بذارید بهش فکر کنم
امیرحسین بانکی: با تفکیک موافقم اما...
این مطلب در شماره ی دوم مجله ی دانشجویی «مداد» در مهر و آبان 1389 در پرونده ی «تفکیک جنسیتی» چاپ شد. نشریه ی مداد به صاحب امتیازی، مدیر مسئولی و سردبیری امیرحسین مجیری در دانشگاه صنعتی اصفهان منتشر می شد. نوشته های چاپ شده، لزومن نظر نشریه و عواملش نبودند. همچنین نویسنده ی این مطلب ممکن است بعدن نظر متفاوتی پیدا کرده باشد.
قرار بود با دکتر امیرحسین بانکی (استاد دانشگاه، مشاور و نویسنده) در دفتر کارش در دانشگاه اصفهان گفتگویی داشته باشیم که به علت کمی وقت، میسر نشد. ایشان در مورد تفکیک به ما گفت: «با تفکیک موافقم. اما می گویم اسمش را این نگذاریم... دانشگاه مشترک و دانشگاه مخصوص خانم ها. یک خانم می تواند برود به دانشگاهی که مخصوص خانم هاست و می تواند برود به دانشگاهی که با آقایان مشترک است. می تواند به آن کلاس درسی برود که مخصوص خانم هاست و می تواند به کلاس مشترک برود. بعد به طور طبیعی نشان می دهیم که خواست عمومی به سمت کلاس های اختصاصی است. خود خواست خانم ها. به جای این که با کلمه ی «تفکیک و جداسازی» جو علیه مان درست کنند، که نه آقا! زورکی می خواهید دختر و پسر را از هم جدا کنید، بگوییم نه! اتفاقا تمایل خود دخترها در این است که در محیط های اختصاصی باشند. تفکیک خیلی خوب است».
آقای بانکی در مورد تحلیلش و چرایی این حرف، ما را به مقاله ای در مورد روابط دختر و پسر از خودش، ارجاع داد.
مطلبی دیگر از این انتشارات
مکانیک و جراح (داستانک)
مطلبی دیگر از این انتشارات
غاصب (داستان کوتاه)
مطلبی دیگر از این انتشارات
فرهنگ دیوار و دیوار فرهنگی