ارزوی ی صب خارج از ماتریکس کنکور


ارزو میکنم یه صب پاشم و نخوام بعد صرف صبونه فکر و دغدغه ساعت مطالعه و نشستن پشت میز مطالعه برای تست و درس داشته باشم

بتونم لم بدم روی صندلی و چایی صرف کنم از زمستون لذت ببرم نه اینکه زمستون از سردی بدن من لذت ببره

کاش سردی فقط ب بدنم زده بود وارد روحم نشده باشه یوقت<\

امیدوارم امیدمو بدست بیارم بتونم مث قبلل بدون زجر درسام بخونم

امیدوارم کنکورم ب خوبی تموم شه

امیدوارم روزی رو شاهد باشم ک چهار ساعت زندگیمو تعیین نکنه

امیدوارم چشامو باز کنم بگم اخیییییییییییییییییییش تموم شد

بگم تلاشام ارزششو داشت

بقیه رو نمیدونم اما یکی از نقاط ضعف زندگیم منفی نگر بودنم هست

همه باورم دارن اما خودم ی تیکه از خودمو هم باور ندارم

امیدی در من ریشه نکرده

بعضی وقتا حس میکنم نوشته هام بی ربطن اره خب هستن ولی بدون اصلاح فقط دست میبرم به کیبورد بقیشو بزا دست خدام

نوشتن از باتلاق من میکاهه

حقیقت رو هرگز ب دیگران لفظی نمیتونم بگم

خود واقعیم توی نوشتن میاد پیدا

دست خودم نیست و ابدا ک عمدا بکنم

شب شده برام زجر ک کی قراره صب شه و من باز پاشم بخونم

از زجرش خواب نمیرم

یادم نمیاد ورژن قبلیم چی بود ک ده ساعت میخوند

بهم یاداوری کن<

تا اینجا یه مشت چرت پرت نوشتم ک حتی حس میکنم با خوندنش حوصله ها سرریز شن

اره نقطه ضعف دیگم

اعتماد ب نفس ندارم و خودمو مدام تخریب میکنم

مامانم خوشاله ک همه چیو بهش در ظاهر گفتم اما هیچی از علاعم و دردام نمیدونه

اخه دلم نمیاد بگم بهش .

اون یه مادره ک مدام داره کار میکنه برای منه بچش

و من بچه تنها کاری ک باید برای جبرانش بکنم درس خوندنه ک ایقد بی مصرف شدم ک اونم انجام نمیتونم بدم

قول میدم گزارش بدم اما ایقد در گیر مشکلام میشم یادم میره ی گزارش بدم قولام چی؟

مهتاب داری از چی فرار میکنی

پاشو بی مصرف تنها کاری ک نیازه اینه کتابا وا مونده رو بخونی

ایقد بی عرضه ای؟؟؟؟

میگن دعا ها جواب میده

اهای توعی ک اگ تا اینجا میخونی مرسی واسم دعا کن>

ی بچم ک لای منگنه و فشار سازمان سنجش و پور عباس گیر افتادم

۴ سال عمرمو همینجور دارم سر میکنم

روزانه فشار روانی بیشتری رو تحمل میکنم

از درد بدن بدون جای زخم تا درد کمر و گردن ک از شدتش ب زمین میوفتی و ب خودت میپیچی دریغ از کارساز بودن یه مسکن

تا درس میخونی انگار یکی دستشوبا فشار ب گلوت میچسبونه

موقع ازمونا از شدت استرس دست و پات یخ میزنه و سعی داری لرزش دستات رو از همه پنهون کنی

۶۰ روز تا کنکورم مونده

واسم دعا کن

واسه تمام دردام دعا کن

اگ پیشنهادی داری هم سرتاپا گوشممم

ب امید یه امید و ندای امیدوارانه از تو خدای من خدای خلق این بنده 🙂