این بهار مهمان خودت باش، این بهار فقط خوش باش!

هر کدام از ما برای چند روز تعطیلات نوروزی‌مان، نقشه‌ای کشیده‌ایم. یکی می‌خواهد به کارهای عقب‌مانده‌اش برسد، دیگری ده‌ها دوره و وبینار ثبت‌نام کرده که مهارت یا دانش جدیدی فرا بگیرد و شاید یک نفر دیگر هم قصد کرده تمام درس‌های نخوانده سال را در همین چند روز مختصر بخواند.

اما مگر ما بقیه سیصد و اندی روز سال را برای همین کارها صرف نکرده‌ایم؟ پس آن روزی که باید هیچ کاری نکنیم، با صدای ناکوک‌مان آواز بخوانیم، با خیال راحت و بدون نگرانی از ساعت کاری یا حضور غیاب کلاس درس خیابان‌ها را گَز کنیم، با یک کاسه بزرگ پاپ‌کرن جلوی تلویزیون لم بدهیم و فیلم‌های نه خیلی فاخر نگاه کنیم کی از راه می‌رسد؟

آیا این بهار بهترین فرصت برای استراحت دادن به تن‌های خسته‌مان نیست؟ آیا حالا که از وسط آتش 99 جان سالم به در برده‌ایم، لیاقت این را نداریم که برای خودمان یک جشن کوچک راه بیندازیم؟

ما برای شما سور و سات این مهمانی یک‌نفره را فراهم کرده‌ایم. برای چشمان و گوش‌ها و ذهن و زبان و دستان‌تان: با پیشنهاد فیلم و موسیقی و پادکست و غذا و تفریحات مختصر. نگران نباشید. قرار نیست لیستی از 100 رمان شاهکار جهان، یا 50 فیلم برتر از نگاه منتقدان را در اختیارتان بگذاریم. امروز، وسط این آشفته‌بازار و روزهای سختَ تلاش برای زنده ماندن، زدن این حرف‌ها آن‌قدرها معنی ندارد. امروز زمان آن است که کمی خوش باشیم، روزنه امیدی پیدا کنیم و قلب‌های خسته از تنهایی‌مان را به سفری کوچک ببریم.

بنابراین ما کاری به شاهکارها نداریم، آن‌ها را می‌توانید همیشه از گوگل و ویکی‌پدیا پیدا کنید. ما به سراغ آثار کم‌ادعا‌تری رفته‌ایم. آن‌هایی که اگر نبیبنید و نخوانید و نشنوید و نچشیدشان چیزی را از دست نداده‌اید، اما اگر تجربه‌شان کنید قطعا چیزی را به دست می‌آورید. چیزی شبیه به سوسو زدن یک ستاره خیلی دور در ظلمات آسمان شب. آن‌ها که خیلی ساده و بی‌شیله پیله می‌توانند کمی حال‌مان را خوب کنند. غم از دست دادن دوستان و آشنایان‌مان را تسکین دهند و سنگینی واقعیت را برای‌مان سبک‌تر کنند. می‌توانند زره امیدواری‌مان را وصله و سلاح تلاش برای زندگی‌ کردن‌مان را تیزتر کنند تا بتوانیم محکم‌تر به استقبال سال جدید برویم.

"این بهار مهمان خودت باش" یک راهنمای برآمده از دل است. پیشکش به همه آن‌هایی که می‌خواهند چند روزی درها را ببندند و همه تلاطم و آشفتگی‌ها را آن پشت جا بگذارند و فقط کمی زندگی کنند.

می‌توانید فایل این راهنمای تعاملی را از این نشانی دانلود کنید:

https://nvsh.ir/bahar

و درنهایت برای آخرین کلماتی که در سال 99 می‌نویسیم، چه انتخابی بهتر از یک رباعی از خیام:

مائیم که اصل شادی و کان غمیم

سرمایه‌ی دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم

آیینه‌ی زنگ‌خورده جام جمیم

بهارتان مبارک!