چگونه سندرم Shiny Object پدر ما را در آورده؟

« پسر از این شاخه به اون شاخه نپر. اینطوری به جایی نمی‌رسی.» « این یارو هم هیچوقت یک جا بند نمیشه» «چرا هر سال یک جا کار کردی؟ چرا نموندی سر کار قبلی؟»

لیست کتابهایی را که برای خواندن تهیه کرده‌ای را جلوی رویت گذاشته‌ای و نمی‌دانی که باید کدام را انتخاب کنی. کار خیلی سخت شده. با خودت می‌گویی احتمالا لیست من ناقص است و باید بگردم دنبال کتابهای بهتر. به خودت یادآوری می‌کنی که چندین کتاب تمام نکرده داری و الان وقت پیدا کردن کتاب جدید نیست.

همه ما کم و بیش با این حالت روبرو میشویم. این حالت را سندرم Shiny Object نامیده‌اند. افرادی که به این سندرم دچار هستند همیشه به دنبال موضوع جذاب بعدی هستند. ماننده بچه‌ای که به محض اینکه اسباب‌بازی جدید خودش را می‌گیرید دقیقا در همان لحظه به فکر گرفتن اسباب بازی دوستش است.

این سندرم باعث می‌شود همیشه به دنبال موضوع جدید باشیم قبل از اینکه روی موضوع فعلی کاری کرده باشیم. مشکل به فکر موضوع جدید بودن نیست بلکه عدم تمرکز است. هر دم به فکر پیدا کردن یک ابزار جدید، کتاب جدید، زبان برنامه‌نویسی جدید هستیم و وقتی هم آنها را پیدا می‌کنیم بدون اینکه برای آنها وقتی اختصاص دهیم این چرخه را ادامه می‌دهیم.

بخش عمده‌ای از زندگی آدم باید به عدم انتخاب بگذرد. در دنیا موضوعات جداب بسیاری وجود دارد ولی وقت و منابع ما محدود است لذا باید به بسیاری از آنها « نه » گفت.

بسیاری از چیزهایی که باید به آنها «نه» گفت سوالاتی و حرفهایی است که از خودمان در مورد کارهایی که می‌کنیم می‌پرسم. «آیا من از این کار پول در خواهم آورد؟» «به نظرم باید برم دنبال یک زبان برنامه‌نویسی جدید. این یکی اصلا به درد نمی‌خوده.» « بابا بین این همه آدم من که تازه شروع کردم به جایی نمی‌رسم باید برم یک کار دیگه رو امتحان کنم»«آخ آخ آخ کتاب جدیده رو» و این صداها همیشه در مغز ما تکرار می‌شوند و ما را نابود می‌کنند. پست اینستاگرام زیر در مورد تجربه من در توجه نکردن به این طور سوالهاست:

به نظر من اگر هر فردی بتواند فکر خودش را کنترل کند قطعا موفقیتهای بیشتر را تجربه خواهد کرد. آیا شما هم با سندرم Shiny Object روبرو شده‌اید؟ از چه روشی برای حل مشکل استفاده کرده‌اید؟