پوستر حضرت مهدی (عج) ابوالفضل رنجبران

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

معرفی هنرمند: ابـوالفضــل رنجـبـــران، کارشناس هنری های تجسمی، مدیر هنری، طراح گرافیک، کسب مقامات اول در مسابقات بین المللی، کسب چندین دیپلم افتخار کشوری، عضو انجمن هنرهای تجسمی کشور و...

بقیّة الله نزد شیعه از القاب حضرت مهدی (حجت بن الحسن)، امام دوازدهم شیعیان دوازده‌امامی و به‌معنی باقی‌گذاشتهٔ خدا است. این اصطلاح در قرآن، نیز مورد استفاده است.

«بقیة» به معنای باقی مانده از چیزی است. سید محمدحسین طباطبائی نیز دربارهٔ کلمه "بقیة در آیه ۸۶ هود" در تفسیرش می‌نویسد: «کلمه "بقیه" به معنای "باقی" است و مراد از آن، سودی است که از معامله برای فروشنده بعد از تمام شدن معامله باقی می‌ماند و آن را در مصارف زندگی و در حوایجش خرج می‌کند.» زمخشری علاوه بر معنای مشهور، معنای فضل و خیر را نیز برای کلمه «بقیة» ذکر کرده‌است.

اما «بقیةالله» ترکیبی عربی است؛ محمدباقر مجلسی معنای آن را «کسی که خدا او را نگه‌داشته» می‌داند. اکثر مترجمان قرآن نیز، همین معنا را برای ترجمه آیه ۸۶ سوره هود برگزیده‌اند.

واژه «بقیةالله» در قرآن ضمن توصیه‌های شعیب به قومش آمده‌است. در این آیه آمده‌است: «بَقِ یَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِن ینَ وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفیظٍ»

اشعاری زیبا در مورد صاحب الزمان(عج):

بیا بی تو جهان تنهاست، می دانم که می آیی
وجودت مُصلح دنیاست، می دانم که می آیی
بیا ای حجّت حق! با قیام خود، قیامت کن
ظهورت محشر کبراست، می دانم که می آیی
هنوز ای منتقم! از آستان وحی بر گوشت
صدای نالة زهراست، می دانم که می آیی
بسا منکر شده معروف و معروف آمده منکر
ز آثار جهان پیداست، می دانم که می آیی
به چشم اشکبارت، صحنه کرببلا دائم
به قلبت، زخم عاشوراست، می دانم که می آیی
بهایی و نصارا، بابی و صهیون و وهّابی
سراسر جنگشان با ماست، می دانم که می آیی
علم بر دوش عبّاس است تا گردد علمدارت
دلش خون، دیده اش دریاست، می دانم که می آیی
به قرآن و علی سوگند! می بینم به چشم خود
که قرآن و علی تنهاست، می دانم که می آیی
خمیده قامت اسلام و دانم بی قیام تو
نگردد قامت آن راست، می دانم که می آیی
ز اشک لاله گون، همچون بهاران دیدة “میثم”
مسیرت را به گل آراست، می دانم که می آیی
شاعر: غلامرضا سازگار

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

**************************************

لال است آن زبان که نگوید ثنای تو
کور است دیده ای که ببیند سوای تو
رحمت به روح “صائب” شیرین سخن که گفت:
«عالم پر است از تو و خالی است جای تو»
از آن سری، که پای گذاری به چشم ما
ای چشم جبرئیل امین! جای پای تو
هر شب، دلم مسافر سرداب سامره است
همچون کبوتری که پرد در هوای تو
شب های جمعه ناحیه خوانند انبیا
در صحن سیّدالشّهدا با صدای تو
ای کاش در کنار حرم، صبح جمعه ای
تو بر حسین گریه کنی، ما برای تو
هر نیمه شب که بهر ظهورت، دعا کنی
آمین فاطمه است، جواب دعای تو
دارند التماس دعا از تو دوستان
هر لحظه در زیارت کرببلای تو
بگذار ما به جای تو گوییم بر حسین
تبدیل تا به خون نشود، اشک های تو
“میثم” اگر به کعبه بود، لحظة ظهور
زیبد کند هزار سر و جان فدای تو
شاعر: غلامرضا سازگار

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

**********************************

جز ذکر توأم نیست ثنایی و دعایی
بی حال و هوای تو چه حالی؟ چه هوایی؟
بی زخم تو محروم بود سینه ز مرهم
گر درد نبخشی، چه طبیبی؟ چه دوایی؟
بگذار که چون گرد به خاکت بنشینم
تا بر سر پایم بگذاری، کف پایی
از مرتبه و قدر و جلالش نشود کم
گر پادشهی چشم گشاید، به گدایی
عمری گذراندیم و دریغا که ندیدیم
روزی که ز ما سر نزند، جرم و خطایی
از گوشِ کرِ خود، گله داریم وگرنه
هر لحظه به ما از تو رسیده است، صلایی
مرغان هوا، خلق زمین، ماهی دریا
هر یک به زبانی ز تو گویند ثنایی
ایمن شده از روز مکافات و نگفتیم
هر لحظة این عمر بود روز جزایی
افسوس که در کوی تو بودیم و نبودیم
از پرتو حسنت، نگرفتیم ضیایی

شاعر: غلامرضا سازگار

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

منبع

«نجم الثاقب»، باب دوّم، ص ۶۱.