بسم ربّ القلم

«نون والقلم و ما یسطرون»

این پست رو به عنوان شروع بلاگ شخصی‌ایم می‌گذارم.

انشاالله که خدا کمک کنه و بتونم ثابت قدم مطالب مفیدی بزارم. مطالبی که تجربه‌هام ثبت بشه و نه تنها دیگران بلکه خودمم برگردم و برام یادآوری بشه و بهشون نگاه کنم.

نمی‌دانم چه سری است در نوشتن است که خدا هم به اون قسم خورده و هر چیزی که نوشته می‌شه انگاری جان پیدا می‌کند و ابدی می‌شود.

مطمئن هستم که در دنیای پر تغییر و عصر جولان شبکه‌های اجتماعی باید رجوعی کرد به کتاب، بلاگ و روزنامه خوانی تا از عمق درک‌مون نسبت به پدیده‌ها حراست کنیم.

محمد محمدی ۲۹ آذر ۹۸