نژادها زنبور عسل

نژاد زنبور عسل شبیه به نژاد سگ است. آنها نام هایی مانند ایتالیایی، روسی، کوردووان یا باکفاست دارند. به عنوان یک زنبوردار، تعداد قابل توجهی انتخاب دارید و با گذشت زمان، احتمالاً ترجیحات خود را ایجاد خواهید کرد.

اما نژاد زنبورها دقیقا چیست و چه تفاوت هایی با هم دارند؟

همه زنبورهای عسل دارای صفات مشابهی هستند و بنابراین در یک جنس و گونه، طبقه بندی می شوند. تفاوت ها همان چیزی است که منجر به نژادهای زنبورهای عسل می شود.

ویژگی هایی که در بین نژادهای مختلف زنبورهای عسل متفاوت است، ظریف هستند، اما می توانند در موفقیت یا شکست شما تاثیر داشته باشند.

عوامل موثر عبارتند از:

* آرامش

*تولید جمعیت

*تمایل به پرورش بچه‌دهی

زمستانگذرانی

مناسب بودن با محیط محلی

مقاومت در برابر بیماری ها

تولید عسل

تولید بره موم

تشخیص انواع زنبورها بر اساس ظاهر بدنی آنها برای فردی با چشمان آموزش دیده چندان دشوار نیست. بیایید به برخی از نژادهای رایج تر نگاه کنیم.

نژاد زنبورها

ایتالیایی

زنبورهای کارگر ایتالیایی رنگ روشن دارند، در حالی که ملکه کمی تیره‌تر است و همین امر باعث می‌شود مکان یابی او آسان باشد. زنبورهای کارگر نیز نوارهای متناوب روی شکم خود دارند.

تاریخچه

زنبورهای ایتالیایی که در اصل از شبه جزیره آپنین ایتالیا بودند، در سال 1859 به آمریکا معرفی شدند و به سرعت جایگزین زنبورهای سیاه یا آلمانی اولیه شدند که توسط اولین کلنیهای زنبور آورده شده بودند.

مشخصات

زنبورهای ایتالیایی محبوب ترین زنبورها در آمریکای شمالی هستند. آنها به دلیل آرام بودن و تولیدکنندگان خوب عسل معروف هستند. آنها معمولاً در جنوب پرورش می یابند و در آب و هوای سردتر مشکل دارند، زیرا برای جبران عدم تشکیل خوشه مانند سایر انواع زنبور عسل، نیاز به مصرف غذای اضافی دارند. زنبورهای ایتالیایی چراگرهای قوی هستند و کندوی خود را خیلی تمیز نگه میدارند.

در سمت پایین، زنبورهای ایتالیایی تمایل به ازدحام دارند و حس جهت آنها به اندازه زنبورهای دیگر قوی نیست، بنابراین ممکن است از یک کلنی به کلنی دیگر بیایند و اغلب دست به غارت بزنند. این می تواند به گسترش بیماری ها بین کندوها کمک کند.

روسی

زنبورهای روسی به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه هستند و قسمت زرد شکم کم رنگ تر است.

تاریخچه

منشأ زنبورهای روسی در منطقه پریمورسکی است که همچنین خواستگاه کنه‌های واروا و تراشه‌ای است. به این ترتیب، آنها تحمل طبیعی نسبت به این آفات کندو ایجاد کرده اند.

با توجه به این تحمل، وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) آنها را در ژوئن 1997 به ایالات متحده آورد تا مقاومت در برابر کنه را در زنبورهای ایالات متحده بیشتر کند. آنها در سال 2000 برای عموم به فروش رفتند.

مشخصات

زنبورهای روسی در برابر کنه ها بسیار مقاوم هستند و به آب و هوای سرد عادت دارند. به این ترتیب آنها به خوبی زمستان گذرانی می کنند. متأسفانه، آنها نیز تمایل به بچه‌دهی دارند، بنابراین برای زنبوردار مهم است که فضای اضافی در کندو برای جلوگیری از بچه‌ی ناخواسته را فراهم کند.

زنبورهای روسی به مقدار منابع شهد و گرده در دسترس بسیار حساس هستند. آنها تولید نوزادان را در زمان کمبود تنظیم می کنند، که ممکن است در آب و هواهایی که مقدار غذای موجود به شدت وابسته به فصل است مفید باشد.

زنبورهای روسی کمی تهاجمی تر هستند، اگرچه این همیشه به معنای نیش زدن نیست. مشاهده شده است که آنها به جای نیش زدن تهدیدهای بالقوه، خود را به دشمن کوبیده و با هوشیاری از کندوی خود محافظت می کنند و این امر باعث می شود کمتر مورد سرقت قرار گیرند.

کوردوان

زنبورهای کوردو از نظر فنی زیرمجموعه ای از زنبورهای ایتالیایی با رنگ زرد بیشتر هستند. آنها همچنین از پسر عموهای ایتالیایی خود مهربان تر هستند و کمی بیشتر احتمال دارد دزدی کنند. آنها با بدن زرد روشن و فقدان راه راه بسیار قابل مشاهده هستند.

تاریخچه

مشخص نیست چه چیزی باعث شد که زنبورهای کوردوان از گونه های ایتالیایی دور شوند و به نژاد زنبورهای خود تبدیل شوند. در تئوری، این ممکن است با هر یک از انواع مختلف زنبور عسل اتفاق بیفتد، اما تا کنون در آمریکا فقط با زنبورهای ایتالیایی مشاهده شده است.

مشخصات

این زنبورها به غیر از اینکه تا حدودی ملایم‌تر و مستعد غارت کردن هستند، درست مانند ایتالیایی‌هایی که از آنها تکامل یافته‌اند، رفتار می‌کنند. آنها بر خلاف ایتالیایی ها به ندرت در دسته بندی زنبورهای آرام در دسترس هستند، بنابراین اغلب وحشی تر در نظر گرفته می شوند.

قفقازی

زنبورهای قفقازی به رنگ خاکستری نقره ای تا قهوه ای تیره هستند. آنها نسبت به بسیاری از انواع زنبورهای دیگر زبان بلندتری دارند و بنابراین می توانند از منابع شهد بیشتری بهره ببرند.

تاریخچه

زنبورهای قفقازی در اصل از دره های مرتفع منطقه مرکزی قفقاز هستند. این منطقه بین دریای سیاه و دریای خزر قرار دارد و به همین دلیل به سرما بسیار مقاوم هستند.

مشخصات

زنبورهای قفقازی به تولید بالای بره موم معروف هستند. بره موم تولیدی آنها نرم و چسبنده است که می تواند بررسی کندو را برای زنبورداران سخت کند. آنها در پاییز تولید نوزاد را متوقف می کنند و تمایل به زمستان گذرانی بسیار خوبی دارند. علاوه بر این، از آنجایی که آنها از مناطق سردسیری هستند، می توانند در روزهای سردتر نسبت به سایر نژادهای زنبور، کار کنند.

زنبورهای قفقازی تا حدی در برابر لوک اروپایی مقاومت نشان می دهند و تمایل زیادی به بچه‌دهی ندارند. به دلیل تولید بالای بره موم، آنها به تولید کننده شانه عسل معروف نیستند و در نتیجه تمایل به حفظ ذخایر عسل خود دارند.

در نهایت، آنها نسبت به نوزما حساس هستند.

کارنیولان

زنبورهای کارنیولان تیره با لکه ها یا نوارهای قهوه ای روی شکمشان هستند. آنها کمی کوچکتر از نژادهای دیگر زنبورها هستند، اما به نظر نمی رسد که با توانایی آنها در چراگری و بازگرداندن ذخایر گرده و شهد به کندو مرتبط باشد.

تاریخچه

زنبورهای کارنیولان از مناطق آلپ اتریش، یوگسلاوی و دره دانوب می آیند. آنها را می توان در بسیاری از اروپای شرقی از جمله مجارستان، کرواسی و بوسنی و هرزگوین یافت.

مشخصات

زنبورهای کارنیولان فوق العاده ملایم هستند و کار کردن با آنها آسان است. با توجه به منطقه منشأ آنها، آنها در روزهای سرد و مرطوب بیشتر از سایر انواع زنبور چراگری می کنند و جزو بهترین ها برای زمستان گذرانی هستند.

علاوه بر این، آنها بره موم بسیار کمی ایجاد می کنند و در بهار تعداد خود را به سرعت افزایش می دهند. زنبورهای کارنیولان همچنین در رسیدگی به کمبودها ماهر هستند و به سرعت تولید نوزاد را بر اساس در دسترس بودن غذا تنظیم می کنند. آنها نسبت به ایتالیایی ها کمی بیشتر ازدحام می کنند، بنابراین مهم است که مطمئن شوید که فضای زیادی دارند.

هنگامی که صحبت از بیماری ها و آفات کندو به میان می آید، زنبورهای کارنیولان تمایل زیادی به دفع انگل ها دارند و مقاومت خوبی در برابر برخی بیماری ها نشان می دهند.

باکفست یا بوکفست

رنگ زنبورهای باکفاست زرد تا قهوه ای است و شبیه چیزی است که بسیاری از افراد هنگام تصویربرداری از زنبور عسل در نظر می گیرند.

تاریخچه

زنبورهای باکفاست ترکیبی هستند. آنها در قرن بیستم توسط برادر آدام از ابی باکفاست در جنوب غربی انگلستان بهگزینی شدند. کلنی آنها از طریق کانادا به ایالات متحده وارد شد و اکنون در ایالات متحده موجود است.

مشخصات

زنبورهای باکفاست در برابر کنه های تراشه مقاوم هستند و در آب و هوای خنک عملکرد خوبی دارند. آنها بسیار ملایم هستند، کار کردن با آنها آسان است و تولیدکنندگان عالی عسل هستند. آنها تمایل کمی به بچه‌دهی دارند و ذخیره زمستانی خود را کمتر مصرف میکنند.

زمستان های سرد و مرطوب برای زنبورهای باکفاست معمول است، بنابراین آنها عادت کرده اند و استارت بهاره خوبی داشته و جمعیت خود را خیلی سریع افزایش میدهند.

زنبور عسل آفریقایی

زنبورهای عسل آفریقایی رنگ تیره و قهوه ای دارند. آنها شبیه همتایان ایتالیایی خود هستند و تشخیص اینکه آیا یک کندو توسط ژنتیک آفریقایی تسخیر شده است دشوار است.

تاریخچه

زنبورهای عسل آفریقایی شده در واقع یک هیبرید هستند. آنها در برزیل با تلاقی زنبورهای آفریقایی با زنبورهای ایتالیایی در دهه 1950 برای افزایش تولید عسل ایجاد شدند.

در سال 1957، 26 مورد از این دسته آزمایشی از قرنطینه فرار کردند و به سرعت آمریکای جنوبی را اشغال کردند. در سال 1985، آنها به ایالات متحده راه یافتند و از آن زمان در بیشتر مناطق جنوبی گسترش یافتند.

مشخصات

زنبورهای عسل آفریقایی به شدت تهاجمی شناخته می شوند و بر خلاف پسرعموهای مطیع تر خود، در صورت احساس خطر، فرد را تا یک چهارم مایل تعقیب می کنند. بیش از 1000 مورد مستند از زنبورهای آفریقایی وجود دارد که انسان و سایر حیوانات بزرگ مانند اسب را می کشند.

آنها نسبت به سایر انواع زنبور عسل در سنین جوانی شروع به جستجوی غذا می کنند و اغلب عسل بیشتری تولید می کنند. آنها همچنین سریعتر از سایر زنبورهای عسل تولید مثل می کنند، به این معنی که به غذای بیشتری نیاز دارند.

زنبور عسل ایرانی (مدا)

طبق مطالعاتی که صورت گرفته زنبور عسل ایرانی خالص وجود ندارد و بیشتر بصورت هیبرید و یا دورگ درامده است.

این زنبور بسیار نیش زن می باشد و علاقه زیادی به بچه دهی دارد. در مقابل کنه واوروا مقاومت نشان نمیدهد و فقط اقدام به بچه دهی میکند.

خلاصه

با انواع مختلف زنبورهای موجود، دانستن اینکه از کجا شروع کنید می تواند دشوار باشد. بر اساس ویژگی های فردی هر نوع زنبور، برخی از نژادهای زنبور عسل برای زنبورداران علاقه مند جدید بهتر از سایرین مناسب هستند.

به طور کلی، زنبورهای ایتالیایی، کارنیولان یا باکفاست، بسته به نوع آب و هوا، انتخاب های عالی برای زنبورداران تازه کار هستند. اما انتخاب های زیادی وجود دارد.