نمک سبز سوم - عبور از علی بندری

امروز قسمت سوم نمک سبز رو می‌نویسم و خیلی چیزها در سرم هست که بهشون اشاره کنم. باید تاکید کنم که این مجموعه تنها نظرات شخصی من هست و در مورد پادکستهایی است که دوست دارم و گوش می‌دم، توضیحات بیشتر رو می‌تونید در قسمت اول نمک سبز بخونید. یه چیزی هم که باید تاکید کنم اینه که اگر خودتون هم پادکست خوبی می‌شناسید که من نشنیدم و فکر می‌کنید گوش دادنش مفیده، باید بگم، چرا که نه؟ بگید بریم لذتشو ببریم.

و اما پادکست امروز:

اپیزود چهارم (و پنجم) از پادکست هلی‌تاک هست که عنوانش اینه: هنر نه گفتن. بله آقا شما اگر بتونی به دیگران بگی نه، یک هنرمندی، البته که در مورد نه گفتن می‌شه ساعتها حرف زد اما من قصد دارم کمی دیدگاه خودم رو هم در موضوع قاطی کنم و در مورد این هنر! کمی حرف بزنم.

اول اپیزود هلی به خوبی اشاره می‌کنه که نه تنها به آدم‌ها بلکه گاهی به کارها هم نمی‌تونیم نه بگیم، برای همین تبدیل به آدمهایی می‌شیم که کلی چیز می‌دونن ولی همه سطحی هست. اما هلی این بخش رو ادامه نداد. پس چی رو ادامه داد؟

هلی از انواع و اقسام نتوانستن‌ها در نه گفتن‌ها! (جمله‌بندی رو داری؟) یکی رو انتخاب می‌کنه که رایج‌تره، نه گفتن به آدم‌ها و درخواست‌های دیگران. انواع مختلفی از این نه گفتن رو هم برمی‌شمره! (به نظرم قبل از روانشناس باید با یک زبانشناس مشورت کنم) به هر حال این نتونستن‌ها دلایلی داره مثل ترس از طرد شدن و خراب کردن چهره‌ی مثبتی که دیگران از ما دارند و غیره، که هلی در پادکست به اونها به خوبی می‌پردازه. این دلایل و در نهایت راه‌کارهای ارائه شده رو نمی‌گم که برید و پادکست رو گوش کنید.

دیروز که داشتم توی راه برگشت به خونه این اپیزود رو گوش می‌کردم به یه نتیجه در مورد پادکستهایی که گوش می‌کنم رسیدم، نتیجه این بود که برای من گوش دادن به چنین پادکستهایی و پرداختن به چنین موضوعاتی خیلی خیلی واجب‌تر از گوش دادن به پادکستهایی هست که موضوع سرگرمی دارند و تنها داستان تعریف می‌کنند، گنده‌ترین مثال در ذهنم هم کانال‌بی(روایت شنیدی ماجراهای واقعی) بود. البته که در مورد خودم صحبت می‌کنم ولی همون دیروز توی ذهنم از علی بندری عبور کردم (شکلک نیش باز تا بنا گوش به سبک اصلاح‌طلبی!) آره، اولویت‌بندی گوش دادن به پادکستها برای من بهم ریخت و تازه اینجا بود که متوجه این اولویت‌بندی شدم.

ما هر کدوم با هدفی به سمت رسانه کشیده می‌شیم، یکی سرگرمی هست، یکی اخبار هست و برای من سعی در یادگرفتن چیزهای جدید هست، وقتی این اولویت‌بندی رو در خودم کشف کردم، آگاهانه، اولویت گوش دادن پادکستهام عوض شد، مثلاً خود من به شدت پادکست دایجست (پادکستی برای توضیح موضوعات نسبتا پیچیده‌ی دنیای اطراف ما) رو دوست دارم و به همه هم توصیه می‌کنم که گوشش کنن، قرار بود وقتی رسیدم خونه هم اپیزود جدیدش که در مورد ایدز هست رو گوش بدم و این یعنی عدم توجه به پادکست‌های دیگه‌ای که در لیست داشتم. بعد از این جریان بدون اینکه بخوام تحت تاثیر نام و یا کارهای قبلی دایجست قرار بگیرم، نگاه کردم به موضوعات مطرح شده در لیست پادکستهام و در این لیست و با اهدافم، مطمئناً پادکستی مثل EpitomeBooks (جایی برای شنیدن خلاصه کتابها) و Viv’sWorld (همون پادکست اجنبی و تجربیات سخصی از مهاجرت) خیلی خیلی بالاتر از این اپیزود دایجست قرار گرفتند.

گفتن این موضوع چه فایده‌ای داره؟ توجه به اهدافتون در زندگی مطمئناً کمک می‌کنه که ازش بیشتر لذت ببرید، این اصل کلی در زندگی درباره‌ی پادکست هم صادقه، با هدف به سمت پادکست قدم برداریم، مطمئناً باعث لذت بردن بیشتر شما در استفاده از این رسانه خواهد شد و خوبی پادکست همینه، شما اون رو انتخاب می‌کنید و در راستای اهداف و نیازهای خودتون ازش بهره می‌برید.

اینکه از علی بندری مثال زدم به این خاطر بود که علی بدون اغراق یکی از بهترین‌های حال حاضر پادکست فارسیه و یکی مثل من بیشتر از اهداف خودش، تحت تاثیر نام این فرد قرار می‌گیره. می‌ره وقت می‌ذاره و پادکست رو گوش می‌کنه و چون همه لذت بردن از گوش دادنش شاید روش نشه ته پادکست علی بره توی توئیتر بنویسه خوب که چی؟ شاید حتی این رو به خودش هم نگه و در واقع عمرش و وقتش رو صرف چیزی بکنه که دیگران دوست دارن و باهاش حال می‌کنن، نه خودش.

این اپیزود هلی تاک یه خوبی برای من داشت اون این بود که باید یاد بگیریم به هر پادکستی که می‌شنویم یا دیگران پیشنهاد می‌کنند، آره نگیم، هنر این رو هم داشته باشیم که به علی بندری و تمام طرافداراش بگیم، نه! جو غالب رو برای خودمون بشکنیم و به اون چیزی بپردازیم و اهمیت بدیم که دوست داریم. در مورد پادکست به چیزی گوش بدیم که دوست داریم. خیلی بدیهی هست این حرفها، درسته اما من رعایت نمی‌کردم (اول یادداشت گفتن که در مورد خودم حرف می‌زنم).

از دایجست هم یک جایی مثال آوردم و بد نیست به این پادکست هم بپردازم. دایجست هدف مشخصی داره و هر موضوعی که کنجکاوی سازنده‌ش رو بربیانگیزه! به سمتش می‌ره و تحقیق می‌کنه و نتیجه رو با دیگران و در قالب پادکست به اشتراک می‌ذاره. اپیزود آخر در مورد ایدز هست و اولویت من برای گوش کردن نیست، اما اپیزود آب این جایگاه رو برای من نداشت، یعنی همین الان هم این اپیزود در صدر بهترین و مفیدترین و کلی ترین دیگه در لیستهای مختلف پادکستی من هست که باید گوش داده بشه.

می‌بینید که هدف می‌تونه باعث بشه، شما فقط دکمه پلی رو نزنید و هر چی دم دستتون بود رو گوش کنید، از یه پادکست، دو اپیزود مختلف رو در دو رده و جایگاه مختلف برای گوش کردن قرار می‌ده و به نظرم می‌رسه این خوبه.

در نهایت اگر به توسعه فردی اهمیت می‌دین و جزو اهدافتون هست، پیشنهاد می‌کنم هلی‌تاک رو گوش کنید. تقریبا تمام اپیزودهاش برای من مفید بوده و ازشون استفاده‌ی واقعی کردم. مثلاً در اپیزود گفتگوی ذهنی واقعاً کلاغ سخنگوی درونم رو جستجو کردم (ر.ک پادکست هلی‌تاک اپیزود دوم) کمکم کرد تا شرایط و خودم رو بیشتر از قبل بفهمم و درک کنم و در نهایت رفتار و کردارم رو تغییر بدم.

و من الله توفیق

نمک سبز یکم

نمک سبز دوم - مرور هفته آخر دی 97