سون وو
مطلبی دیگر از این انتشارات
جایی که خرچنگها آواز میخوانند
مطلبی دیگر از این انتشارات
خلاصه کتاب: تراژدی مرگ سوژه در عصر رسانه ها