اتریوم چیست و چگونه کار میکند؟

اتریوم چیست؟

اگر ادعا میشود که بیت کوین (BTC) آینده پول است، پس اتریوم چیست؟ برای شخصی که تازه وارد فضای ارزدیجیتال شده است، این سوال منطقی است که باید بپرسد. زیرا احتمالاً اتریوم (Ethereum) و ارز دیجیتال بومی آن اتر (اتر) را در کنار بیت کوین در همه جا در صرافی ها و اخبار می بینند. با این حال، نمی توانیم اتریوم را با بیت کوین مقایسه کنیم. آنها اهداف، ویژگی ها و حتی تکنولوژی متفاوتی دارند.

اتریوم یک شبکه بلاک چین غیرمتمرکز است که از توکن اتر پشتیبانی می‌کند و به کاربران امکان می‌دهد تا تراکنش‌ انجام دهند، سود دارایی‌های خود را از طریق سرمایه گذاری، استفاده و ذخیره توکن‌های غیرمثلی (NFT)، معامله ارزهای دیجیتال، بازی کردن، استفاده از رسانه‌های اجتماعی و موارد دیگر به دست آورند.

بسیاری اتریوم را گام بعدی اینترنت می دانند. اگر پلتفرم‌های متمرکز مانند اپ استور اپل، وب معرف ۲.۰ است، شبکه غیرمتمرکز و مبتنی بر کاربر مانند اتریوم، معرف وب ۳.۰ است. به عنوان مثال، این «وب نسل بعدی» از برنامه های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می کند.

این راهنما اطلاعاتی در مورد تاریخچه اتریوم، ماینینگ اتریوم، نحوه عملکرد اتریوم، نحوه خرید اتریوم، مقایسه اتر با بیت کوین، مزایای اتریوم و نگاهی اجمالی به اتریوم 2.0 در اختیار شما قرار می دهد.

تاریخچه اتریوم

اتریوم همیشه دومین پروژه بزرگ بلاک چین در جهان نبود. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در واقع این پروژه را برای پاسخگویی به کاستی های بیت کوین ایجاد کرد. بوترین وایت پیپر اتریوم را در سال 2013 منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند (قطعنامه های تغییر ناپذیر خودکار «اگر … آنگاه») که امکان توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کرد شرح داده بود. گسترش برنامه غیرمتمرکز قبلاً در فضای بلاک چین وجود داشت، اما پلتفرم‌ها قابل همکاری نبودند. بوترین قصد داشت با ایجاد اتریوم آنها را متحد کند. از نظر او، یکسان کردن شیوه اجرا و تعامل برنامه های غیرمتمرکز تنها راه برای حفظ پذیرش بود.

بنابراین، اتریوم 1.0 ایجاد شد. آن را به عنوان اپ استور اپل در نظر بگیرید: فضایی برای ده ها هزار برنامه مختلف که همگی از قوانین یکسانی پیروی می کنند. فقط آن مجموعه قوانین در شبکه کدگذاری می شود و به طور مستقل با توسعه دهندگانی که می توانند قوانین خود را در برنامه غیرمتمرکز ها اعمال کنند، اجرا می شود. حزب مرکزی وجود ندارد، مانند تغییر و اجرای مقررات اپل. در عوض، قدرت در دست افرادی است که به عنوان یک جامعه عمل می کنند.

البته ساخت چنین شبکه ای ارزان نیست. بنابراین، بوترین و هم بنیانگذاران اتر (گوین وود، جفری ویلک، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی، آنتونی دی ایوریو و امیر چتریت) برای جمع آوری 18،439،086 دلار اتر این توکن را پیش فروش کردند و از توسعه‌های حال و آینده اتریوم حمایت مالی کردند.

این گروه همچنین بنیاد اتریوم را در سوئیس با هدف حفظ و توسعه این شبکه تاسیس کرد. بلافاصله پس از آن، بوترین اعلام کرد که این بنیاد به صورت غیرانتفاعی فعالیت خواهد کرد، که باعث شد برخی از بنیانگذاران آن را ترک کنند.

با گذشت زمان، توسعه دهندگان با ایده های غیرمتمرکز خود به اتریوم آمدند. در سال 2016، کاربران دائو (The DAO) را تأسیس کردند. دائو یک گروه دموکراتیک بود که در مورد تغییرات و پیشنهادات شبکه رای می داد و با یک قرارداد هوشمند حمایت می‌شد. برای رای دادن به تغییرات و اجرای آنها نیازمند رای اکثریت بود.

با این حال، زمانی که یک هکر ناشناس 40 میلیون دلار از دارایی های دائو را به دلیل سوء استفاده امنیتی سرقت کرد، همه اینها با شکست مواجه شد. برای بازگرداندن این دزدی، دائو به «هارد فورک» اتریوم رای داد، از شبکه قدیمی جدا شد و به یک پروتکل جدید ارتقا یافت، که در اصل تحت یک به روز رسانی نرم افزاری بزرگ قرار گرفت. این فورک جدید نام اتریوم را حفظ کرد، در حالی که شبکه اصلی به عنوان اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) وجود دارد.

اتریوم چگونه کار میکند؟

شبکه اتریوم، مانند بیت کوین بر روی هزاران رایانه در سراسر جهان وجود دارد و این امر به لطف کاربرانی است که تحت عنوان «نودها» حضور دارند. این امر باعث می شود شبکه غیرمتمرکز باشد و در برابر حملات بسیار مصون باشد و در نتیجه نابود نشود. اهمیتی ندارد اگر یک کامپیوتر از کار بیفتد، زیرا هزاران کامپیوتر دیگر شبکه را حفظ می کنند.

اتریوم در اصل یک سیستم غیرمتمرکز واحد است که رایانه ای به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) را اجرا می کند. هر نود یک کپی از این رایانه را در خود نگه می دارد، به این معنی که هر گونه تعامل باید تأیید شود تا همه بتوانند نسخه خود را به روز کنند.

در غیر این صورت، تعاملات شبکه «تراکنش» در نظر گرفته می شوند و در بلاک های موجود در بلاک چین اتریوم ذخیره می شوند. ماینرها قبل از اینکه این بلاک ها را به شبکه متصل کنند و به عنوان تاریخچه تراکنش یا دفترچه دیجیتال عمل کنند، اعتبار آنها را تایید می کنند. ماینینگ برای تأیید تراکنش ها به عنوان روش اجماع اثبات کار (PoW) شناخته می شود. هر بلاک دارای یک کد 64 رقمی منحصر به فرد است که آن را شناسایی می کند. ماینرها قدرت کامپیوتر خود را به یافتن آن کد اختصاص میدهند و ثابت می‌کنند که این کد منحصربه‌فرد است. قدرت رایانه آنها «اثبات» این کار است و ماینرها برای تلاش های خود اتر پاداش می گیرند.

همچنین، مانند بیت کوین، تمام تراکنش های اتریوم کاملاً عمومی هستند. ماینرها بلاک های تکمیل شده را برای بقیه شبکه منتشر می کنند، تغییر را تأیید می کنند و بلاک ها را به نسخه همه افراد از کیف پول اضافه می کنند. بلاک های تایید شده را نمی توان دستکاری کرد و به عنوان یک تاریخچه کامل از تمام تراکنش های شبکه عمل می کند.

اما، اگر ماینرها برای کار خود دستمزد دریافت کنند، آن اتریوم از کجا می آید؟ هر تراکنش با کارمزدی به نام «گس» همراه است که توسط کاربری که اولین تراکنش را انجام میدهد پرداخت می شود. این کارمزد به ماینری پرداخت می‌شود که تراکنش را تأیید می‌کند و انگیزه آینده ماینینگ و تضمین امنیت شبکه را فراهم می‌کند. گس اساساً به عنوان یک محدودیت عمل می کند و تعداد اقداماتی که کاربر می تواند در هر تراکنش انجام دهد را محدود می کند. گس همچنین از هرزنامه شبکه جلوگیری میکند.

از آنجایی که اتر بیشتر یک توکن کاربردی است تا یک توکن ارزشی، عرضه آن بی نهایت است. اتر به طور مداوم به شکل جوایز ماینرها وارد گردش می‌شود، و پس از اینکه شبکه به سمت اثبات سهام (PoS) حرکت کرد، با پاداش‌های استیکینگ نیز وارد گردش می‌شود. در تئوری، اتر همیشه مورد تقاضا خواهد بود، به این معنی که تورم هرگز نباید ارزش دارایی را بیش از استفاده کاهش دهد.

متأسفانه، هزینه های گس اتریوم بر اساس فعالیت شبکه می تواند بسیار بالا باشد. این امر به این دلیل است که یک بلاک می تواند گس زیادی را در خود نگه دارد که بر اساس نوع و مقدار تراکنش متفاوت است. در نتیجه، ماینرها تراکنش هایی را با بالاترین کارمزد گس انتخاب می کنند. به این معنی که کاربران ابتدا برای تایید اعتبار تراکنش ها با یکدیگر رقابت می کنند. این رقابت هزینه ها را بالاتر می برد و در زمان های شلوغ شبکه دچار ازدحام می شود.

ازدحام شبکه یک مشکل مهم است، اگرچه در اتریوم 2.0 به این مشکل پرداخته می شود. در اتریوم 2.0 یک بازسازی کامل صورت میگیرد که به عنوان یک بخش جداگانه مورد بحث قرار خواهد گرفت.

تعامل با اتریوم به ارز دیجیتال نیاز دارد که در یک کیف پول ذخیره می شود. این کیف پول به برنامه های غیرمتمرکز متصل می شود و به عنوان گذرنامه ای برای اکوسیستم اتریوم عمل می کند. از این رو، هر کسی می‌تواند خرید کند، بازی کند، پول قرض دهد و انواع فعالیت‌ها را درست مانند اینترنت سنتی انجام دهد. اما، وب سنتی برای کاربران رایگان است، زیرا آنها اطلاعات شخصی را در اختیار کاربران قرار می دهند. نهادهای متمرکز وب‌سایت‌ها را اجرا می‌کنند، سپس آن داده‌ها را برای کسب درآمد می‌فروشند.

ارزدیجیتال در اینجا جایگزین داده میشود، به این معنی که کاربران می توانند به صورت ناشناس جستجو و تعامل داشته باشند. این امر همچنین به این معنی است که استفاده از برنامه غیرمتمرکز بدون تبعیض است. به عنوان مثال، هیچ برنامه وام دهی یا بانکی نمی تواند کسی را بر اساس نژاد یا وضعیت مالی رد کند. یک واسطه نمی‌تواند آنچه را که «تراکنش مشکوک» می‌داند، مسدود کند. کاربران فعالیت و نحوه انجام فعالیت ها را کنترل می کنند، به همین دلیل است که بسیاری اتریوم را وب 3.0 در نظر میگیرند( آینده تعامل وب).

اتریوم چه کار میکند؟

امور مالی غیرمتمرکز، مسلما بزرگترین دستاورد شبکه اتریوم بوده است. برنامه های غیرمتمرکزی که می توانند چندین عملکرد را در اکوسیستم انجام دهند در حدود سال های 2019 تا 2020 ظاهر شدند و روز به روز بر محبوبیت آنها افزوده می شود. هر چه تعداد برنامه های غیرمتمرکز بیشتر باشد، از شبکه اتریوم بیشتر استفاده می شود. بازار دیفای DeFi اتریوم بزرگترین بازار موجود است. برنامه های غیرمتمرکز موفق در طول سال ها آگاهی بیشتری را برای پلتفرم ایجاد کرده‌اند.

به عنوان مثال، هنرمندان با قراردادن آثار خود در بلاکچین از طریق توکن‌های غیرمثلی یا NFT، میلیون‌ها دلار درآمد کسب می‌کنند. ممکن است با خود بگویید که چرا باید هنر دیجیتالی بخریم در حالی که می توانیم از آن عکس بگیریم؟ کلکسیونرها به دنبال حق مالکیت آثار هستند. NFT ها همچنین دارای سند مالکیت هستند و به عنوان ذخیره سازی ایمن عمل می کنند. NFT ها اساسا یک ابزار همه کاره برای کلکسیونرها هستند، از این رو جذابیت زیادی دارند.

به همین دلیل است که افراد نسخه اصلی «مونالیزا» را میخواهند، حتی اگر طرح کپی آن از طرح اول قابل تشخیص نباشد. NFT ها همچنین نشان دهنده اقلام و لوازم جانبی قابل استفاده در بازی های آنلاین هستند. بازیکنان می‌توانند خانه‌ها و شخصیت‌های خود را با دارایی‌های منحصربه‌فرد هنرمندان تزئین کنند و یک جریان درآمدی دیگر را برای آنها فراهم کنند.

توسعه‌دهندگان، شبکه های اجتماعی غیرقابل سانسوری ساخته‌اند که به کاربران این امکان را می‌دهند تا برای محتوا به یکدیگر کمک کنند. بازی‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که روی دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کنند، برای رشد آن‌ها بازی کنند و سپس برای کسب سود آنها را بفروشند و ارزش واقعی را از زمان بازی خود ماینینگ کنند. پلتفرم‌هایی وجود دارند که به پیش‌بینی‌های صحیح پاداش می‌دهند و پلتفرم‌های مستقلی که کارمزد زیادی از هر پرداخت دریافت نمی‌کنند.

همه اینها به طور مستقل از طریق بلاک چین و قراردادهای هوشمند مدیریت می شود، و به وسیله DeFi کاربران را قادر میسازد تا بیش از هر زمان دیگری وجوه خود را کنترل کنند.

ماینینگ اتریوم چیست؟

فرآیند ایجاد بلاکی از تراکنش‌ها برای اضافه شدن به بلاک چین اتریوم، ماینینگ نامیده می‌شود. اتریوم در حال حاضر از یک بلاک چین اثبات کار استفاده می‌کند، اما در اتریوم 2.0 برای اهداف مقیاس‌پذیری و رویکرد سازگار با محیط‌ زیست به اثبات سهام (PoS) روی می‌ آورد.

ماینرهای اتریوم کامپیوترهایی هستند که نرم افزار را اجرا می کنند و از زمان و توان پردازشی خود برای پردازش تراکنش ها و ایجاد بلاک ها استفاده می کنند. اعضای شبکه باید اطمینان حاصل کنند که همه در مورد ترتیب تراکنش ها در سیستم های غیرمتمرکز مانند اتریوم توافق دارند. ماینرها با ایجاد بلاک ها از طریق حل معماهای محاسباتی چالش برانگیز به این امر کمک می کنند و در نتیجه از شبکه در برابر مهاجمان محافظت می کنند.

مقایسه اتریوم با بیت کوین

باوجود این که بیت کوین رایج ترین ارز دیجیتال است، اما جامعه اتریوم نیز آرزوی توسعه این پروژه را دارد. در ابتدا بیت کوین قرار بود به عنوان پول دیجیتال عمل کند که به خوبی این هدف را برآورده می کند. اما محدودیت هایی دارد. این یک شبکه اثبات کار است که در حال گسترش است و باعث میشود که برخی تصور کنند مانند طلا، ارزش را ذخیره میکند. بیت کوین همچنین دارای محدودیت تولید 21 میلیون کوین است که بیشتر به این موضوع کمک می کند.

از سوی دیگر، اتریوم قصد دارد از زیرساخت اینترنت فعلی پیشی بگیرد. این شرکت قصد دارد بسیاری از فرآیندهایی که هنوز به واسطه‌ها نیاز دارند را خودکار کند. اتر بیشتر به عنوان راهی برای تعامل با شبکه استفاده می شود تا راهی برای انتقال پول، البته می تواند این کار را نیز انجام دهد.

توسعه دهندگان می توانند بر اساس اتریوم، یک توکن منحصر به فرد سازگار با اتر برای هر برنامه غیرمتمرکز به نام توکن ERC-20 ایجاد کنند. این فرآیند ایده آلی نیست، اما به این معنی است که همه توکن‌های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با هم قابل اجرا هستند. شبکه بیت کوین فقط برای بیت کوین است.

مزایای اتریوم

اتریوم به غیر از تمرکززدایی و ناشناس بودن، مزایای دیگری نیز دارد، مانند عدم سانسور. برای مثال، اگر شخصی چیزی توهین‌آمیز را توییت کند، توییتر می‌تواند آن را حذف کرده و آن کاربر را مجازات کند. با این حال، این امر در یک پلتفرم رسانه اجتماعی مبتنی بر اتریوم، تنها در صورتی امکان پذیر است که جامعه به انجام آن رای دهد. به این ترتیب، کاربران با تفکرات مختلف با یکدیگر همفکری و تصمیم گیری میکنند.

الزامات جامعه همچنین مانع از حملات بازیگران بد می شود. این افراد باید 51٪ از شبکه را کنترل کنند تا بتوانند تغییری ایجاد کنند، که این امر در بیشتر موارد تقریبا غیرممکن است. این شبکه بسیار امن تر از یک سرور ساده است.

همچنین قراردادهای هوشمندی وجود دارد که بسیاری از اقدامات مقامات مرکزی در وب سنتی را، ماشینی می کند. برای مثال، یک فریلنسر در آپ ورک (Upwork) باید از این پلتفرم برای یافتن مشتریان و تنظیم قراردادهای پرداخت استفاده کند. مدل کسب‌وکار آپ ورک به این صورت است که درصدی از هر قرارداد را برای پرداخت به کارکنان، هزینه‌های سرور و غیره در نظر می‌گیرد. اما در وب 3.0، مشتری می‌تواند به سادگی یک قرارداد هوشمند تنطیم کند که بیان می‌کند: «اگر کار در زمان X تحویل داده شود، وجوه آزاد می‌شود.» قوانین در قرارداد گنجانده شده است و هیچ یک از طرفین نمی توانند آن را دستکاری کنند.

همچنین به دست آوردن اتر از همیشه آسانتر شده است. شرکت‌هایی مانند پی پل (PayPal) و شرکت تابعه آن ونمو (Venmo) از خرید رمزارز با ارز فیات در داخل برنامه پشتیبانی می‌کنند.

معایب اتریوم

با وجود آن که بنظر میرسد اتریوم یک پلتفرم عالی است، اما چند مشکل کلیدی دارد که باید برطرف شوند.

اولین مورد مقیاس پذیری است. ویتالیک بوترین اتریوم را به شکل کنونی وب با میلیون‌ها کاربر در حال تعامل در یک زمان، تصور کرد. با این حال، با توجه به الگوریتم اجماع اثبات کار، چنین تعاملی به دلیل زمان اعتبارسنجی بلاک و هزینه‌های گس محدود می‌شود. علاوه بر این، تمرکززدایی یک مانع است. یک نهاد مرکزی، مانند ویزا (Visa)، همه چیز را مدیریت می کند و فرآیند تراکنش را کامل کرده است.

دوم، عدم دسترسی راحت. در زمان نگارش این مقاله، توسعه اتریوم گران است و تعامل با آن برای کاربرانی که با فناوری آن آشنا نیستند، چالش برانگیز است. برخی از پلتفرم ها به کیف پول های خاصی نیاز دارند، به این معنی که فرد باید اتر را از کیف پول فعلی خود به کیف پول مورد نیاز منتقل کند.

پی پل در حال اضافه کردن پشتیبانی از ارز دیجیتال است، اما کاربران نمی‌توانند به جز نگه داشتن آن در آنجا کار دیگری انجام دهند. این پلتفرم باید با امور مالی غیرمتمرکز و برنامه های غیرمتمرکزی ادغام شود تا دسترسی را به روشی کارامد گسترش دهد.

این پلتفرم اسنادی در این مورد دارد، که یک روش مهم برای جذب کاربران بیشتر است. اما پروسه استفاده از اتریوم نیاز به ساده‌سازی دارد. یادگیری در مورد بلاک چین با استفاده از آن بسیار متفاوت است.

اتریوم 2.0 (Eth2) چیست؟

اتریوم به آرامی به نسخه دوم خود ارتقا می یابد، و پیش بینی میشود که الگوریتم اجماع اثبات سهام را به همراه داشته باشد. شبکه سنتی اتریوم که از سال 2020 تا 2022 برنامه ریزی شده است، با بیکن چین (Beacon Chain) ادغام می شود (اولین ویژگی جدید اتریوم 2.0 است).

بیکن چین در نگاه اول تغییر چندانی ایجاد نمی کند، اما تغییرات اساسی لازم برای ارتقاء آینده، مانند زنجیره های شاردینگ را اضافه می کند. موضوع مقیاس پذیری که قبلاً مورد بحث قرار گرفت را به خاطر دارید؟ زنجیره های شاردینگ و فرآیند شارد بخش بزرگی از حل مشکلات مقیاس پذیری هستند.

شاردینگ عمل پخش تراکنش ها در چندین شبکه بلاک چین کوچکتر است. این شبکه‌های کوچک‌تر را می‌توان توسط کاربرانی با سخت‌افزار ضعیف‌تر اجرا کرد، زیرا آن‌ها فقط به جای کل شبکه، به ذخیره اطلاعات از قسمت مذکور نیاز دارند. اساسا این ویژگی اشتراک گذاری اعتبار در اتریوم را آسان تر می کند و به رفع تراکم شبکه اصلی کمک می کند.

اتریوم 2.0 خوشبینی بسیاری از علاقه مندان به ارزهای دیجیتال را افزایش می دهد. سلبریتی ها از NFT ها استفاده می کنند و افزایش آگاهی عمومی از بلاک چین در حال رشد است. با این حال، تمام این فعالیت‌ها منجر به کارمزد تراکنش‌های بالا و زمان اعتبارسنجی کندتر شده است، که نمونه‌ای از نیاز به اتریوم 2.0 است. این موضوع می تواند مشکل ایجاد کند، زیرا ممکن است در برخی مواقع هزینه کارمزدها از نصف مبالغ تراکنش بیشتر شود. خوشبختانه، توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز سخت در تلاش هستند تا آن را برای پذیرش مسئله اصلی پیش رو بیشتر در دسترس قرار دهند.

اجماع اثبات سهام بخشی از این راه حل است. اتریوم 2.0 به جای ماینینگ که انرژی بر است، الگوریتم اجماع اثبات سهام را ارائه می دهد. اثبات سهام، ماینرها را با اعتبارسنج ها جایگزین می کند: کاربرانی که بلاک چین اتریوم را ذخیره می کنند، تراکنش ها را تایید می کنند و موارد دیگر. آنها در اصل شکل دیگری از نود ها هستند.

برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج کامل، باید حداقل در دوره اولیه اتریوم 2.0، 32 اتر داشته باشید. اعتبار سنج ها با متصل کردن یک کامپیوتر به شبکه، برای تلاش های خود اتر پاداش میگیرند. کسانی که اتر خود را سرمایه گذاری میکنند بهترین اهداف شبکه را در ذهن دارند و هر کاری که می توانند برای اطمینان از موفقیت آن انجام می دهند. بعلاوه اگر اعتبارسنج ها نتوانند مشارکت داشته باشند یا چیزی مخرب را امتحان کنند، احتمالا اتر گفته شده را از دست بدهند.

اثبات سهام یک شکل سریعتر و در دسترس تر از اجماع بلاک چین است. اثبات سهام مانند ماینینگ به سخت افزار خاصی نیاز ندارد، به این معنی که هر کسی که بودجه و دستگاهی داشته باشد می تواند شرکت کند. این موضوع می تواند دسترسی شبکه را رشد دهد. هر چه اعتبار سنج ها بیشتر باشند، بلاک های بیشتری تایید می شوند. اعتبارسنج های بیشتر همچنین اتریوم را بیش از پیش غیرمتمرکز می کنند و نقش امنیت را افزایش می دهند.

چگونه اتریوم بخریم؟

شما نمی توانید ارزهای دیجیتال را از بانک یا کارگزاری آنلاین مانند ونگارد (Vanguard) یا فیدلیتی (Fidelity) خریداری کنید. در عوض، باید از یک پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال استفاده کنید. صرافی های ارزهای دیجیتال متعددی وجود دارند که از سیستم اطلاعاتی ساده تا پیچیده برای معامله گران پیشرفته رادر بر میگیرند. پلتفرم های مختلف قیمت گذاری، اقدامات امنیتی و ویژگی های متفاوتی دارند، بنابراین قبل از ثبت نام بررسی های لازم را انجام دهید.

مراحل خرید اتریوم

1. یک صرافی ارزدیجیتال انتخاب کنید
2. حسابتان را شارژ کنید
3. درخواست خرید اتریوم را وارد کنید
4. اتریم خود را ذخیره کنید

برای افتتاح حساب در یک صرافی، مطمئناً نیاز به ارائه برخی اطلاعات شخصی و تأیید هویت خود دارید. سپس می‌توانید با اتصال حساب بانکی یا کارت نقدی‌تان، حساب خود را شارژ کنید. هزینه ها به احتمال زیاد بسته به گزینه ای که انتخاب می کنید متفاوت خواهد بود.

شارژ حسابتان به این معنی نیست که شما اتریوم را خریداری کرده‌اید، و مانند هر حساب سرمایه‌گذاری دیگری، نمی‌خواهید وجوه سرمایه‌گذاری نشده‌تان بی‌کار بماند. در این مرحله برای سرمایه گذاری باید اتریوم را خریداری کنید.

پس از پر شدن حساب، می‌توانید دلارهای خود را با اتریوم معامله کنید. به سادگی مبلغ دلاری را که می خواهید با اتریوم مبادله کنید وارد کنید. بسته به قیمت اتریوم و مقداری که می خواهید بخرید، به احتمال زیاد سهام یک واحد پول اتریوم را خریداری خواهید کرد. خرید شما به صورت درصدی از کل کوین اتر نمایش داده می شود.

اگر مقدار سرمایه گذاریتان کم باشد راحت تر میتوانید آن را در حساب صرافی خود نگهدارید. با این حال، اگر می‌خواهید دارایی‌های خود را به مکان ذخیره‌سازی امن‌تری منتقل کنید، یک کیف پول دیجیتال می‌تواند امنیت بیشتری ایجاد کند. انواع مختلفی از کیف‌پول‌های دیجیتال وجود دارد که هر کدام دارای سطوح حفاظتی متفاوتی مانند کیف پول کاغذی یا کیف پول موبایل هستند.

باید اتریوم خرید؟

اتریوم دومین ارز دیجیتال با ارزش، از نظر ارزش بازار است و به عنوان نقره نسبت به طلای بیت کوین در نظر گرفته می شود. مانند هر سرمایه گذاری، امکان پذیر است که افزایش ریسک اتریوم با پاداش های بزرگ تر برابر باشد. در هر صورت، دیگر سال 2009 نیست: اتریوم مرحله اجرایی بودن را پشت سر گذاشته است و اکنون فرصتی برای سرمایه گذارانی است که قبلاً این کلاس دارایی را بررسی نکرده اند.

با توجه به عدم قطعیت و نوسانات بازار کریپتو، قبل از سرمایه‌گذاری مقدار قابل توجهی از وجوه بازنشستگی خود در اتریوم یا هر ارز دیجیتال دیگری، تحقیق کنید. به یاد داشته باشید، مقداری سرمایه گذاری کنید که در صورت از دست دادن آن ضرر بزرگی نکنید.

آینده اتریوم

محبوبیت بلاک چین اتریوم در ماه های اخیر افزایش یافته است، زیرا توسعه دهندگان از آن برای ساخت مجموعه ای از پروژه های مالی غیرمتمرکز و NFT استفاده کرده اند. به گفته حامیان آن، ظهور برنامه‌های کاربردی جدید بر شبکه تاثیر گذاشته است، زیرا افزایش فعالیت توسعه‌دهندگان بیشتری را به اتریوم جذب میکند.

با این حال، ایا اتریوم با وجود بروزرسانی های تکنولوژیک می‌تواند با رقبای چابک‌تر رقابت کند و یا با رشد دنیای رمزارزها در مورد عملکرد بلندمدت آن اتفاق نظر ایجاد می‌شود.

منبع: نیپوتو

https://nipoto.com/mag/ethereum-for-beginners-what-is-ethereum-a-beginners-guide-to-eth-cryptocurrency/