زندگی نامه شیهان اندی هوگ

اندی هوگ در سال 1964 میلادی در دهکده کوچکی واقع در کشور سوئیس بدنیا آمد. او به خاطر بضاعت اندک مالی خانواده خود دوران کودکی خود را در یتیمی گذراند و مادر بزرگش مسئولیت سرپرستی او را بعهده گرفت.

اندی با توجه به شرایط ضعيف جسمانی اغلب مورد تمسخر و حتی آزار و اذیت همکلاسی ­های خود قرار میگرفت. شاید در همان دوران بود که اندی برای قوی شدن آماده و مهیا گردید و این آغاز رشد و پیشرفت قهرمان آینده جهان بود. اندی خیلی زود در کاراته رشد کرد بطوریکه در سنین نوجوانی در مسابقات بزرگسالان به راحتی برتری خود را با پیروزی بر حریفان به اثبات رساند زمانی که اندی یک پسر جوان بود از فیلم راکی در جهت قهرمان شدن الهام گرفت و همت و اراده او باعث شد تا در آینده بتواند بارها قهرمان جهان شود.

شیهان اندی هوگ با 19 سال سن در سومین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته برای اولین بار شرکت کرد. این تازه وارد با اجرای مبارزات تکنیکی و مهارتهای منحصر بفرد خود، دنیای کیوکوشین را تحت تاثیر قرار داد. چهار سال بعد یعنی در چهارمین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین در سال 1987 اندی با مبارزان بزرگی چون ماسودا و  ادمیر داکوستا که هر دوی آنها از سد مبارزات 100 نفره گذشته بودند دست و پنجه نرم کرد و آنها را براحتی شکست داد. فینال این مسابقات مبارزه دو نفر از بهترین مبارزان تکنیکی تاریخ کیوکوشین بود ( شوكی ماتسويی و اندی هوگ) و این اولین باری بود که یک مبارز غیر ژاپنی به فینال مسابقات جهانی کیوکوشین راه پیدا کرده بود.

هم اکنون نیز پس از گذشت سالها کاراته کارها و دوست داران مبارزه درباره فینال بزرگ شوكی ماتسويی با اندی هوگ و نتیجه آن صحبت می کنند.

بسیاری از مردم اندی هوگ را برنده واقعی فینال میدانستند. او می­ بایست قهرمان چهارمین تورنمنت کیوکوشین می ­شد.

در سال 1988 اولین سوپر کاپ بین المللی اروپا در سوئیس سازماندهی گردید و رقبایی از ژاپن، انگلیس، هلند، مجارستان، آلمان و اسپانیا در این دوره حضور داشتند. شیهان اندی هوگ برنده مطلق این مسابقات بودو مهیج ترین مبارزه بدون انکار فینال بین اندی هوگ و کنجی میدوری ( قهرمان جهان در سال 1991 ) بود با پیروزی اندی در راند دوم به اتمام رسید.

اندی در سال 1989 برای دومین بار قهرمان سنگین وزن اروپا شد او برترین قهرمان اروپا بوده و از محبوبیت خاصی برخوردار بود. اندی در سال 1992 به منظور کسب تجربیات در سایر سبکهای آزاد، کیـوکـوشین را ترک كرد و این در حالی بود که او با بزرگترین مبارزان تاریخ کیوکوشین مبارزه کرد. در همان سالی که اندی سازمان جهانی کیوکوشین را ترک نمود در سبک سِیدوکان کاراته با غلبه بر قهرمان نامی این سبک تائی کین عنوان جهانی سِیدو را از آن خود کرد یکسال بعد در سال 1993 اندی با غلبه بر رقبای سرسختی همانند کاکودا به فینال مسابقات سیدوكان رسید. فینال این مسابقات را اندی با قهرمان نامی ژاپن ساتاکه برگزار کرد. در کلیه راندها برتری با اندی بود حتی در یک راند با یک ضربه کاکاتو ساتاکه را نقش بر زمین کرد ولی در پایان رای با تساوی داوران و پس از انجام تامشی واری (شکستن اجسام ) فینال را از دست داد. او در این مسابقه با قهرمان ملی ژاپن نمی جنگید بلکه بر علیه نابرابریها و .... مبارزه میکرد.

شیهان اندی هوگ توانست قلوب مردم ژاپن را فتح کند و از آن پس لقب سامورائی چشم آبی را بدست آورد.

اندی هوگ در مسابقات k1

در سال 1993 اولین مسابقه اندی در 5 نوامبر در مقابل موراکامی آغاز گردید و این شروع مسابقات وی در این سیستم مبارزاتی ( کیک بوکس ) بود. او در اولین راند مبارزه پس از گذشت 50 ثانیه 3 مرتبه موراکامی را شکست داد. لگدهای مخرب وی باعث شد از شمال ژاپن ( هوکایدو ) تا جنوب ژاپن ( اوکیناوا ) اندی را بعنوان یک سوپر استار بشناسند. 
علاوه بر ضربات پای اندی قدرت مافوق و تکنیک برتر او باعث شد که مردم او را بعنوان سلطان رینگ انتخاب کنند.

شیهان اندی دارای روحیه خونگرمی بود که موجب میشد احترام عمیقی در مقابل رقبایش داشته باشد و عشق عمیقی را در طرفدارانش بوجود آورد.

کانچو  ایشی رئیس سبک سیدوكان و کارگردان مسابقات K-1 میگوید : عمده­ترین دلیلی که مردم ژاپن اندی را بسیار زیاد دوست دارند این است که او چیزی دارد که ژاپنی ها به آن احترام میگذارند و  آن خونگرمی قدرت و تواضع است.

در سال 1996 اندی هوگ به لقب بهترین مبارز هنرهای رزمی مفتخر شد او در بزرگترین همایش هنرهای رزمی در آلمان نمایش واقعی کاراته را به همه دوست داران این رشته عرضه کرد و در پايان شمشیر زرین سامورائی را  از دستان ژان کلود ون دام دریافت نمود. او در سال 1996 قهرمان مسابقات k1 شد و در سالهای 97 و 98 فینالیست این مسابقات بود.

شیهان اندی هوگ در سن 35 سالگی به بیماری سرطان خون مبتلا گردید و در بیمارستان نیپتون ژاپن تحت شیمی درمانی قرار گرفت. او فقط در اولین هفته های کوتاه سی و ششمین سال زندگیش بود که ناگهان چشم از جهان فرو بست. قلب اندی 3 بار از حرکت باز ایستاد و پزشکان سعی کردند که حیات او را برگردانند اما برای چهارمین مرتبه که قلب قهرمان از حرکت باز ایستاد پزشکان معالج او بیشتر سعی نکردند که او را به زندگی برگردانند و او در کمال آرامش و صلح با مرگ پیوند خورد. از دست دادن اندی هوگ ضایعه بزرگی برای دنیای هنرهای رزمی بود زیرا در این دنیا قهرمانان گرانبهائی همانند او زیاد نیستند.