مبل بنفش

اسم انتشارات رو از روی یک کتاب به اسم تلستوی و مبل بنفش برداشتم.نویسنده ی کتاب خانمی به اسم نینا سنکویچ هست که خواهرش را در اثر سرطان بعد از روزها درد و زجر کشیدن از دست می دهد.

همه ی ما به فضایی نیاز داریم که در آن راحت و آسوده باشیم. فضایی که در آن به یاد بیاویم چه کسی هستیم و چه چیزی برای مان مهم است.وقفه ای در زمان که اجازه دهد،شادی و لذت زندگی به خودآگاه مان باز گردد.شاعری نوشته است :
زندگی می کنیم با شگفتی شعله ور در دایره ای از شور و هراس.
و می دانم که این حقیقت دارد.جسم و جانم شفا یافته است؛ اما هرگز مبل بنفشم را برای مدت طولانی، تنها نخواهم گذاشت.کتاب های زیادی منتظرند تا خوانده شوند.خوشی های زیادی منتظرند تا کشف شوند و شگفتی های زیادی منتظرند تا آشکار شوند.
نینا سنکویچ
تلستوی و مبل بنفش

توی کتاب نینا از تجربیات خودش و روش درمانی جدید اختراع خودش سخن می گوید.او بعد از ماه ها سردرگمی و آشوب تصمیم می گیرد تا با روش کتاب درمانی مرهمی روی زخم های قلبش بگذارد.

نینا برای خودش قوانین خاصی وضع می کند:

  • به مدت یک سال هر روز یک کتاب بخواند یعنی 365 کتاب در یک سال!
  • فقط کتاب های ادبی بخواند نه کتاب هایی پر از موعضه!
  • تنها یک کتاب از هر نویسنده بخواند.او با این کار در عرض یک سال در دنیای 365 آدم مختلف پا می گذارد یعنی، در عرض یک سال به اندازه ی 365 نفر زندگی می کند.
  • کتاب های خیل طولانی را انتخاب نمی کند؛زیرا با این کار میتواند هر کتاب را در یک روز تمام کند.
  • به طور میانگین با روزی شش ساعت مطالعه برنامه اش را پیش می برد.
  • هر روز نقد و خلاصه ی کتابی را که روز قبل خوانده است در وبلاگ شخصی اش با دیگران به اشتراگ می گذارد.
  • و همه ی کتاب ها را روی مبل بنفش خانه اش می خواند.

در این کتاب ما شاهد دو داستان موازی هستیم.نینا تقریبا ماجرای چهل تا از قشنگ ترین کتاب هایی که خوانده است را نقل می کندو شرح می دهد که چگونه هر کتاب نگاه او نسبت به زندگی را تغییر داده است و در قسمتی دگر اتفاقاتی که شخصیت اصلی هر کتاب تجربه می کند را با اتفافات زندگی خودش لینک می کند.


چرا مبل بنفش؟

دوباره پاراگراف آخر کتاب که اول صفحه گذاشتم را بخوانید. این همان دلیلی است که این اسم را انتخاب کردم. چون دوست داشتم اینجا همان فضایی باشد که در آن راحت و آسوده اید. خانه ی ما مبل بنفش ندارد.این جای آسوده برای من نیمکت حیاط خانه ی مان بود. مهم نیست کجایید.چه روی راحتیِ دسته دار خانه تان نشسته اید، چه روی صندلی چرخ دار محل کارتان، چه روی نیمکت پارک نزدیک خانه تان هستید چه روی تخت خواب گرم و نرم تان لم داده اید.

ما به وقفه ای در زمان نیاز داریم که اجازه دهد،شادی و لذت زندگی به خودآگاه مان باز گردد. به این امید اسم انشارات را مبل بنفش گذاشتم که بتوانیید این وقفه در زمان را پیدا کنید.به امیدی که بتوانید فضایی پیدا کنید تا در آن به یاد بیاورید چه چیزی برای تان مهم است...

https://vrgl.ir/FsG0c
https://vrgl.ir/joQ0f