مدرسهٔ خوب، کارخانهٔ پر فروش

این کاردستی خواهرزاده‌ام را که دیدم،خنده ام گرفت. یاد حرف مادری‌ افتادم که‌ در یک گروه مجازی می‌گفت ته تلاش معلم‌های این مدرسه آن است که هرسال بچه‌ها به مناسبت روز مادر و پدر کارت پستال درست می‌کنند.

وقتی کاردستی فانوس را یادگرفتم نه ایده‌ای درباره اینکه فانوس چیست داشتم و نه حتی می‌توانستم ارتباطی بین فانوس با موضوعی که برایش ساخته می‌شد پیدا کنم، فقط تا شدنش از قسمت‌های قیچی خورده وسط بامزه بود.

امروز داشتم به متنی درباره مربی آینده بودن، فکر می کردم و دوباره یاد این کاردستی افتادم. معلم بچه‌ هفت‌ساله ای که خودش حتما این فانوس را در مدرسه یادگرفته و سالهاست که معلم شده و یاد می‌دهد، آیا خود را معلمی مناسب تربیت آیندگان می‌داند؟ او اصلا به ویژگی‌های آینده فکر می کند؟