آلوئه ورا

صبر زرد طبی یا آلوئه‌ورا (نام علمی: Aloe vera) یا شَب‌یار،صَبر یا صبر زرد یا شاخ بزی نام گیاهی است از سردهٔ سِگِل‌ها (Aloe) راسته مارچوبه‌ای‌ها (Asparagales)، تیره سریشیان (Asphodelaceae) این گیاه بومی آفریقای شمالی است.

آلوئه‌ورا بی‌ساقه‌است. البته برخی از آن‌ها دارای ساقه‌ای بسیار کوتاه هستند. این گیاه ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر رشد می‌کند و از طریق پاجوش تکثیر می‌شود. برگ‌های آن نیزه‌ای کلفت و گوشتی با لبه‌های دندانه‌دار است و رنگ آن سبز تا خاکستری می‌باشد. گل‌های آن بر روی سنبله‌ای می‌رویند که گاه تا ۹۰ سانتیمتر درازا دارد. هر کدام از گل‌های آن آویخته‌است و دارای جام لوله‌ای ۲–۳ سانتیمتری می‌باشد. نام‌های دیگر آلوئه‌ورا عبارتند از: چادُروار، صبر سقوطری، آلوئه‌ورا، صبر، صبر کموار، صبر زرد، ازوال، ازوادزرد خزانه، مقر، ایلوا، صبارا، آلوئه کوراسائو، آلوئه هندی، آلوئه بارباد، الوا، صباره، برمس، سولع، مقرا، چادروا و صعدنا.

حدود ده سال پیش بود که «آلوئه‌ورا» برای اولین‌ بار به سبد مصرف خانواده‌های ایرانی راه پیدا کرد. حالا دیگر دیدن برگ‌های باریک و بلند این گیاه خانواده کاکتوس در فروشگاه‌ها، نه‌تنها برای بسیاری از مشتریان عادی شده است که بازار ایران شاهد انواع و اقسام محصولات فرآوری شده آلوئه‌ورا یا همان صبر زرد به زبان بومی خودمان است. از کرم‌های مرطوب‌کننده و لوازم بهداشتی گرفته تا نوشیدنی و کمپوت آلوئه‌ورا.

این کاکتوس بسیار مقاوم با وجود هزینه ناچیز کشت، دارای ارزش تجاری قابل توجهی است بطوری که هر ‌هزار متر مزرعه زیرکشت این گیاه، سالانه تنها 30 تا 40 میلیون تومان هزینه دارد و در مقابل حدود 70 تا 80 ‌میلیون تومان درآمدزایی می‌کند. نیاز ناچیز به آبیاری، بی‌نیازی گیاه به کود و آفت کش‌ ها و همین ‌طور تجهیزات و ادوات گران قیمت کشاورزی، هزینه مزرعه‌ داری این محصول را به‌طور قابل توجهی کاهش داده است.

به جز این موارد، آلوئه‌ ورا به دلیل ویژگی ‌های زیستی خاص قادر است در زمین‌ های خارج از رده و غیرحاصلخیز ثمردهی کند و همین موضوع به علاوه مزیت‌های اقتصادی دیگر باعث شده است کشت و کار آلوئه ‌ورا به یک کسب و کار ارزان با درآمدزایی بالا تبدیل شود.

یکی از موضوعات مهم در کشاورزی این است که محصول به موقع برداشت شود زیرا در نظر نگرفتن این موضوع می‌تواند به خرابی و فساد محصول و ضرر و زیان هنگفت کشاورز منتهی شود.

همین موضوع خیلی اوقات توانسته است تولیدکننده را تسلیم دلال‌ها کند و برای پیشگیری از زیان بیشتر، کالای خود را با قیمت نازلی به فروش برساند اما در مورد گیاه آلوئه‌ورا الزام برداشت وجود ندارد.

این به آن معناست که اگر برگ‌های گیاه مدت زمان بیشتری سر بوته بماند نه‌ تنها ارزش تجاری خود را از دست نمی‌ دهد بلکه با ایجاد ضخامت بیشتر برگ، هم عصاره و هم وزن محصول افزایش داشته و باعث درآمد اضافه می‌شود. علاوه‌ بر تمام این موارد هزینه کارگری در مزارع آلوئه‌ ورا پایین ‌تر است.

یک هکتار مزرعه گوجه‌فرنگی در طول ٢ ماه به ١٠ کارگر نیاز دارد این در شرایطی است که یک هکتار مزرعه آلوئه‌ورا به دلیل مقاومت بالا و در طول ‌سال به دو کارگر بیشتر احتیاج ندارد.

یک ‌سال زنده ماندن، بدون آبیاری گیاه آلوئه ورا

اما مهم ترین ویژگی آلوئه ‌ورا که کشت آن را در ایران توجیه می ‌کند نیاز اندک گیاه به آبیاری است. آلوئه‌ ورا همچنین از قابلیت زیست در فقیرترین اراضی برخوردار است.

طبق بررسی های ما هر زمین کشاورزی که شرایط کشت و حاصلخیزی خود را ازدست داده است می‌تواند زیر کشت آلوئه ‌ورا رفته و به این ترتیب دوباره احیا شده و به چرخه تولید بازگردد.

گیاه آلوئه‌ورا قادر است بدون آبیاری تا یک‌ سال هم زنده بماند.همین مقاومت بالای گیاه باعث شده است که آلوئه‌ ورا در زمین ‌های غیرحاصل خیز و خاک شور نیز به بار بنشیند.

غیر از این در صورت آبیاری مزرعه آلوئه ‌ورا با سیستم قطره‌ای، مصرف آب آن باز هم کاهش قابل توجه دارد و همین موضوع مخارج آبیاری گیاه را تا حد ممکن کاهش می‌دهد. همین‌ طور باید اشاره کنم که مزرعه آلوئه ‌ورا را می‌توان با آب سخت یا آب شور نیز آبیاری کرد و این موضوع ثمردهی گیاه را تحت ‌تأثیر قرار نخواهد داد.

زمان سود دهی و میزان سود دهی

به‌ طور استاندارد در هر مترمربع ۴ بوته آلوئه ‌ورا کشت می‌شود که با در نظر گرفتن این پایه، یک مزرعه‌ هزارمتری نیاز به ۴‌هزار بوته آلوئه ‌ورا دارد.

قیمت هر «پاجوش» (برای تکثیر گیاه) آلوئه‌ ورا حدود 1000 تومان است که با این حساب حدود 4‌ میلیون تومان صرف تهیه گیاه مادر برای یک مزرعه‌ هزار متری می‌شود.

هر گیاه حداقل ۴ تا ۶ کیلو محصول می‌دهد و قیمت خرید هرکیلو محصول حداقل 2000 تا 4000 تومان است. به این ترتیب اگر متوسط باردهی هر گیاه را ۵ کیلوگرم درنظر بگیریم یک مزرعه‌ هزار متری با ۴‌هزار بوته حدود ٢٠‌هزار کیلوگرم محصول می‌دهد.

بنابراین در یک دوره سود خالص حدود 50‌ میلیون تومان است. این در شرایطی است که گیاه مادر علاوه ‌بر باردهی حدود ١٠ تا ١۶ پاجوش نیز تولید می‌کند که از این میان باید ۴ پاجوش گیاه حفظ شود و بقیه پاجوش‌ها قابل فروش است. اگر متوسط تعداد پاجوش‌ها را ١٠ عدد در نظر بگیریم در یک مزرعه ‌هزار متری ۴٠‌ هزار پاجوش تولید می‌شود که هر پاجوش بین 10٠٠ تا 20٠٠ تومان خرید و فروش می‌شود.

به این ترتیب درآمد حاصل از فروش پاجوش‌ها نیز حدود 30-40 ‌میلیون تومان می‌شود. با این حساب حداکثر درآمد یک دوره برداشت 80 میلیون تومان می‌شود. در‌ سال اول کاشت، امکان ٣ دوره برداشت و از ‌سال دوم امکان برداشت ۴ فصل یا ۴دوره وجود دارد که اگر بخواهیم این مبلغ را با توجه به بازار فعلی در نظر بگیریم در یک‌ سال می‌توان حداقل حدود 100‌میلیون تومان درآمد داشت.

قابلیت برداشت ۴ فصل آلوئه‌ ورا

دوره باردهی آلوئه ‌ورا این گیاه ۴ فصل است و در تمام فصول ‌سال قابلیت باردهی دارد اما در اولین دوره کشت، محصول پس از ۶ ماه قابل برداشت است و پس از این دوره گیاه می ‌تواند هر ٣ ماه یکبار محصول بدهد. میزان نیاز گیاه به آبیاری هر پنج روز یکبار است و هر بوته حدود ١٠ لیتر آب مصرف می ‌کند. در صورت استفاده از سیستم آبیاری قطره‌ای میزان آب مورد استفاده به‌ طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. درحال حاضر هزینه تجهیز هر هکتار زمین کشاورزی به آبیاری قطره‌ای بین 4 میلیون تا 6 میلیون تومان است.

به جز عملیات شخم ‌زنی زمین در ابتدای کشت گیاه، یک مزرعه آلوئه‌ورا به ماشین ‌آلات و تجهیزات کلان دیگری نیاز ندارد و برداشت از گیاه نیز به صورت دستی انجام می‌شود. ضمن این ‌که مزرعه به عملیات سمپاشی و کوددهی نیاز ندارد.

https://shoperfa.com/product/7285/%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%B4-%D8%A2%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%87-%D9%88%D8%B1%D8%A7

خواص و فرصت های شغلی آلوئه ورا

تقویت بدن، از بین بردن کرم های درون بدن، برطرف کردن یبوست و شست و شوی روده ها، تصفیه خون، درمان خارش و اگزما، درمان ریزش مو، شفاف کردن پوست، درمان بیماری قند، رفع سوء هاضمه، درمان اسهال خونی، درمان زخم های عمیق، رفع قارچ ها و … از جمله مهمترین خواص آلوئه وراست.

از برگ آلوئه ورا برای تهیه عرقیات گیاهی، از عصاره آن برای تولید صابون، کرم و نرم کننده، از پالپ آن برای تولید شربت و از ژله آن برای تولید ژل های موضعی استفاده می شود. قابلیت فراوری بالای آلوئه ورا موجب شده است که این گیاه به محصولی سودآور تبدیل شود.

بازار فروش آلوئه‌ ورا در ایران از حدود 4‌ سال پیش رونق بیشتری پیدا کرده و متنوع ‌تر شده است. تقریبا تا حدود ۵‌ سال پیش هیچ صنعت و واحد فرآوری آلوئه‌ ورا در کشور وجود نداشت و همین موضوع افول دوره‌ای کشت و تولید این گیاه را به دنبال داشت اما درحال حاضر وضع بهتری رقم خورده است و روزبه ‌روز به تعداد واحدهای فرآوری آلوئه‌ ورا در کشور اضافه می‌شود.

درحال حاضر علاوه ‌بر بازار فروش فله آلوئه‌ ورا، این گیاه در تناژ بالا برای بهره‌ برداری در کارخانه ‌های تولید مواد غذایی مانند نوشیدنی، مربا، کمپوت و… خریداری می‌شود. به جز این ژل و پودر ژل آلوئه‌ ورا مصارف بهداشتی دارد و توسط کارخانه‌ های تولید لوازم بهداشتی و آرایشی خریداری میشود. ضمن این ‌که در ایران یک واحد تولیدی به صورت اختصاصی اقدام به تولید عرق آلوئه ‌ورا کرده است.

همین ‌طور یک کارخانه تولید مواد بهداشتی و آرایشی نیز وجود دارد که تمام محصولات خود را با استفاده از عصاره طبیعی این گیاه تولید می‌کند.

بخشی از تولید آلوئه‌ ورا به تازگی به خارج از کشور صادر می‌شود که برگ خام این گیاه بیشتر به ترکیه و کردستان عراق و تعدادی از کشورهای آسیای میانه صادر شده است.

صادرات بوته و پاجوش گیاه نیز درحال حاضر به کشورهای قبرس، عراق و پاکستان انجام می‌شود. علاوه‌ بر این بخشی از محصولات فرآوری شده مانند ژل و پودر ژل آلوئه‌ورا به سوییس صادر می‌شود.

مزرعه ‌داران معمولا پیش از یک دوره کشت و برداشت با کارخانه‌ ها و تجار متقاضی قرارداد فروش امضا می‌کنند. براساس این قرارداد فروش ٧۵‌درصد پرداخت، پیش از برداشت گیاه انجام می‌شود و ٢۵‌درصد باقیمانده در زمان تحویل کلیه محصول پرداخت می‌شود.

آلوئه ورا گیاهی علفی و از راسته ی مارچوبه ای ها و بی ساقه دارای برگ های نیزه ای ، گوشتی و با لبه های دانه دار است . رنگ آن سبز خاکستری می باشد.

گل های آن بر روی سنبله ای می روید که گاه تا نود سانتی متر درازا دارد. آلوئه ورا گیاهی چند ساله از خانواده سوسن (lily family) و بومی آفریقا و مناطق مدیترانه ای است و از دیر باز در مناطق خشک و گرمسیری جهان هم به عنوان گیاه زینتی و هم گیاه درمانی کشت میشود.

انواع مختلف گیاه آلوئه ورا

دویست و چهل گونه مختلف از آلوئه ورا وجود دارد که تنها چهار نوع از آن دارای ارزش غذایی است. گیاه آلوئه ورا به واسطه برگ های کلفت آبدار و کوزه مانند خود مشخص می شود . مراقبت از گیاه آلوئه همانند گیاه کاکتوس است.

روش های تکثیر گیاه آلوئه ورا

طریقه تکثیر وپرورش گیاه آلوئه ورا بسیار آسان است. با اینکه گونه های این گیاه هر کدام بومی مناطق مختلفی هستند. ولی می توانند در محیط های مشابه زندگی کنند. معمولا تکثیر گیاه از طریق بذر، قلمه، پیوند و کشت مجدد پاجوشهای گیاه صورت می گیرد.

روش پیوند زدن گیاه آلوئه ورا

آلوئه ورا مانند سایر گیاهان به طریق پیوند تکثیر می گردد بهترین موقع پیوند زدن در حین فصل رشد است در این موقع گیاه قوی بوده و دارای شیره گیاهی کافی جهت پیوند و اتصال است. در ضمن می توان به صورتهای مختلف گیاه را پیوند زد.

روش قلمه زدن گیاه آلوئه ورا

یکی دیگر از طرق تکثیر گیاه آلوئه ورا قلمه است. قلمه ها را معمولا از سر ساقه یا از قسمتی از ساقه که دارای جوانه برگی است انتخاب میکنند.

میتوان از قلمه ها ی برگ نیز جهت تکثیر استفاده کرد. برای این کار برگهای گوشتی را به قطعات کوچک تقسیم کنید. بعد سر شاخه ها را با علامتی مشخص کرده (برای جلوگیری از وارونه کاشتن) به منظور خشک شدن آن ها را به مدت یک هفته در سایه قرار دهید. پس از آن ته هر قلمه را در خاک قرار دهید.

بذر گیاه آلوئه ورا

برای بدست آوردن نهال های زیاد میتوان بذور این گیاهان را در جعبه و یا خزانه کشت کرد. اما اگر تعداد کمی نهال در نظر باشد بایستی از گلدان های کم عمق استفاده کرد.

در این روش سرعت تولید گیاه پایین است و گیاهان همسانی تولید نمیشود و به دلیل پدیده نر عقیمی و دگرکشتی افزایش تفاوت ژنتیکی قابل توجهی در نتایج ظاهر خواهد شد. در فصل بهار بذر گیاه آلوئه ورا را در گلخانه، در دمای حدود ۲۱ درجه سانتی گراد کشت می نمایند.

بذر آلوئه ورا باید حداکثر تا عمق ۱ سانتی متری خاک کشت شود. چرا که در کشت عمیق تر جوانه زنی بذر کاهش می یابد.حفظ رطوبت خاک بسیار با اهمیت است. این بذور معمولاً بعد از ۱ الی ۶ ماه پس از کشت شروع به جوانه زنی می نمایند.

وقتی ارتفاع نهال های جدید به حدود ۳ سانتی متر رسید قابل انتقال به گلدان های مجزا هستند.این نهال ها باید در خاک سبک و با زهکشی خوب کشت گردند. در زمان جابه جایی نهال ها بایستی نهایت دقت جهت خودداری از صدمه رسیدن به ریشه ها اعمال گردد. البته در این روش تکثیر، سرعت تولید گیاهی پایین می باشد.

پاجوش ها

کاشت پاجوش ها یا جوانه های کوچک موجود در کنار شاخه اصلی یکی دیگر از روشهای تکثیر است. چون این گونه از گیاهان جوانه های کوچک در کنار شاخه اصلی تولید می کند میتوان به راحتی آنها را از مادر جدا کرد و ریشه دار ساخت.

پاجوشها از تنه اصلی تغذیه می کنند ودارای رنگ سبز روشن هستند در صورت قطع برگهای پایه اصلی به علت وجود پاجوش گیاه به صورت افقی رشد خواهد کرد این گیاه می تواند حتی چندین سال بدون نیاز به تعویض گلدان به رشد خود ادامه دهد.

زیرا پاجوش هایی تولید می کند، بنابراین تعویض گلدان زمانی ضروری به نظر می رسد که قسمت هوایی بسیار رشد کرده و به صورت انبوه در آید.

حدوداً هر شش ماه ۱۰ پا جوش بر روی ریشه‌ ها و لابه‌ لای برگ‌های خشکیده بوته‌های آلوئه ورا بوجود می‌آید که در این روش تغییر ژنتیکی و خواص آن خیلی کم است و گیاهان همسانی تولید می‌شوند.جهت تولید تجاری آلوئه ورا، کشت آن فقط از طریق پاجوش قابل توصیه است. پاجوش های با طول عمر حدود ۴-۳ ماه و دارای ۵-۴ برگ و به ارتفاع حدود ۲۵-۲۰ سانتی ‌متر جهت کشت بسیار مناسب هستند.

برای استفاده از پاجوش ها به عنوان تکثیر باید آنها را هنگامی که به نسبت کافی رشد کردند در مرحله اول در گلدانها کاشته و به مقدار کافی آبیاری نمود بعد از این مرحله تا مدت سه هفته نباید به گلدانها آب داد این عمل سبب می شود که ریشه های جوان قدرت جذب آب را پیدا کنند . رنگ برگهای جدید ممکن است برای مدتی به رنگ خاکستری و یا قهوه ای تغییر کند ولی بعد از مدتی به رنگ طبیعی در خواهد آمد.

کشت بافت گیاه آلوئه ورا

در این روش کشت بافت با به دست آوردن سلول‌های بنیادی گیاه و تمایز آن ها امکان تولید یک گیاه کامل به وجود می‌آید به این صورت که در روش کشت بافت گیاه آلوئه ورا یک بخش کوچکی از سلول‌های انتهایی در حال تکثیر گیاه کشت داده می‌شود و گیاه کامل بدست می‌آید از بارزترین مزیت‌های روش کشت بافت سرعت بخشیدن به تکثیر (در حدود ۵۰ الی ۲۰۰ برابر) کنترل ژنتیکی گیاه، تولید گیاهان همسان و دارای ثبات ژنتیکی و تغییر نکردن خواص آن ، کنترل آلودگی‌ ها و بیماری‌ها بازدهی اقتصادی بالا می باشد.

از آنجا که گیاه دارویی آلوئه ورا دارای کاربرد گسترده ای در صنایع دارویی، آرایشی و غذایی می باشد دست یابی به این فناوری در کشت، بازدهی اقتصادی بسیار بالایی دارد، زیرا در روش طبیعی تکثیر گیاه آلوئه ورا، هر ۶ ماه فقط یک تا سه گیاه جدید تولید می شود، اما در این روش در مدت مشابه حداقل صد گیاه جدید تولید می شود.

فاصله کاشت گیاه آلوئه ورا در زمین

بهترین فاصله کاشت بین بوته های گیاه ۶۰ الی ۹۰ سانتیمتر می باشد.

دوره های آبیاری گیاه آلوئه ورا

این گیاه یک گیاه آبدار است. بنابراین باید توجه داشت که از آب زیاد در مقایسه با بی آبی بیشتر صدمه خواهد دید.

بنابراین هنگام آبیاری مجدد باید دقت کنید
که خاک گلدان به یک خشکی نسبتی رسیده باشد،ضمنا خاک گلدان نیاید کاملا خشک باشد و برای جلوگیری از پوسیدن ریشه می توان با ریختن شن در ته گلدان به ارتفاع حدود ۲ سانتیمتر اقدام کرد.

سیستم آبیاری گیاه آلوئه ورا

مناسب ترین روش آبیاری سیستم فارو ( ایجاد پشته های خاک در فواصل معین و کاشت گیاه روی این پشته ها) می باشد و در کشت های گلخانه ای سسیتم آبیاری قطره ای می باشد.

نیاز آبی گیاه آلوئه ورا

برای تولید یک کیلوگرم از این گیاه حدود 150 میلی لیترآب مورد نیاز می باشد.

https://shoperfa.com/product/7285/%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%B4-%D8%A2%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%87-%D9%88%D8%B1%D8%A7

روش کاشت گیاه آلوئه ورا

کاشت پاجوش در خزانه و سپس انتقال به زمین اصلی

زمان لازم جهت انتقال پاجوش از خزانه به زمین اصلی:
بسته به شرایط نگهداری ۴ تا ۶ ماه

زمان مناسب برای کاشت در خزانه:
اواخر تابستان اقدام به جداسازی و کاشت پاجوش ها می شود مقدار پاجوش مورد نیاز کاشت در یک هکتار زمین ۲۵ هزار پاجوش است.

سن گیاه آلوئه ورا برای مصرف

اغلب مردم به اشتباه این تصور را دارند که هرچه گیاه مسن تر باشد (۳تا۴ سال) قدرت نیروی بالقوه بیشتری جهت مداوا خواهد داشت در واقع به این صورت نیست.

این درست است که گیاه مسن نسبت به گیاه جوان مقاومت بیشتری دارد ولی از جهت میزان مواد موثر حتی یک گیاه کوچک نیز میتواند بازدهی شفابخشی داشته باشد.

زمان برداشت گیاه آلوئه ورا

حدود ۸ ماه پس از کاشت پاجوش بسته به اندازه و کیفیت پاجوش های کشت شده و به صورت قطع برگهای خارجی از قاعده مدت زمان مورد نیاز برای بلوغ

برای این که این گیاه به طور کامل بالغ شود ۱۸ تا ۲۴ ماه وقت لازم می باشد. عملیات پس از برداشت:

انتقال سریع برگها توسط کانتینرهای یخچال دار به محل فرآوری یا شستشوی برگها و خارج کردن ژلها از برگ و انتقال سریع به کارخانجات فراوری

دقت های لازم در عملیات برداشت:

فقط برگهای بیرونی گیاه که بیش از ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر طول دارند باید برداشت شوند. باید دقت نمود که ماده زرد رنگی که از سلولهای محل قطع برگ خارج می شود باژل گیاه مخلوط گردد.

مراقبت ویژه در زمان برداشت گیاه آلوئه ورا

آبیاری منظم سبب افزایش میزان ژل می شود اگر گیاه از نظر آب در تنگنا باشد میزان آلوئین وآمودین ژل افزایش یافته و مزه ژل کمی تلخ تر شده و رنگ آن مایل به قهوه ای می شود.

میزان عملکرد و محصول برداشتی از هر هکتار در سال:
برداشت از این گیاه معمولا ۴ مرتبه در سال می باشد و از هر گیاه در هر بار حدود۳ برگ برداشت می شود بطور کلی یعنی ۱۲ برگ از هر گیاه در سال،تناژ برداشتی در هر هکتار در سال بین ۱۲۰ تا ۲۰۰ تن می باشد.

اندام مورد استفاده:

اندام مورد استفاده این گیاه برگهای کاملا رشد کرده آن می باشد می توان یک یا چند برگ از گیاه را قطع کرد که به یقین هیچ اشکالی در مکانیسم رشد گیاه بوجود نخواهد آمد.

فقط باید سریع و با یک چاقوی تیز اقدام به این عمل کرد در صورت نیاز به چند برگ بهتر است که از برگهای مجاور در خاک ویا به طور کلی برگهای پایین ساقه اصلی استفاده کرد.

زیرا یک قانون کلی برای تمام گیاهان وجود دارد که برگهای پایین گیاه از نقطه نظر انجام اعمال حیاتی نسبت به برگهای فوقانی کم اهمیت تر هستند هرچند که باید برای این گیاه اضافه کنیم که برگهای تحتانی نیروی بالقوه مداوای بیشتری دارند.

https://shoperfa.com/product/7287/%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%B1%D8%A2%D9%88%D8%B1%DB%8C-%DA%98%D9%84-%D8%A2%D9%84%D9%88%D8%A6%D9%87-%D9%88%D8%B1%D8%A7

دگرگونی در رشد گیاه آلوئه ورا

بطور کلی خللی که در رشد گیاه بوجود می آید بسیار متنوع است ولی از آنجائیکه این گیاه به مراقبت های خیلی تکنیکی احتیاج ندارد دانستن یک دسته اطلاعات کلی می تواند در رفع مشکلی که برای گیاه به وجود می آید موثر باشد.

اقلیم مورد نیاز گیاه آلوئه ورا

این گیاه بومی مناطق گرمسیری و استوایی است و برای رشد بهینه به نور خورشید نیاز دارد. هوای گرم و کمی سایه را دوست داشته و دمای زیر صفر را تحمل نمی کند و بنابراین در مناطقی که درجه حرارت هوا تا زیر صفر درجه نزول می کند نمی تواند رشد کند آلوئه ورا در دمای ۲- درجه سانتی گراد یخ می زند و اگر یخ زدگی اتفاق بیافتد گیاه می میرد. گیاه آلوئه ورا در دماهای بیش از ۷۰-۸۰ درجه سانتی گراد نمی میرد، ولی برگ های بلند ضعیفی تولید می کند.

دامنه انتشار گیاه آلوئه ورا

این گیاه بومی آفریقا است. در قرن هفدهم میلادی کشت آن در جزایر باربادوس و در قرن هجدهم در جزایر آنتیل متداول گردید.امروزه در جزایر کشورهای هندوستان ، اندونزی،جاما ئیکا، مکزیک، تگزاس،وجزایر قناری کشت می شود. در ایران نیز در جزیره خارک کشت می شود. این گیاه بطور بومی در برخی از مناطق کشور از جمله بندر لنگه،بندر خمیر و همچنین ۳۵ کیلومتری بندرعباس در محلی به نام قلعه قاضی دیده شده است. جزیره قشم مستعد ترین محل برای کشت گیاه آلوئه ورا است.

در حال حاضر بدلیل اهمیت این گیاه در مناطقی از استان بوشهر و استان سیستان و بلوچستان و استان هرمز گان بخصوص قشم و مناطقی نظیر نهبندان هم کشت می گردد.

نیازهای اصلی غذایی گیاه آلوئه ورا

عناصر غذایی مورد نیاز شامل ۴۵-۵۵ کیلو گرم فسفر، ۵۵- ۶۵ کیلوگرم ازت و ۴۵-۳۵ کیلوگرم پتاس در هکتار می باشند.

بافت خاک مناسب برای رشد گیاه آلوئه ورا

آلوئه در هر نوع خاکی، قابل کشت است و خاک شنی لوم با زهکشی بالا ،بهترین بستر کشت برای آن می باشد.

نیاز کودی گیاه آلوئه ورا

خاک مورد نیاز این گیاه باید اسیدی باشد و به عنوان مکمل می توان مقداری نیتروژن به فرمهای مختلف به خاک اضافه کرد.برای مثال

می توان از نیترات آمونیم، یک بار در سال و هربار به میزان ۱۳۶ کیلو گرم در هکتار استفاده کرد.

PH مورد نیاز خاک حدود ۶/۵ اما اسیدیته تا ۸/۵ را نیز تحمل می کند.

نور و حرارت مورد نیاز برای گیاه آلوئه ورا

این گیاه در مقابل نور مستقیم و تابش زیاد آفتاب حساس است. از خود واکنش نشان داده و بر گهایش به رنگ قهوه ای درمی آید.

بنابراین بهتر است آنرا در نور غیر مستقیم نگهداری کنید از نقطه نظر حرارت مورد نیاز باید داشت که نسبت به سرما حساس است و در محیطی مثل شهر تهران این گیاه را باید در فصل زمستان در گلخانه نگهداری کرد.

آفات و امراض گیاه آلوئه ورا

آمار به دست آمده نشان داده است که کشت این گیاه در وطن اصلی خود با هیچگونه آفت و بیماری قابل ملاحظه ای مواجه نبوده است ولی در شرایط نامساعد محیطی که باعث ضعیف شدن گیاه و کم شدن مقاومت می شود.

عوامل قارچی و ویروسی و باکتریایی میتوانند منجر به صدمه به گیاه شوند.گیاه آلوئه ورا حساس به بیماری های لکه سیاه، پوسیدگی ریشه و شپشک آرد آلود می باشد. ولیکن در مجموع، خطر بیماری ها در این گیاه نسبت به دیگر گیاهان بسیار کم است.در صورت آبیاری بیش از اندازه این گیاه به شدت در معرض بیماری پوسیدگی ریشه قرار می گیرد، زیرا این گیاه آب بسیار ناچیزی مصرف می کند.

در مکان های گرم ، گیاهان آلوئه ورا تحت کشت بیرون از محیط خانه گل های زیبایی تولید می کنند که دارای ساقه بلندی می باشد و در رنگ های متنوعی وجود دارد اما اگر آلوئه ورا بعنوان گیاه آپارتمانی کاشته شود ، شکوفه نخواهد داد .

آبیاری گیاه آلوئه ورا

گیاه آلوئه ورا مشابه کاکتوس و دیگر گیاهان آبدار نیازمند آبیاری زیادی نیست. به گیاه باید به گونه ای آب داده شود که آب شروع به بیرون آمدن از سوراخ های زهکش گلدان نماید.

یک زیرگلدانی در زیر گلدان قرار دهید. تا آب خروجی را جمع کند ، معمولا یک فاصله ده الی چهارده روزه باید در بین آبیاری وجود داشته باشد ، فاصله بین آبیاری بر اساس شرایط خاک متنوع است.

آبیاری را زمانی شروع کنید که خاک کامل خشک شده باشد. در فصل زمستان ، گیاه در خواب زمستانی است و نیاز آبی آن بسیار کم است. لذا می توان در فصل زمستان ، فاصله آبیاری را به سه تا چهار هفته افزایش داده یا به یک بار در ماه برسانید . بسیاری از باغداران ،آبیاری آلوئه ورا را در فصل زمستان قطع می کنند . البته این مورد برای سلامت گیاه خوب نیست و باید از انجام این کار خودداری کرد .

کود دهی گیاه آلوئه ورا

وقتی که از خاک کود داده شده برای کاشت آلوئه ورا استفاده می شود، فقط لازم است که یکبار و در فصل بهار به آن کود داده شود. چنانچه خاک حاصلخیز نیست، باید کود نیمه قوی (ده-ده- چهل) یا کود رقیق (آبکی) را در هر ماه یکبار از ابتدای فصل بهار تا آخر تابستان،به گیاه داد . کودهای ارگانیک و یا کودهای گرم را برای گیاهان کاشته شده در محیط بیرون می توان استفاده کرد. اگر از خاک مخلوط با کود برای کاشت آلوئه ورا استفاده شود فقط لازم است که یک بار و در فصل بهار به آن مجدد کود داده شود .

طریقه نگهداری برگ آلوئه ورا

برگ را بعد از برش داخل کاغذ پیچیده و در قسمت پایین یخچال نگهداری نمایید.