چرا اهل بیت، زمان ظهور را تعیین نکردند؟ کسی که منتظر شخصی دوست‌داشتنی است و وقتِ آمدن او را نمی‌داند،همیشه در انتظار و آمادگی است اما اگر زمان رسیدن او را بداند [و زمان طولانی شود] ممکن است مأیوس شده و به این زودی آماده نشود.
همچنین گاهی مصلحت، در تقدّم یا تأخر ظهور است. مثلاً در داستان حضرت موسی وقتی غیبت ایشان از ۳۰ به ۴۰ روز تبدیل شد و بیشتر طول کشید، عدّه‌ای به انحراف کشیده شدند
پس ما نمی‌دانیم ظهور چه زمانی‌ست تا معلوم شود که آیا با وجود سختی‌ها و انتظار، ثبات قدم و ایمان خود را از دست می‌دهیم یا نه.
از طرف دیگر، ظهورِ ناگهانیِ حضرت سبب غافلگیری دشمنان می‌شود اگر آن‌ها از زمان ظهور مطلّع باشند، با تمام توان آمادگی کسب می‌کنند(گرچه اکنون هم در دشمنی‌کردن کم نمی‌گذارند و برعکس، ما در یاری کردن امام کم‌کاری می‌کنیم)
یادمان نرود ظهور وقت‌بردار نیست زیرا رفتار ما می‌تواند موجب تعجیل ظهور شود.
امام آمدنی نیست، آوردنی‌ست. اگر آمدنی بود خودِ ایشان زمانِ ظهور را می‌گفتند. امام مدّت‌هاست که آماده است. این ماییم که باید تغییر کنیم.
مطلبی دیگر از این انتشارات
راه نجات... ، شهید ادواردو ( مهدی ) آنیلی
مطلبی دیگر در همین موضوع
فضیلت روز عرفه از زبان معصومین
افزایش بازدید بر اساس علاقه‌مندی‌های شما
نقد و بررسی بخش ها و امکانات مختلف بروکر آمارکتس