رقص عکس‌ها

عکاسی را به نام ثبت لحظه ها می شناسیم ولیکن در تاریخ عکاسی، تکنیک‌های بسیاری برای نشان دادن حرکت در این هنر ایجاد شده است. تکینک هایی که به ساکن ترین روش ممکن، پویاترین حالات را به تصویر می کشند. جالب نیست؟

در این پست به اختصار در مورد دو تکنیک عکاسی که برای این منظور تعبیه شده اند می پردازم؛ یعنی تکنیک اوپن فلاش و پانینگ.

اوپن فلاش (استروبوسکوپی):
برای عکاسی با این تکنیک به محیطی تاریک احتیاج داریم، اگرچه روی سوژه فلاش پرنور می تابانیم. دوربین را روی سرعت B قرار می دهیم (شاتر تا هرزمان که بخواهیم باز می ماند و نور محیط را دریافت می کند) و سپس از سوژۀ متحرک عکاسی می کنیم.

به نظرم نشان دادن رقص با این تکنیک، از زیباترین نمونه های آن است. لطافت عمل رقص و آرامش بدن رقصنده به خوبی هویداست. چیزی که شاید با دیدن اجرای آن رقص در آن لحظه به این خوبی متوجه اش نشویم.

برای دیدن نمونه‌های بیشتر از این تکنیک می توانید به سایت نوجوان‌ها مراجعه کنید.

پنینگ panning:
یک مقدار کالری می سوزانید و دنبال سوژه راه می افتید! در این تکنیک به سبب حرکت همزمان با سوژه، می توانید آن را واضح و پس زمینه اش را تار (motion blur) بیاندازید.

خوراک نشان دادن سرعت است. برعکس اوپن فلاش که گویی مثل اسلوموشن عمل می کند و با نشان دادن ماهیت حرکت مارا با خود همراه می کند، پنینگ قصد دارد مارا سوار بر جسم متحرکت کند؛ گویی که سرعتش را حس می کنیم و باد به صورت مان می خورد!