ریپل و BCG پیش‌بینی می‌کنند بازار توکن‌سازی دارایی به ۱۸.۹ تریلیون دلار تا سال ۲۰۳۳ برسد

این گزارش خاطرنشان می‌کند که توکن‌سازی دارایی می‌تواند باعث صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌ها برای مدیران و ناشران دارایی شود و در نتیجه، پذیرش گسترده‌تری را به همراه داشته باشد.

طبق گزارش مشترک گروه مشاوره‌ی بوستون (BCG) و شرکت ریپل، فعال در زیرساخت دارایی‌های دیجیتال با تمرکز بر پرداخت‌ها، بازار ابزارهای مالی توکن شده یا دارایی‌های دنیای واقعی (RWAs) می‌تواند تا سال 2033 به 18.9 تریلیون دلار برسد، زیرا رشد این فناوری به "نقطه اوج" نزدیک می‌شود.

این بدان معناست که نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) به طور متوسط 53 درصد خواهد بود؛ این رقم حد وسط بین سناریوی محافظه‌کارانه گزارش (با پیش‌بینی 12 تریلیون دلار دارایی توکن‌سازی شده در هشت سال آینده) و پیش‌بینی خوشبینانه‌تر (23.4 تریلیون دلار) را نشان می‌دهد.

توکن‌سازی فرآیند استفاده از بسترهای بلاک‌چین برای ثبت مالکیت و انتقال دارایی‌ها (اوراق بهادار، کالاها، املاک و مستغلات) است. این یک بخش بسیار داغ در دنیای کریپتو است و چندین شرکت مالی سنتی جهانی برای دستیابی به مزایای کارایی، تسویه حساب سریع‌تر و ارزان‌تر و تراکنش‌های شبانه‌روزی، به دنبال توکنیزه‌سازی هستند. پلتفرم Kinexys جی‌پی‌مورگان تاکنون بیش از 1.5 تریلیون دلار تراکنش توکنیزه شده با حجم روزانه بیش از 2 میلیارد دلار را پردازش کرده است. صندوق بازار پول دلاری توکنیزه شده بلک‌راک (BUIDL) که با همکاری شرکت توکن‌سازی سکوریتیز منتشر شده، نزدیک به 2 میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت دارد و به طور فزاینده‌ای در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مارتین سیبراند، مدیر برنامه دارایی‌های دیجیتال در ABN AMRO، در این گزارش گفت: «فناوری آماده است، مقررات در حال تکامل است و موارد استفاده اساسی در بازار وجود دارد.»

این گزارش، اوراق قرضه دولتی توکن‌سازی شده، به ویژه خزانه‌داری ایالات متحده، را به عنوان یک موفقیت اولیه برجسته کرد که به خزانه‌داران شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا به راحتی وجوه نقد بلااستفاده را از طریق کیف پول‌های دیجیتال و بدون هیچ واسطه‌ای به اوراق قرضه دولتی کوتاه‌مدت توکن‌سازی شده منتقل کنند و نقدینگی را به صورت لحظه‌ای و شبانه‌روزی مدیریت کنند.

اعتبارات خصوصی بخش دیگری است که توجه را به خود جلب کرده و دسترسی به بازارهای سنتی غیرشفاف و غیرنقدشونده را باز می‌کند و در عین حال قیمت‌گذاری شفاف‌تر و مالکیت کسری را برای سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهد. به طور مشابه، بازارهای کربن به عنوان زمینه‌ای حاصلخیز معرفی شده‌اند، جایی که رجیستری‌های مبتنی بر بلاک‌چین می‌توانند شفافیت و قابلیت ردیابی اعتبارات انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش دهند.

چالش‌های کلیدی همچنان باقی هستند

با وجود این رشد، این گزارش پنج مانع کلیدی برای پذیرش گسترده‌تر را شناسایی کرده است: زیرساخت‌های پراکنده، قابلیت همکاری محدود بین پلتفرم‌ها، پیشرفت ناهموار در مقررات، چارچوب‌های نگهداری ناسازگار و فقدان استانداردسازی قراردادهای هوشمند. بیشتر دارایی‌های توکن‌سازی شده امروزی به صورت مجزا تسویه می‌شوند و بخش نقدی خارج از زنجیره، دستاوردهای کارایی را محدود می‌کند. بازارهای دارایی‌های توکن‌سازی شده برای باز کردن نقدینگی ثانویه بدون استانداردهای مشترک تحویل در مقابل پرداخت (DvP) با مشکل مواجه هستند.

وضوح مقرراتی در مناطق مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. سوئیس، اتحادیه اروپا، سنگاپور و امارات متحده عربی چارچوب‌های قانونی جامعی را برای اوراق بهادار توکنیزه شده و زیرساخت‌های مرتبط با آن توسعه داده‌اند، در حالی که بازارهای اصلی مانند هند و چین همچنان محدودکننده یا تعریف‌نشده باقی مانده‌اند. این پیشرفت ناهموار، عملیات فرامرزی را پیچیده می‌کند و شرکت‌ها را مجبور می‌سازد تا زیرساخت‌ها را به صورت بازار به بازار تنظیم کنند.

با وجود این موانع، پذیرندگان اولیه به سرعت در حال گسترش هستند. این گزارش سه مرحله توکن‌سازی را شناسایی می‌کند: پذیرش کم‌خطر ابزارهای آشنا مانند اوراق قرضه و صندوق‌ها؛ گسترش به محصولات پیچیده مانند اعتبار خصوصی و املاک و مستغلات؛ و تحول کامل بازار، از جمله دارایی‌های غیرنقدشونده مانند زیرساخت‌ها و سهام خصوصی. اکثر شرکت‌ها در حال حاضر در مرحله اول یا دوم هستند و مقیاس‌پذیری به همسویی مقرراتی و بلوغ زیرساخت‌ها بستگی دارد.

این گزارش خاطرنشان کرد که توکن‌سازی می‌تواند باعث صرفه‌جویی قابل توجهی در فرآیندهایی مانند صدور اوراق قرضه، توکن‌سازی صندوق‌های املاک و مستغلات و مدیریت وثیقه شود که این امر باعث رشد بیشتر خواهد شد.

بر اساس این گزارش، هزینه برای شرکت‌ها در حال تبدیل شدن به محدودیت کمتری است. پروژه‌های متمرکز توکن‌سازی اکنون می‌توانند با هزینه‌ای کمتر از ۲ میلیون دلار راه‌اندازی شوند، در حالی که یکپارچه‌سازی‌های سرتاسری - پوشش‌دهنده صدور، نگهداری، انطباق و معاملات - می‌تواند برای مؤسسات بزرگ تا ۱۰۰میلیون دلار هزینه داشته باشد.

با این حال، یورگن اوکنین، رئیس جهانی نوآوری و دارایی‌های دیجیتال در یوروکلیر، یک ارائه‌دهنده زیرساخت بازار مالی جهانی، در این گزارش گفت: بدون اقدام هماهنگ در سطح صنعت، همان جزیره‌ای شدن و پراکندگی که توکن‌سازی به دنبال حذف آن است، می‌تواند به شکل دیجیتالی دوباره ظاهر شود.