پوستر سوره بقره ابوالفضل رنجبران

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

معرفی هنرمند: ابـوالفضــل رنجـبـــران، کارشناس هنری های تجسمی، مدیر هنری، طراح گرافیک، کسب مقامات اول در مسابقات بین المللی، کسب چندین دیپلم افتخار کشوری، عضو انجمن هنرهای تجسمی کشور و...

ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ‌

آن كتاب (با عظمت كه) در (حقّانيت) آن هيچ ترديدى راه ندارد، راهنماى پرهيزگاران است.

«لا رَيْبَ فِيهِ» يعنى در اينكه قرآن از سوى خداست، شكّى نيست. زيرا مطالب آن به گونه‌اى است كه جايى براى اين شكّ وترديد باقى نمى‌گذارد واگر شكّى در كار باشد، بخاطر سوءظن وروحيّه لجاجت افراد است. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: «فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ» «1» آنان در شكّى كه خود ايجاد مى‌كنند، سردرگم هستند.

هدف قرآن، هدايت مردم است و اگر به مسائلى از قبيل خلقتِ آسمان‌ها و زمين و گياهان و حيوانات و ... اشاره كرده به خاطر آن است كه توجّه مردم به آنها، موجب توجّه به علم و قدرت و حكمت خداوند گردد. «2»

قرآن وسيله هدايت همه مردم است؛ «هُدىً لِلنَّاسِ» «3» همانند خورشيد بر همه مى‌تابد،

«1». توبه، 45.

«2». در قرآن به موضوعات طبيعى، كيهانى، تاريخى، فلسفى، سياسى و صنعتى اشاراتى شده، ولى هدف اصلى هدايت است.

«3». بقره، 185.

جلد 1 - صفحه 47

ولى تنها كسانى از آن بهره مى‌برند كه فطرتِ پاك داشته و در برابر حقّ خاضع باشند؛ «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ» همچنان كه نور خورشيد، تنها از شيشه‌ى تميز عبور مى‌كند، نه از خشت وگِل. لذا فاسقان‌ «1»، ظالمان‌ «2»، كافران‌ «3»، دل‌مردگان‌ «4»، مسرفان و تكذيب كنندگان‌ «5» از هدايت قرآن بهره‌مند نمى‌شوند.

سؤال: اين آيه درباره قرآن ومطالب آن مى‌فرمايد: «لا رَيْبَ فِيهِ» هيچ شكّى در آن نيست. در حالى كه خود قرآن شكّ وترديد مخالفان را در اين باره بيان مى‌دارد: يك جا مى‌فرمايد:

«إِنَّنا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ مُرِيبٍ» «6» ما درباره آنچه ما را به آن مى‌خوانى، در شكّ هستيم. و در مورد شكّ در وحى ونبوّت نيز مى‌خوانيم: «بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي» «7» درباره‌ى قيامت نيز آمده: «لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِي شَكٍّ» «8» بنابراين چگونه مى‌فرمايد: «لا رَيْبَ فِيهِ» هيچ شكّى در قرآن ومحتواى آن نيست؟

پاسخ: مراد از جمله‌ «لا رَيْبَ فِيهِ» آن نيست كه كسى در آن شكّ نكرده و يا شكّ نمى‌كند، بلكه منظور آن است كه حقّانيت قرآن به قدرى محكم است كه جاى شكّ ندارد و اگر كسى شكّ كند به خاطر كور دلى خود اوست. چنانكه در آيه 66 سوره نمل مى‌فرمايد: «بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْها بَلْ هُمْ مِنْها عَمُونَ» «9»

پیام ها

1- قرآن در عظمت، مقامى بس والا دارد. «ذلِكَ» در ادبيات عرب، «ذلِكَ‌» اسم اشاره به دور است. در اينجا به قرآن كه در پيش روى ماست، با «ذلِكَ» اشاره مى‌كند كه از عظمتِ دست نايافتنى قرآن حكايت مى‌كند.

«1». «لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ» توبه، 80.

«2». «لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» مائده، 51.

«3». «لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ» مائده، 67.

«4». «لا يَهْدِي مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ» زمر، 3.

«5». «لا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ» غافر، 28.

«6». هود، 62.

«7». ص، 8.

«8». سبأ، 21.

«9». نخبة التفاسير به نقل از آيةاللَّه جوادى.

جلد 1 - صفحه 48

2- راهنما بايد در روش دعوت و محتواى برنامه خود، قاطع و استوار باشد.

جمله‌ى‌ «لا رَيْبَ فِيهِ» نشانگر استوارى و استحكام قرآن است.

3- توانِ قرآن بر هدايت پرهيزكاران، خود بهترين دليل بر اتقان و حقّانيت آن است. «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ»

4- تنها افراد پاك وپرهيزكار، از هدايت قرآن بهره‌مند مى‌شوند. «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ» هركس كه ظرف دلش پاكتر باشد، بهره‌مندى و نورگيرى او بيشتر است. «1»

قطعا این قرآن هدایت می کند
راه خوبان را روایت می کند

چشم دل را باز کن جانان جان
گوش کن، دارد صدایت می کند

اندکی شکر خدا آری به جا

بهترین ها را عنایت می کند

جایگاه خلق آیا شد بهشت؟

گفت آری، گر رعایت می‌کند!

قلب خود را پاک کن از غیر او

جای حق باشد کفایت می‌کند

راه را گم کرده بودی هر زمان

رو، صدایش کن اجابت می‌کند.

شاعر: حسین پور سلطانی

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

*************************

بیا به دامن قرآن زنیم دست امید

كه روح را بجز این نسخه، هیچ درمان نیست

بود چراغ هدایت به تیرگی، قرآن

زانحراف وضلالت جز او نگهبان نیست

به بحر ژرف حوادث بود سفینه‌ی روح

كسی كه دست در او زد دچار طوفان نیست

به كوره راه حیات است، رهبری آگاه

كسی كه خضر، دلیلش بود هراسان نیست

كجاست معجز پیغمبران كه بیند فاش

كه هیچ معجزه‌ای جاودان چو قرآن نیست

كتاب‌های سماوی فزون و كم شده است

جز او كه تا ابدش ازدیاد و نقصان نیست

شكفته گلشن جان پروری‌ست غرقه به گل

كه هیچ گونه گزندش زباد و باران نیست

نموده است تجلّی خدا در آیاتش

كه جز جمال حقش طالع از گریبان نیست

به چشم اهل نظر روشن است اعجازش

كه آفتاب جزا زچشم كور، پنهان نیست

زند به هر ورقش موج، بحری از حكمت

چه آیه‌اش كه لبالب زعلم و عرفان نیست

جمال و جلوه‌ی او، خیره كرده چشم عقول

كدام دل كه از این نور، مات و حیران نیست

چه گویمت كه چه اسرار اندر آن مخفی‌ست

كتاب جلوه‌ی حقسّت، وصفش آسان نیست

سعادت دو جهان، عزت و شرافت و فضل

به حق قسم، كه جز اندر خلال قرآن نیست

بدین بهشت الهی «شفق» صفت كن روی

كسی كه رو به بهشت است، زاهل خسران نیست

شاعر: محمدحسین بهجتی «شـفـق»

طراح پوستر: ابوالفضل رنجبران

منابع

• تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
• اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
• تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
• تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
• برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
• تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌
• محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.