سرمقاله

نویسنده : دیبا مسیحی

به نام آن که گل را خنده آموخت

و برجان شقایق آتش افروخت....

چرا زاینده‎رود؟

از گذشته تا کنون رودخانه‎ی اصفهان نام‎های زیادی داشته است که یکی از معروف‎ترین آن‎ها همین اسم زاینده‎رود است، اما چرا این اسم را روی این رودخانه گذاشته‎اند؟

اطلاق این نام بدین سبب است که آب‎های آبیاری شده بعد از نفوذ به خاک دوباره به رود برمیگردند، به عبارت دیگر زاینده‎رود توانایی موجود بودن و خودکفا بودن دارد، زاینده‎رود زایاست!

نه فقط زاینده‎رود بلکه ذاتا طبیعت قدرت زایندگی دارد و مهم‎تر از همه انسان!

زایندگی به معنای توانایی آفرینش موجود است. آفرینش چیزی که جریان دارد و زنده است. به طور خاص انسان، توان آفرینش کلام، اندیشه‎های نوین و دستاوردهای جدید را دارد که تمام این‎ها ویژگی‎های سازگار دوران جوانی و میان‎سالی می‎باشد و در مقابل آن، رکود، درخودفرورفتگی و عدم تحرک و در نتیجه جدا شدن از خط تکامل و خوشبختی قرار گرفته است. از آنجا که بیشتر مخاطبان بامداد نسل جوان جامعه می‎باشند و در جهت اهمیت آگاهی از این موارد، بامداد تصمیم گرفته است در این شماره به صورت اختصاصی به موضوعات "زایندگی و تکامل" بپردازد.

بدین منظور به بررسی انسان کامل از دیدگاه مولانا پرداخته‎ایم و چند مقاله علمی نیز در زمینه‌ی زایندگی و تکامل نوشته‎ایم که امیدوارم حال وهوای روزهای سرد کرونایی‎تان را عوض کند. کتاب "انتخاب سوفی" را معرفی کرده‎ایم و چند شعر و متن ادبی برایتان نوشته‎ایم.

همان‎طور که احیانا اطلاع دارید به تازگی شورای مرکزی جدید کانون شعر و ادب شروع به کار کرده است؛ از این فرصت استفاده می‎کنم و به نمایندگی ازدست اندرکاران نشریه بامداد به شورای قبلی خسته نباشید می‎گویم و برای اعضای جدید آرزوی موفقیت می‎کنم.

در انتها شما را به خواندن "زایندگی و تکامل" دعوت می‌کنم.