بایدن راهش را انتخاب کرد؛ فشار حداکثری به سبک بایدن

بايدن راهش را انتخاب کرد؛ فشار حداکثري به سبک بايدن

پيش‌ازاين اشاره کرديم که قانون اقدام راهبردي مجلس شوراي اسلامي و تأکيدات مقام معظم رهبري، جو بايدن را در يک دوراهي قرار داده است. بايدن براي مهار ايران به‌خصوص در زمينه توان هسته‌اي و بازگرداندن جمهوري اسلامي به توافق برجام مي‌بايست يکي از دو راه لغو کامل تحريم‌ها يا ادامه فشار حداکثري را در پيش بگيرد.

راه اول، آمريکا را با ايراني بدون تحريم و راه دوم آمريکا را با ايراني هسته‌اي روبه‌رو مي‌کند. ازاين‌رو هر دو راه نيز براي آمريکا ضرر و زيان‌هايي به همراه خواهد داشت؛ اما گويا بايدن بالاخره راه خود را در زمان فعلي انتخاب کرده است.

بايدن ابتدا سعي داشت با لغو برخي از تحريم‌هاي نمادين مانند پس گرفتن مکانيزم ماشه و لغو محدوديت تردد ظريف در نيويورک، ايران را به پاي ميز مذاکره بنشاند، اما مدتي نگذشت که او با تمديد وضعيت اضطراري عليه ايران، جلوگيري از آزاد شدن اموال بلوکه شده ايران در کره جنوبي و اعمال اولين تحريم‌ها عليه ايران نشان داد که قصد دارد همان راه ترامپ را ادامه دهد و با فشار حداکثري ايران را پاي ميز مذاکره بکشاند. اين انتخاب مسير بايدن مي‌تواند باعث چند اتفاق مهم شود:

1. فشار حداکثري ترامپ در مدت 4 سال نتوانست ايران را پاي ميز مذاکره بنشاند و تغيير رفتاري در حاکميت ايران ايجاد کند و اين طرح به‌کلي شکست خورد. حال بايدن با ادامه يک طرح شکست خورده قطعاً شکستي سنگين‌تر را پيش رو خواهد داشت.

2. ادامه تحريم‌ها عليه ايران، کشور را به سمت هسته‌اي شدن سوق خواهد داد و همان‌طور که گفتيم بايدن بايد در آينده‌اي نزديک شاهد ايراني هسته‌اي باشد.

3. عدم لغو تحريم‌ها باعث روي کار آمدن دولتي اقتدارگرا در سال 1400 خواهد شد. دولتي که به‌خوبي راه ايستادن در مقابل آمريکا را مي‌داند و عملاً باوجود چنين دولتي، مذاکره بر روي توان موشکي و منطقه‌اي به آرزويي بزرگ براي غرب تبديل مي‌شود.

4. اگر ايران از لغو تحريم‌ها توسط آمريکا نااميد شود، براي شکوفايي اقتصاد به سمت شرق و به‌خصوص چين سوق خواهد يافت. ارتباط ايران و چين به‌عنوان دو رقيب اصلي آمريکا، بدترين خبر براي يانکي‌هاست.

5. افزايش فشارها بر ايران، باعث ناامن‌تر شدن منطقه براي آمريکا و متحدانش خواهد شد. آمريکا بايد از حوادثي مانند انفجار آرامکو درس بگيرد؛ زيرا هرگونه ظلم براي محدود کردن اقتصاد ايران، ممکن است اقتصاد جهاني را تحت تأثير قرار دهد.

6. نااميدي از لغو تحريم‌ها، دولت آينده را براي تکيه به توان داخلي و شکوفايي اقتصاد مقاومتي تشويق مي‌کند. ايراني خودکفا مي‌تواند چالشي بزرگ براي بي‌اثر کردن اهرم فشار آمريکا باشد.

7. تحريم‌ها اهرم فشار آمريکا براي تسليم ايران و توان هسته‌اي، موشکي و منطقه‌اي اهرم‌هاي فشار ايران براي ناکام گذاشتن ايالات‌متحده هستند. با گذشت زمان اهرم تحريم به مرور ضعيف‌تر مي‌شوند ولي همواره بر قدرت اهرم‌هاي ايران افزوده مي‌شود. براي مثال: ايراني که در اواسط سال جاري و در اوج تحريم‌ها، تنها 200 هزار بشکه در روز نفت مي‌فروخت، امروز با بي‌اثر شدن تحريم‌ها اين عدد به بيش از يک‌ميليون بشکه در روز رسيده است. ازاين‌رو، گذشت زمان به‌هيچ‌وجه به نفع آمريکا نيست.

8. بعيد نيست در آستانه انتخابات، آمريکا برخي از تحريم‌هاي نمادين را لغو و دولت نيز معيشت مردم را از گروگان خارج کنند تا به اين شکل بتوانند گشايش اقتصادي محدودي را ايجاد کنند تا خوراک انتخاباتي غرب‌گرايان تأمين شود. معامله‌اي برد_برد براي اصلاح‌طلبان و غرب که راه براي تسليم ايران بازخواهد کرد.

فردين ساريخاني

واحد سیاسی و دشمن شناسی ( نجوا )

موسسه مصاف ایرانیان