ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة در هنرخوشنویسی

ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة در هنرخوشنویسی
اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَجاة (همانا حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است) حدیث نبوی(ص) است که اشاره به جایگاه امام حسین(علیه السلام) در هدایت و نجات انسان‌ها دارد. این روایت، الهام‌بخش مضامین شعری، آثار خوشنویسی،‌ مداحی‌ها، شعارها، نمادهای مذهبی و... بوده است. این روایت، الهام‌بخش هنرمندان آئینی شیعه در عرصه‌های مختلف هنری، از جمله هنر خوشنویسی بوده است. همچنین این روایت در ضریح امام حسین(علیه السلام) قلم‌زنی شده است.

حدیث سفینه را که در منابع شیعه و سنی از پیامبر(ص) نقل شده و اهل‌بیت(علیهم السلام) را همانند کشتی نوح و مایه نجات انسان معرفی می‌کند، مؤید مضمون این روایت می‌دانند. دو نقل از شیخ صدوق نزدیک به مضمون آن وجود دارد که سند آنها به پیامبر اکرم(ص) می‌رسد. وثاقت چند مورد از راویان این نقل‌ها ثابت نشده است امّا نقل این روایت را دلیل بر صحت عقیده آن‌ها دانسته‌اند.

نقل روایت‌گونهٔ «همه اهل بیت(علیه السلام) کشتی نجات هستند، اما کشتی امام حسین(علیه السلام) وسیع‌تر و سریع‌تر است». میان برخی خطبا مشهور است؛ محمد محمدی ری‌شهری این سخنان را برخاسته از تحلیل جعفر شوشتری می‌داند و بر این باور است که این مطلب، ریشه روایی ندارد.

معرفی و اهمیت
اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَّجاة به‌ معنای(همانا حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است) روایتی از پیامبر(ص) است که سید هاشم بحرانی (درگذشت: ۱۱۰۷ق) در کتاب مَدینة المَعاجِز از پیامبر(ص) نقل کرده است.

این روایت، الهام‌بخش هنرمندان آئینی شیعه در عرصه‌های مختلف هنری، از جمله شعر، خوشنویسی، مداحی و نماهنگ بوده است. همچنین این روایت در ضریح امام حسین(علیه السلام) قلم‌زنی شده است.

ستاد فرهنگی اربعین با صدور اطلاعیه‌ای، شعار مراسم اربعین در سال ۱۳۹۹ش را «الحسین سفینة النجاة» اعلام کرد. علت این انتخاب، تأکید بر جایگاه امام حسین(علیه السلام) در جهت برون‌رفت جوامع اسلامی از مشکلاتی همچون بیماری کرونا و استعمارگری آمریکا عنوان شده است. همچنین در رویداد آیینی شهر تهران که در ایام اربعین ۱۴۰۲ش برگزار گردید، یک کشتی به نماد کشتی نجات‌‌بودن امام حسین(علیه السلام) در میدان آزادی تهران نصب شد.

استفاده از این روایت در تابلو‌ نوشته‌های زمان دفاع مقدس توسط رزمندگان اسلام را یکی از موارد نشان‌دهنده پیوند درونی و روحی رزمندگان با اباعبدالله(علیه السلام) و فرهنگ عاشورا دانسته‌اند.

تعبیر «اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَّجاة» را نقل به معنا از روایات دیگر دانسته‌اند که به این شکل در منابع متقدم حدیثی وجود ندارد. با این‌ حال مضمون این حدیث با نقل‌های دیگر هم‌پوشانی دارد.

شیخ صدوق (درگذشت: ۳۸۱ق) در کتاب عیون اخبار الرضا(علیه السلام)روایتی را با همین مضمون از پیامبر نقل کرده است: «... إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی فِی السَّمَاءِ أَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمَکْتُوبٌ عَنْ یمِینِ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِصْبَاحُ هُدًی وَ سَفِینَةُ نَجَاةٍ...» (همانا حسین بن علی(علیه السلام) در آسمان بزرگتر از زمین است و در سمت راست عرش الهی این‌گونه نوشته شده است [که او] چراغ هدایت و کشتی نجات است.) همچنین در کتاب کمال‌الدین آمده است: «... إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی فِی السَّمَاءِ أَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ فَإِنَّهُ مَکْتُوبٌ عَنْ یمِینِ الْعَرْشِ مِصْبَاحٌ هَادٍ وَ سَفِینَةُ نَجَاة...» (همانا حسین بن علی(علیه السلام) در آسمان بزرگتر از زمین است و در سمت راست عرش الهی این‌گونه نوشته شده است [که او] چراغ هدایت‌گر و کشتی نجات است.)

برخی منابع شیعی همچون اِعلامً الوَری نوشته شیخ طَبْرِسی (درگذشت: ۵۴۸ق)، الخَرائِج و الجَرائِح اثر قطب راوندی (درگذشت: ۵۷۳ق)،‌ الدُّر النَظیم نگارش یوسف بن حاتَم شامی (درگذشت: ۶۷۶ق)، الصراط المستقیم اثر علی بن محمد نباطی بیاضی (درگذشت: ۸۷۷ق)، اِثبات الهُداة نوشته شیخ حر عاملی (درگذشت: ۱۱۰۴ق)، الاِنصاف اثر سید هاشم بحرانی (درگذشت: ۱۱۰۷ق) و بحار الانوار نگارش علامه مجلسی (درگذشت: ۱۱۱۰ق) این حدیث را از صدوق نقل کرده‌اند.

عباسی زنجانی براین باور است که نقل این روایت نشان‌دهنده عقیده صحیح همه راویان آن است. همچنین مروجی طبسی معتقد است این روایت از نظر سندی مشکل دارد، امّا به دلیل قوت متن، نیازی به بررسی سندی ندارد.

حدیث سفینه
روایتی معروف به حدیث سفینه، در منابع شیعه و اهل‌سنت نقل شده است که پیامبر(ص) اهل‌بیتش را به کشتی نوح تشبیه کرده‌اند؛ هر کس در آن کشتی باشد نجات می‌یابد و هرکس از آن بازماند هلاک می‌شود.

کشتی امام حسین(علیه السلام)، وسیع‌تر و سریع‌تر
گفته شده در کلام برخی خطباء مطلبی به‌عنوان روایت، شهرت یافته است که همه اهل بیت(علیه السلام)، کشتی نجات‌اند؛ امّا کشتی امام حسین(علیه السلام)، وسیع‌تر و پُرسرعت‌تر است.به بیان محمدی ری‌شهری (درگذشت: ۱۴۰۱ش)، با جستجوی فراون، در هیچ روایتی، این مطلب یافت نشده است.

به عقیده وی ریشه این مطلب، تحلیل جعفر شوشتری(درگذشت: ۱۳۰۳ق) در رابطه با ظرفیت‌های عاشورا و جایگاه امام حسین(علیه السلام) در راستای هدایت و نجات انسان‌هاست.

منابع
«آیا عبارت «إنّ الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة» حدیث و یا برگرفته از حدیث است؟»، سایت اسلام کوئیست، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
«امیر عباسی - ان الحسین مصباح الهدی»، سایت آپارات، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
«کشتی «سفینه النجاة» حسینی در میدان آزادی نصب شد»،‌ خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ش، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
«ان الحسین مصباح الهدی»، سایت نوا، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
بحرانی، سید هاشم بن سلیمان، الانصاف فی النص علی الائمة الاثنی‌عشر، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۸ق.
بحرانی، سید هاشم بن سلیمان، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۳ق.
ترابی شهرضایی، اکبر، الموسوعة الرجالیة المیسرة، قم، مؤسسة الإمام الصادق علیه‌السلام، ۱۳۸۹ش.
جواهری، محمد، المفید من معجم رجال الحدیث، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۳۸۸ش.
حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، تحقیق: مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت،دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۱ق.
«الحسین سفینه النجاه» شعار اربعین ۱۳۹۹»، سایت حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، تاریخ درج مطلب: ۲۵ تیر ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، بی‌جا، بی‌نا، ۱۳۷۲ش.
«خوشنویسی/اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی...»، سایت عقیق،‌ تاریخ درج مطلب ۱۶ مرداد ۱۳۹۴ش، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
«رباعی‌های سفینة النجاتی»، سایت کرب و بلا، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
دیلمی، حسن بن ابی الحسن، ارشاد القلوب، قم، الشریف الرضی، ۱۴۱۲ق.
ذاکری، محمدحسن و سید محمد حسینی موحد، گوهر ناب در حریم آفتاب: دره اصیله فی حریم الشمس، تهران، امام عصر(عج)، ۱۳۹۱ش.
رضایی اردانی، فضل‌الله و مهدی صادقی، «چشم‌انداز پایداری در اشعار عاشورایی (مطالعۀ موردی شاعران عاشورایی یزد)»، نشریه فنون ادبی، دوره ۱۵، شماره ۲، پیاپی۴۳، تیر ماه ۱۴۰۲ش.
زیلابی، عزیز و دیگران، «تحلیل سبک شناسی اشعار آیینی شاعران پس از انقلاب»، نشریه سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، دوره ۱۵، شماره۳، پیاپی۷۳، ۱۴۰۱ش.
سنگری، محمدرضا، عوامل معنوی و فرهنگی دفاع مقدس،‌ قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش.
شامی، یوسف بن حاتم، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۲۰ق.
شوشتری، جعفر، الخصائص الحسنیة، قم، نشر الشریف الرضی، ۱۴۱۶ق.
شوشتری، محمد تقی، قاموس الرجال، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۱۰ق.
شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، بیروت، الاعلمی فی المطبوعات، ۱۴۲۵ق.
شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، کتابخانه اسلامی، ۱۳۶۲ش.
شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق.
شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۹۵ق.
شیخ طوسی، محمد بن حسن، الامالی، قم، دارالثقافه، ۱۴۱۴ق.
طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، مشهد، نشر مرتضی، ۱۴۰۳ق.
عاملی نباطی، علی بن محمد، الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، نجف، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۴ق.
طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۰ق.
عباسی زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، قم، مؤسسة ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیة، ۱۴۳۶ق.
قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، الخرائج و الجرائح، قم، مؤسسه امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، ۱۴۰۹ق.
مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، قم، مؤسسة آل البیت (علیهم السلام) لإحیاء التراث، ۱۳۸۱ش.
مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۸ش.
مروجی طبسی، نجم الدین، «درس مهدویت استاد طبسی»، سایت مدرسه فقاهت، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.
نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، فرزند مولف، ۱۴۰۵ق.
«همزمان با اربعین حسینی؛ «امانت عشق» با صدای محمد اصفهانی منتشر شد»، سایت حوزه هنری انقلاب اسلامی استان یزد، تاریخ درج مطلب: ۱۱ شهریور ۱۴۰۲ش، تاریخ بازدید: ۱۶ دی ۱۴۰۲ش.

ابوالفضل رنجبران یک محقق و ‍‍ پژوهشگر تاریخ هنر ایران و جهان، طراح و گرافیست است که در زمینه تاریخ هنر ایران و جهان و به ویژه خطوط جهان اسلام و ایران فعالیت می‌کند. او عضو انجمن هنرهای تجسمی کشور و کانون هنرمندان ایرانی است و در چندین مسابقه ملی و بین‌المللی موفق به کسب مقام شده است.

وی همچنین به عنوان پژوهشگر تاریخ هنر ایران و جهان و مدرس هنر و مباحث زیباشناسی در حیطه گرافیک شناخته می‌شود و در معرفی خط در گرافیگ فعالیت داشته است. 

به طور خلاصه، ابوالفضل رنجبران یک هنرمند چندوجهی است که در زمینه طراحی، گرافیک و تاریخ هنر جهان و اسلام و تدریس مباحث هنری فعالیت می‌کند و به ویژه در زمینه خطوط کهن و تاریخی شناخته شده است. 

اطلاعات بیشتر در مورد ابوالفضل رنجبران:

• تحصیلات: فارغ‌التحصیل رشته گرافیک. 

• عضویت‌ها:

  • عضو انجمن هنرهای تجسمی کشور. 

  • عضو کانون هنرمندان ایرانی. 

  • عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی کشور. 

  • عضو کانون حمایت از هنرمندان کشور. 

• زمینه‌های فعالیت:

  • طراحی و گرافیک. 

  • پژوهش در تاریخ هنر (به ویژه خطوط کهن و تاریخی و اقلام سته و ششگانه). 

• افتخارات: کسب مقام در مسابقات ملی و بین‌المللی. 

• لذا ابوالفضل رنجبران طراح گرافیک، محقق و پژوهشگر تاریخ هنرایران و جهان، مدیر هنری، تایپوگرافیست، از هنرمندان برجستهٔ معاصرایرانی در حوزهٔ هنرهای تجسمی است. او فارغ‌التحصیل رشته گرافیک می‌باشد. وی متولد مهر ماه 1370 است.
   
  رنجبران در کنار فعالیتهای مختلف گرافیکی، سال‌ها به‌صورت حرفه‌ای در زمینهٔ تحقیق و پژوهش هنر تمدن‌های مختلف، به‌ویژه تاریخ هنر ایران، خاورمیانه و جهان، فعالیت داشته است، رنجبران در کارنامه آثار خود تعداد بی شماری از طراحی جلد کتاب و نشریات، و طراحی هویت بصری، طراحی پوسترهای بین المللی، و مسابقات مختلف در داخل و خارج از کشور را ثبت کرده‌است. او همچنین در حوزهٔ ارتباط تصویری، به‌عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شده و تاثیرگذار معرفی می‌شود.
  
  رنجبران از سال 1384 به‌صورت رسمی با هماهنگی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و انجمن هنرهای تجسمی و موسسه توسعه هنری کشور در طراحی گرافیکی از جمله پوستر، نشان و لوگو، تبلیغاتِ محیطی، با تاکید به روش تایپوگرافی، حروف نگاری و استفاده از خطوط اسلامیِ فراموش شده و اقلام سته به ویژه خط کوفی آغاز به فعالیت کرد، آثار ایشان در نمایشگاه‌های مختلف و متعددی به نمایش درآمده و جوایز و تقدیرنامه‌هایی از سوی اساتید برجسته و مقامات کشوری را به همراه داشته‌ است.
  
  رنجبران در نمایشگاه‌ها و فستیوال‌های داخلی و خارجی بسیاری شرکت کرده‌است. و توانسته است جوایز و مقامات و تقدیرات بسیاری را از آن خود کند. رنجبران در طول چندین سال فعالیت هنری و پژوهشی، با خلق آثار بدیع توانسته به شیوه‌ای گرافیکی با درون‌مایه‌های ایرانی و اسلامی دست یابد و آن را به دنیا و کشورهای همجوار ایران معرفی کند.
   
  جوایز و افتخارات و شرکت در مسابقات ملی و بین‌المللی:
  رنجبران دارای چندین جایزه ملی و بین المللی و کسب دیپلم افتخار در مسابقات مختلف می‌باشد. که در طول چندین سال فعالیت هنری و تحقیقی و پژوهشی، توانسته است در مسابقات مختلفی حضور و شرکت یابد که این امر موجب تقدیرات متعددی توسط اساتید شاخص و مطرح هنری، از ابوالفضل رنجبران گردد. ایشان طراح چندین پوستر بین المللی می‌باشند.
   
  اساتید ابوالفضل رنجبران:
  رنجبران از محضر اساتید مطرحی همچون: استاد مسعود نجابتی، استاد عبدالرسول یاقوتی، استاد صداقت جباری، استاد سید حسن موسی زاده، استاد ناصر طاووسی، استاد ابوالفضل خزاعی بهرمند شده است. که در بین آثار وی رد پای تاثیر این اساتید به وضوح دیده می‌شود.
   
  تاثیر خانوادگی:
  رنجبران در فضای هنری و ادبی توسط پدر و اقوام مادری خود که از خطاطان زبر دست بوده، پرورش یافته است که این تاثیر موجب پیشرفت چشم گیر ایشان شده است. وی در گفتگوی خود با رسانه های هنری، به این امر که دوران کودکی میتواند تاثیر بسزای در نقش آینده اشخاص ایفا کند، اشاره پر رنگی دارد.
   
  رنجبران و جمهوری سِنگال:
  رنجبران در نمایشگاه آثار قرآنی خود در جمهوری سِنگال، شهر داکار با حضور سفیر محترم جمهوری اسلامی ایران، و نمایندگی جامعه المصطفی العالمیه در سنگال توانست، آثار زیبای حدیثی و قرآنی که با تاکید بر خطوط ششگانه یا اقلام سته و خطوط فراموش شده اسلامی که از آن‌ها به‌عنوان خطوط اصول هم نام برده می‌شود بهره ببرد، وی توانست این خطوط اصلی در خوشنویسی که در تمامی کشورهای اسلامی از جمله ایران، روزی رواج داشته‌اند اما این خطوط به باد فراموشی سپرده شده اند را دوباره زنده کند و مورد استقبال بی نظیر همگان در داخل و خارج از ایران قرار بگیرد. ابوالفضل رنجبران خوشنویس، طراح گرافیک و مدیر هنری معاصر است که آثار قرآنی و حدیثی متعددی خلق کرده است، از جمله تابلوهای قرآنی و حدیثی که در نمایشگاه‌های مختلف از جمله در سنگال به نمایش درآمدند. آثار او که به شیوه‌ای گرافیکی با درون‌مایه‌های ایرانی و اسلامی است و گلچینی از فعالیت‌های هنری و قرآنی‌اش را شامل می‌شود، به ویژه در ماه مبارک رمضان در کشورهای اسلامی مورد توجه قرار گرفته است. رنجبران در طول چندین سال فعالیت هنری و پژوهشی، با خلق آثار بدیع توانسته به شیوه‌ای گرافیکی با درون‌مایه‌های ایرانی و اسلامی دست یابد و آن را به دنیا و کشورهای همسایه ایران معرفی کند.
   
  بهرگیری از خطوط فراموش شده اسلامی:
  نمایشگاه سنگال، در مراسمی با حضور، سفیر جمهوری اسلامی و نمایندگان فرهنگی ایران و دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه ویژه سنگال، مجموعه‌ای از آثار قرآنی و حدیثی ابوالفضل رنجبران در داکار، پایتخت سنگال به نمایش درآمد، که مورد استقبال علاقه‌مندان به قرآن کریم قرار گرفت. رنجبران آثار هنری قرآنی و حدیثی خلق کرده است که در قالب تابلوهای خوشنویسی از خطوط رایج در جهان اسلام، من جمله خط کوفی، خط محقق، ریحان، ثلث، رقاع، توقیع، نسخ، نستعلیق، شکسته نستعلیق ارائه شده‌اند. آثار قرآنی ایشان شامل مضامین و حکمت‌های قرآنی است که در قالب طراحی پوستر و تابلوهای هنری به نمایش درآمده‌اند. محتوای آثار او، به ویژه در ایام ماه مبارک رمضان، توجه ویژه‌ای به جنبه‌های قرآنی و معنوی در داخل و خارج از کشور را به همراه داشته است.
   
  گستره فرهنگی:
  نمایش آثار وی در خارج از ایران، مانند کشور سنگال، بخشی از فعالیت‌های فرهنگی هنری برای گسترش فرهنگ قرآنی در سطح بین‌المللی است. ابوالفضل رنجبران آثار قرآنی و حدیثی خود را در ماه مبارک رمضان در شهر داکار، پایتخت جمهوری سنگال به نمایش گذاشته است. این نمایشگاه با حضور سفیر جمهوری اسلامی ایران و نماینده جامعه‌المصطفی العالمیه در سنگال برگزار شده است. وی عضو انجمن هنرهای تجسمی کشور، عضو کانون هنرمندان ایرانی و عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی است.
   
  نگاه هنری ابوالفضل رنجبران:
  خوشنویسی اسلامی، به‌عنوان شریف‌ترین و قدسی‌ترین هنرِ جهان اسلام، بیش از هر هنر تجسمی دیگری با رویکردهای عرفانی و حِکمی همراه بوده و در غالب ویژگی‌های شکلی و محتوایی خود آینه‌دار نمادها و آموزه‌های عرفانی و نفوذ اجتماعی عرفا است؛ نگاه باطنی و قبول تقدّس و معنویت برای حروف و کلمات در این هنر قدسی که بیش از همه متأثر از رویکردهای عرفا به مسئله حروف است، بخش مهمّی از پیوند میان خوشنویسی و عرفان اسلامی را رقم زده است. خوشنویسی وخطاطی یکی از هنرهای اصیل کشور ایران و جهان اسلام است که از گذشته های دور تا به امروز طرفداران بسیار زیادی داشته است. با وجود آن که خوشنویسی تقریبا در تمامی فرهنگ‌ها به چشم می‌خورد و از آن استفاده می‌شود، ولی در مشرق زمین و به ویژه کشورهای اسلامی و ایران یکی از زیباترین هنرهای بصری محسوب می‌شود.

🔸جهت مطالعه بیشتر این مبحث به پرتال فرهنگی راسخون مراجعه فرمایید...🔸