یک آدم معمولی و کنجکاو، همین
نمک سبز دهم - فارسی سختِ این هفته
اجازه بدید اول از همه لیست پادکستهای آپدیت شده در این هفته رو با هم مرور کنیم، فهرست زیر توسط احسان حاجیان عزیز تهیه شده که بابت این کار ازش تشکر میکنم:
? فهرست قسمتهای منتشر شدهی تعدادی از پادکستهای فارسی در یک هفته گذشته
(27 بهمن تا 3 اسفند ۱۳۹۷):
? پادکست های تازه تولید:
?جسته گریخته هایی از تاریخ (تاریخچه خاندان ساسانی)
? در این شب ها (داستان هایی از فضا و حیات)
? مدکست (تاریخ انقضای کسب و کار مد) {فکر نمیکنم این پادکست توی هفتهی گذشته منتشر شده باشه، ولی چون توی لیست احسان بود منم اینجا ازش یاد میکنم)
?سایر پادکست ها
? آلبوم (ما قهرمانیم)
? آمپاژ (پاپِ پوک) {در این یادداشت به آن پرداخته شده}
? اپیتومی بوکس (سرچشمه های دانائی و نادانی) {در این یادداشت به آن پرداخته شده}
? ای کی تاک (جنگ شخصی)
? بندر تهران (پناه بر خانواده خوشبخت) {در بررسی هفتگی هفتهی گذشته در موردش صحبت کردیم}
⚽️ پرسپولیس لب
? چنل بی (آموک) {در این یادداشت به آن پرداخته شده}
⚽️ جوکاتوره (قسمت 19)
? داستانی هزینه رازداری (داستانی عمیق و کهنه - قسمت اول)
⚽️ رادیو آفساید (قسمت 25 فصل دوم)
? رادیو بادیو (قسمت 124)
? رادیو دست نوشته ها (روایت چهل سال موسیقی 1378 تا 1382) {رادیو لاله به این پادکست در این هفته پرداخته است}
? رادیو شزیو (از کافه گردی چی میدونیم؟)
? رادیو لاله (قسمت دوم) {در این یادداشت به آن پرداخته شده}
? رادیو میکس بار (در متن کهربا)
?♂ ساگا (اساطیر هندو: غول)
? شلم شوربا (بار امانت)
? فردوسی خوانی (داستان نبرد رستم و خاقان چین)
⚽️ فوتبال لب (قسمت 23)
? کریدور (تغذیه در شیمی درمانی)
? گپ (قسمت 28)
? گوش فیلم (این جا بدون من)
?️ لوگوس (بیگانه ای لب مرز)
⚽️ مادریدکست (قسمت چهارم)
? مترونوم (سلطان قلب ها، پنجاه سال بعد)
☕️ مجله شنیداری سماک (قسمت 14) {روز دوشنبه ششم اسفند در تهران اجرای زندهی پادکست دارند}
? میم (آمریکائی ترین تروریست)
⏳ ناوکست (سمت و سوی تاریخ)
? هزارتو (این همه پادکست نیست)
? هیستوگرام (مشتری بد)
فوتبالیها و داستان شب
خُب برای شروع در مورد پادکستهایی صحبت میکنم که هر هفته یک آپدیت و بیشتر دارند. تقریباً هر هفته باید در مورد رادیو آفساید و فوتباللب (که این هفته به صورت دو قسمتی منتشر شد) صحبت کنیم. در مورد فوتبال لب خبر داشتم که یونایتدکست یکی از مشتقاتشان است، اما حالا به پرسپولیسلب رسیدهاند و لیگ ایران رو هم از دید طرفداری پرسپولیس دارن پوشش میدن. ما هم منتظر اپیزود ویژهی کارلوس کیروششون هستیم. یه صوت براشون فرستادیم در این مورد و راستش خیلی ذوق دارم صدای خودمو که مثل یه کارشناس فوتبال در حال تحلیل عملکرد هشت سالهی کیروش هستم رو از این رسانه بشنوم.
داستان شب هم این هفته به اپیزود 1487 رسید، یعنی 1487 شب است که سازندهاش مداومت دارد در انتشار این پادکست. لازمه به محمدامین چیتگران عزیز یه خدا قوت ویژه هم بگویم از این بابت. خدا قوت دلاور.
اپیتوم بوک و من
در این شمارهی اپیتوم بوک صدای بندهی حقیر رو هم میشنوید، رفتم کتاب "سرچشمههای دانایی و نادانی" رو تهیه کردم و اگر به بخوام به فارسی سخت با شما صحبت کنم باید بگم که ... کتاب سختی بود. این کتاب، برای آدم دور از فلسفهای مثل من واقعاً سخت بود. تلاش کردم اون رو تا حد فهم خودم پایین بیارم و نمیدونم در این امر چقدر توفیق داشتم. البته محمدرضا عشوری عزیز، میگفت که زیاد دور از ماجرا نبودم.
همون طور که از اسم کتاب پیداست، هر دانشی که ما داریم یه سرچشمهای داره و هر فیلسوفی هم در این مورد یه نظری داره. پوپر توی این کتاب که در واقع سخنرانی بوده، در مورد این سرچشمهها صحبت میکنه. نکتهی انحرافی ماجرا سرچشمههای نادانی هست. یعنی چی واقعاً سرچشمهی نادانی؟ مثل خورشید که سرچشمهی نوره و حالا یکی میاد میگه، سرچشمهی سایه! پادکست رو گوش کنید ببینید کتاب قراره چی به ما بده از این سرچشمههای متضاد.
بازگشت ناوکست
روشن و کریشنا، بعد از یک ماه استراحت دوباره برگشتن. این بار در مورد سمت و سوی تاریخ حرف زدن و نکته جذابش برای من این بود که دست گذاشتن روی مفهومی به اسم اصالت. بذارید با یه مثال در این مورد صحبت کنیم. توی ایران خودمون همیشه غذاهای سنتی جزئی از فرهنگ یه جامعه محسوب میشه. مثلاً خیلی از ما آبگوشت رو جزو غذاهای اصیل خودمون میدونیم. اصلا اگر به ویکی پدیای این غذای خوشمزه سری بزنید نوشته که آبگوشت یه غذای سنتی ایرانی است که شامل گوجه فرنگی و سیب زمینی و غیره میشود.
با فرض اینکه آبگوشت یه غذای سنتی ایرانی بوده باید این رو هم بدونیم که این سنت از یه جایی به بعد این طور بوده، یعنی آبگوشتی که برای وکیلالرعایا درست میکردند، مطمئناً حاوی گوجهفرنگی و سیب زمینی نبوده و با اینکه خیلی از ما فکر میکنیم که این جزوی از سنت غذایی و در نهایت فرهنگ ماست، اتفاقاً این چیزی که میخوریم تا حدی مدرن هست و چون ما از قاجاریه داریم ازش استفاده میکنیم. فکر میکنیم که همین سنت ما بوده.
نه تنها آبگوشت ما ایرانیها، بلکه اگر به غذای سایر ملل هم نگاهی بکنیم، همین داستان معتبر هست. حالا این غذا به داستان این بار ناوکست چه ربطی داره؟ ربطش اینه که ما در حالت ریز فرهنگ با هم متفاوت و جدا از همدیگهایم و اگر در بازهی زمانی کوتاه به تاریخ بشر نگاه کنیم، انگار این فرهنگ بین ما باعث گسست و دوری ماست. اما اگر دوربینمون رو ببریم بالاتر و از فاصلهی زمانی بیشتر به جامعهی بشری نگاه کنیم، چیزی که میبینیم، همگرایی فکری و فرهنگی در کل هست. مثل گوجه فرنگی نمونهی ساده نزدیکی اقوام و ملل به هم هست.
آموک از چنل بی
اپیزود 50 چنل بی هم منتشر شد، برای نگارنده این اپیزود جزو خوبهای چنل بی بود و هر چند اپیزود زبان آتش برای من رتبهی یک رو داره، این اپیزود احتمالاً در رتبههای بالای جا داره. حواستون باشه که اپیزودهای چنل بی اغلب برای کودکان مناسب نیست و این اپیزود هم جزو اونهایی است که خود علی بندری همون اول تذکر میده که برای بچهها خوب نیست.
داستان این بار از پیدا شدن یه جنازه توی یه رودخونه شروع میشه و بعد از بررسی پلیس و شناسایی جسد، تحقیقات پلیس شروع میشه. تحقیقاتی که به نتیجه نمیرسه و قاتل هم پیدا نمیشه. به قول علی بندری، یه Perfect crime اتفاق افتاده. بقیهش رو هم نمیگم که داستان رو لو نداده باشم.
رادیو لاله و سحر سخایی
قسمت دوم رادیو لاله منتشر شد، توی این قسمت هم در مورد پادکستهای موسیقی صحبت میکنه و با نویسندهی اپیزودهای اخیر پادکست دستنوشتهها یعنی "سحر سخایی" هم گفتگویی شنیدنی انجام میشه. البته این گفتگو کامل نیست و آه و حسرت و فغان ما رو باعث شد. البته که لاله ادامهی این گفتگو رو در کانال تلگرامی رادیو لاله منتشر کرده و شامل گفتگو با "محمود عظیمایی" هم هست.
تاریکخانه تاریخ و کلنل علینقی وزیری
هر چند محمد ناظمی در توئیتر خبر داده بود که این بار به علت گلو درد احتمالاً این اپیزود را با صدای خشدار و کیفیت پایینتری منتشر خواهد کرد، اما این طور نشد. کیفیت خوب بود و البته برای من به عنوان شنونده، محتوا از هر چیزی مهمتر است. محتوا که خوب باشد آدم از گوش دادن به پادکست حالش هم خوب میشود.
در این اپیزود در مورد کلنل علینقی وزیری صحبت میکنه، کسی که توی قسمت صفرم پادکست کُرن هم در موردش حرف زده شده. توی تاریکخانهی تاریخ در مورد یه ارتشی صحبت میکنه که عشق موسیقی داشته و تمرکزش بر روی زندگی این آدم هست، اما توی کُرن در مورد کاری که وزیری انجام داده حرف زده شده.
لوح سفید و طبیعت بشر
(جامانده از هفتهی پیش) من در طول زندگیام اسم فلاسفه و اندیشمندان زیادی رو شنیدم که هیچ وقت هم نفهمیدم چی کاره بودن و حرف حسابشون چی بوده. اصلاً دید حقیر به فلسفه همین طور گنگ و از دور هست و ارتباط خوبی باهاشون نداشتم. از همان ابتدای وقتی هم که درسی به اسم زبان فارسی در مدرسه بود من باهاش مشکل داشتم و نگاه تکنیکالی به موضوع زبان نداشتم. حالا این دو فکت رو کنار هم بگذارید تا یه چیزی در مورد پادکست لوح سفید بگم.
قبل از اینکه به سمت لوح سفید حرکت کنم، دید من به این پادکست شبیه دید من به درس زبان فارسی در دوران شیرین مدرسه بود. منتها بعد از گوش دادن به این پادکست دید من به این پادکست به فکر من در مورد فلاسفه و اندیشمندان نزدیک شد.
ببین من دارم سعی میکنم یه مفهوم رو منتقل کنم که میگه: اگر میخواید این پادکست رو گوش کنید دو زمینهی مهم رو باید داشته باشید. یکی علاقه به موضوع هست و دیگری هم اطلاع از موضوع. برای این پادکست هم مثل پادکست این هفتهی اپیتومی بوک نیازمند پیشنیاز فلسفی موضوع هستید.
امین هوشمند در این قسمت لوح سفید مناظرهی دو بزرگواری رو بررسی میکنه که اسمهای آشنایی برای من بودند، میشل فوکو و نوام چامسکی. این مناظره در سال 1971 اتفاق افتاده و در مورد طبیعت بشر هست، طبیعتی که به گفتهی مجری مناظره هر دو اندیشمند در دو طرف یک کوه ایسادهاند. و یه جا دعواشون هم در مورد همین واژهی "طبیعت بشر" هست اصلاً.
خُب بیاین موضوع رو برای خودمون سخت نکنیم، برای همین خودتون این اپیزود رو گوش کنید و اگر علاقهمند شدید میتونید اطلاعات تکمیلی رو از کانال تلگرام لوح سفید هم پیگیری کنید.
آمپاژ و پاپِ پوک
این هفته خدا رو شکر، خدا رو شکر کامران برگشت، احتمالاً سر در آمپاژ هم بنر بازگشت شکوهمند و از این حرفها براش زدن ولی کامران از این بازگشت خشنود نبود. (شکلک نیش باز تا بنا گوش)
این هفته آمپاژیها رفته بودم سراغ موضوعی به اسم شعر (به قول خودشون lyric)، بله دیگه به هر حال شما یه موزیک گوش میکنید، بخش مهم از این موزیک شعر هست ولی آمپاژیها اعتقاد دارن که به این موضوع زیاد توجه نشده. نه درست نگفتم، نمیگن که توجه نشده، میگن که خراب شده، شعر خراب هم کلاً موزیک رو خراب میکنه. اره همینو گفتن.
خلاصه که این بیان الکن ما توانایی اتفاقاتی که در پادکست میافته رو نداره. خودتون برید گوش کنید و ببنید که شاهین و کامران چطور به این شعرهای تکراری و وامانده در قافیههای مشابه! نقد وارد کردن.
در نهایت چون باعث و بانی گوش دادن به پادکست جدید همین شاهین آمپاژ برای من بوده، بهترین زمان برای معرفی پادکستهایی که این هفته برای اولین بار گوش کردم همین جا است، با تشکر از شاهین و شما رو دعوت میکنم به این پادکستها هم گوش کنید.
جدیدهای من:
نود و هشت، پنجاه و سه (دو نفر که با هم 9853 کیلومتر فاصله دارند و در مورد فیلمهای ایرانی صحبت میکنند. خوشم آمد و مشتری شدم. خود ما (من و رضا سنگسفیدی) هم ورژن وبلاگی همین کار را میکنیم.
مُدکست (حاشیههای مُد و پوشاک در ایران رو میتونید توی این پادکست گوش کنید، شخصاً از آماری که در این پادکست شنیدم، خیلی حال کردم)
لوح سفید (اگر به مباحث زبانشناسی علاقه دارید، به نظرم پادکست جالبی میاد، هر چند که باید اعتراف کنم برای من خیلی سخت بود)
ردرام (چهار قسمت از این پادکست رو گوش کردم و به وضوح دو قسمت بیجه خیلی خوب بود، اونقدر خوب بود که باید یه قسمت از نمک سبز بهش پرداخته بشه)
مطلبی دیگر از این انتشارات
نمک سبز هفتم - وقتی تبر، مدافع حق صنوبر است
مطلبی دیگر از این انتشارات
نمک سبز ششم - جنسیت یک رُبات!
مطلبی دیگر از این انتشارات
نمک سبز - قسمت دوم - مرور هفته