نقد و بررسی فصل ششم سریال Black Mirror

فصل ششم سریال Black Mirror
فصل ششم سریال Black Mirror


پیش از شروع این نوشتار باید عنوان کنم، دو جذابیت شدید زندگی شخصی من وقتی توسط یک هنرمند نابغه (چارلی بروکر) به هم پیوند داده می شوند، باید خودم را برای دنیای جدیدی آماده کنم.

در واقع سریال Black mirror با این ایده آغاز شد تا دنیای دیگری از صفحات سیاه رنگ را برای ما به نمایش بگذارد، صفحات سیاه رنگی که روی هر دیوار، روی هر میز و در کف دستان ما وجود دارند، تلویزیون ها، مانیتورها و گوشی های موبایل تان. سرد، براق، خالی از مفهوم و تاریک ...

فصل ششم با داستان هایی بُرنده تر آغاز می شوند و عملا در قسمت اول با عنوان JOAN IS Awful ، وارد داستانی با پیچیدگی ها و جذابیت های عجیبی می شوید که شما را با خود به یک ورطه طولانی خواهد برد. این نمایش علمی و تخیلی در 5 فصل گذشته نیز وجود داشت و خطرات فناوری را با طنزی سیاه و لحنی همیشه تیره و تار در ذهن نگران شما به اکران در می آورد. ایده تبدیل شدن زندگی همه ما به یک استریم کمدی چند دقیقه ای به اندازه کافی ترسناک هست، اما دوباره در پایان، این همکاری بین انسان هاست که ابرکامپیوترها را شکست می دهد.

آنچه بن مایه اصلی فصل ششم سریال Black Mirror را از بقیه فصل ها مجزا می کند، نگاه به فردیت بیشتر و تحلیل دقیق تر طبیعت فرد است تا روابط انسانی با مفاهیم فناوری. در این فصل نگرانی بیشتر در مورد انسان و تخیل او در مواجه با فناوری است. این موضوع نشان می دهد که بروکر پس از سال ها تحلیل و بررسی و پژوهش های مفصل خود نیز به این باور رسیده که فناوری با وجود قدرت بی انتهایی که دارد، هنوز در برابر قدرت ها و ناملایمات و پیچیدگی های انسانی ضعیف تر است و عشق به فناوری می تواند حتی در او (بروکر) نیز نفوذ نماید.

در نهایت فصل 6 یک هدف اصلی دارد و آن این است که کتاب قوانین کنونی حاکم بر جهان را پاره می انگارد و غیرقابل پیش بینی نگه داشتن اتفاقات و جهنم نوآوری برای مردم را بیش از پیش به نمایش گذارده و دامنه نگرانی های آن را گسترش می دهد.

این فصل شروعی جدید برای بروکر است تا به خواسته ای که در ذهن دارد نزدیک شود. فصل های بعدی او با هوشمندی و زیرکی بیشتری می تواند با هر دو سطحی که به دنبال نمایش آن است کار کند، یکی نگاهی به فناوری فعلی و مدرن و پیامدهای منفی احتمالی فناوری ذکر شده در حالی که مفهوم دیگر طبیعت انسان و این که چگونه می‌توانیم از فناوری برای تحقق عمیق ترین و تاریک ترین قسمت‌های وجود خود استفاده کنیم، مورد غفلت قرار نگیرد. این مسیر به درستی یک فرهنگ جدید را به وجود خواهد آورد که انسان، همان گونه که می تواند فناوری هایی با نوآوری های بدیع بسازد و آن ها را توسعه دهد، می تواند با خلاقیت خود آن را در مسیرهای فرعی متعددی نیز بکار برد و سبب ایجاد مشکلات ناشناخته ای برای انسان وهم نوعانش شود.

Saeed Rahnema
سعید رهنما