احترام و تواضع در کاراته

كاراته با ری (احترام و تواضع) شروع می شود و با آن پایان می یابد. شاگردان كاراته با تمام مردم همين احترام و تواضع را اعمال می‌كنند و این موضوع مختص کلاس کاراته (دوجو) نیست. ری دارای مفاهيم خدا، بخشش و سخاوت نيز هست.

كاراته ها در دوجو چگونه به هم احترام می گذارند؟

كاراته کاها برای ادای احترام، از روش تعظيم كردن استفاده می کنند. شاگرد، قبل و بعد از كلاس، به استاد تعظيم می‌كند. شاگردان قبل از شروع کار به يكديگر نيز تعظيم می‌كنند. حتی قبل و بعد از مسابقات این مورد رعایت می شود.

به وسيله اجرای ری (احترام و تواضع) در كلاس كاراته، شاگردان و استادان اعلام می‌دارند كه از داشتن اين فرصت برای يادگيری از يكديگر، قدردانی می‌كنند. هنگامی كه هم شاگردی‌‌ها در كلاس كاراته به همديگر تعظيم می‌كنند و مراتب احترام و تواضع را به يكديگر نشان می‌دهند، در واقع مفاهيم سخت كاركردن و انضباط را كه هر كس بايد در كاراته رعايت كند، بهتر درک می‌كنند.

اصول ری (احترام) در خارج از کلاس

چنانچه اصول ری را در زندگی خارج از كلاس كاراته به كار بريد، يک انسان با انضباط به حساب می‌آييد. با انجام ری، هنگامی كه از مهمانانی كه به خانه‌تان آمده‌اند تشكر می‌كنيد به اين معناست كه از تلاش و زحماتی كه آنان متقبل شده‌اند تا در مهمانی خانه شما شركت كنند، سپاسگزاری می‌كنيد. هنگامی كه در سر ميز غذا اصول ری را رعايت می‌كنيد، در واقع به مهمانان احترام گذاشته‌اید چرا كه لحظات خوب و خوشايندی را با آنها سپری كرده‌ايد و وقتی كه به اجرای ری در كلاس كاراته عادت كرديد، سعی كنيد آن را در زندگی روزمره هم به كار بريد

كاراته بدون ری چگونه می‌توانست باشد؟

مسلماً شاگردان مطالب استاد را بخوبی ياد نمی‌گرفتند چرا كه بخش مهمی از مفهوم ری گوش دادن و توجه كردن بسيار زياد به استاد است. بدون ری كاراته می‌توانست بسيار خطرناک باشد چرا كه همكاری كردن جهت كسب اطمينان از امن بودن محيط كلاس كاراته، يكی ديگر از بخشهای مهم مفهوم ری است و بدون آن شاگردان احساس آزادی می‌كنند كه جراحاتی غير ضروری وارد كرده و يا در كلاس ناهماهنگی و مزاحمت به وجود می‌آورند.