کتاب تمرین درمانی استئوآرتریت با رویکردهای نوین فیزیوتراپی


کتاب تمرین درمانی استئوآرتریت با رویکردهای نوین فیزیوتراپی

-----------------------------------------------------------------

نویسندگان:

فیزیوتراپیست فاطمه رحیمی (کاندیدای دکترای تخصصی)

فیزیوتراپیست پریسا ارزانی (کاندیدای دکترای تخصصی)

----------------------------------------------------------------

فهرست کتاب:

فصل 1: استئوآرتریت

. فصل 2: اپیدمیولوژی، پاتوژنز و جنبه‌های بالینی استئوآرتریت مفصل ران و زانو

. فصل 3: گزینه‌های درمانی در استئوآرتریت مفصل ران یا زانو

. فصل 4: عوامل خطر برای کاهش عملکرد در استئوآرتریت مفصل ران یا زانو

. فصل 5: مکانیسم‌های عصبی-عضلانی توجیه‌کننده کاهش عملکرد

. فصل 6: مکانیسم‌های رفتاری توجیه‌کننده کاهش عملکرد

. فصل 7: تمرین درمانی منظم در استئوآرتریت زانو و ران

. فصل 8: تمرین درمانی با تمرکز بر مکانیسم‌های عصبی- عضلانی

. فصل 9: تمرین درمانی با هدف مکانیسم‌های رفتاری

فصل 10 : بیماری‌های همراه، چاقی و تمرین درمانی در استئوآرتریت زانو و ران

فصل 11 : خلاصه و چشم‌انداز آینده

-----------------------------------------------------------------

درباره کتاب:

استئوآرتریت بیماری خاموشی است که ناهنجاری‌های ساختاری همه بافت‌های مفصل از جمله غضروف، استخوان ساب کوندرال، سینوویال، کپسول و لیگامان‌ها در روند تخریب مفصلی رخ می‌دهد. این عارضه شایع به درد، اختلال عملکرد فیزیکی و کاهش کیفیت زندگی فرد مبتلا منجر می‌شود.

با افزایش جمعیت سالمندان در جهان یکی از مسائل بزرگ حوزه سلامت که علاوه بر اثرات فردی، بار اقتصادی و اجتماعی بر جامعه تحمیل می‌کند، استئوآرتریت است. استراتژی‌های درمانی مناسب تمرکز و هدف اولیه در این بیماری است. درمان‌های متعدد شامل دارو درمانی، درمان‌های غیر دارویی و جراحی برای این عارضه انجام می‌شوند که از این میان در دهه‌های اخیر اکثر مطالعات درمانهای غیر دارویی مانند فیزیوتراپی را پیشنهاد می‌کنند. هدف از درمان‌های فیزیوتراپی در استئوآرتریت تسکین درد و بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا است.

از آنجا که سنگ بنای درمان فیزیوتراپی "ورزش" است بنابراین نگاه همه جانبه به این عارضه و تمرکز بر بهبود برنامه‌های ورزشی ارزش چندانی دارد. نویسندگان در این کتاب تلاش کرده‌اند تا به بررسی استئوارتریت و ورزش از دیدگاه پزشکی، عصبی - عضلانی و رفتاری بپردازند تا گام کوچکی در بهبود درمان این افراد برداشته باشند.