بمباران سخت ایرانیان توسط گوگل(قسمت اول)

اگر بخش اول این مطلب با عنوان:

بمباران صنعت نرم افزاری ایرانیان توسط گوگل

را نخوانده اید. حتما اول اقدام به خواندن آن مطلب نمایید و سپس به این صفحه برگردید و بمباران شبکه ملی اطلاعات ایران توسط گوگل را مطالعه فرمایید.

در شرایط فعلی، تصور زندگی بدون خدمات گوگل غیرممکن است.

بهترین مثالی که برای این وضعیت می توان زد انسان و وسائل نقلیه است.

گوگل حکم خودرو شخصی در میان انواع دیگر وسایل نقلیه (هواپیما، مترو، قطار، اتوبوس، کشتی و بالاخره ببخشید، خر و الاغ) را دارد.

شما با هواپیما نمی توانید سرکارتان حاضر شوید، از کشتی انتظار ندارید شما را به شیراز ببرد، با مترو نمی توانید به تفرجگاه های بیرون شهر بروید و با اتوبوس نمی توانید جلوی منزل خود پارک کنید و با الاغ نمی توانید در شهر تردد کنید.

و بدون گوگل هم شما در اینترنت هیچ کاری برای انجام دادن ندارید چون:

سیستم عامل موبایل اندروید، اپلیکیشن آب و هوا، مرورگر وب، سایت ویدیوی یوتیوب، سرویس ایمیل جیمیل، مرورگر کروم و صدها سرویس عمومی دیگر که در طول روز با آنها سروکار داریم، همه بخشی از خدمات گوگل هستند و اگر قرار باشد تمام خدمات گوگل را حذف کنیم زندگی مان پر از مشکلات عدیده می شود.

و این وضعیت به گوگل که پیرو سیاستهای آمریکاست اجازه قلدری سایبری یا cyber bullying را بر روی شبکه ملی اطلاعات ایرانیان داده است.

در قلدری سایبری در اینترنت یک یا همه این کارها انجام می شود:

• آزار و اذیت جامعه هدف.
• تهدید جامعه هدف.
• ایجاد کردن شرایط شرمساری برای جامعه هدف.

و متاسفانه در این سالها تمام آسیب های فوق در قلدری سایبری گوگل بر روی «شبکه اطلاعات» یا «اینترنت ملی» ایران وارد شده است که موجب به ثمر نرسیدن این پروژه که نبایست 5 تا 10 سال بیشتر زمان می برد شده است (بعد از حدود دو دهه هنوز انجام نشده است).

برای اینکه ادامه این مطلب یک مقدار طولانی نشه من آن را به سه قسمت تقسیم می کنم.

قسمت اول از این سه گانه را با هم و در همین پست تحریر می کنم.

اولین آثار قلدری گوگل:

آزار و اذیت شبکه ملی اطلاعات ایران.

مهمترین وظیفه گوگل برای مبارزه با شبکه اطلاعات ملی ایران، آزار دادن متولیان آن با ترساندن کاربران اصلی که مردم باشند بود، با اشاعه این تفکر که اگر اینترنت ایران ملی شود ارتباط مردم با اینترنت جهانی قطع می شود و...( در حالیکه در تعریف شبکه اطلاعات، اهداف این شبکه، سطح پوشش اینترنت، سرعت دسترسی و بومی شدن پلتفرمها و دور کردنی دسترسی از خارج کشور به سایتهای دولتی اعلام شده است.)

گوگل در ایجاد ترس از اینترنت ملی بین مردم ایران ناموفق نبوده است، از اثرات تحقق این ترس همین بس که همین الان اگر از خیلی ها در ایران درباره اینترنت ملی صحبت کنید، چهره اشان در هم می شود.

اما گوگل چگونه به این هدف رسید؟

در دورانی که اخبار «اینترنت ملی» سرزبانها بود گوگل با برخورداری از شبکه عصبی (در جامعه 20 میلیون کاربری) و بهره برداری از آن با سیستم منحصر بفرد IR خودش، ابتدا جامعه هدف تاثیر پذیر ( که کاربران خاکستری باشد) را شناسایی کرد و در مرحله بعد بصورت هدفدار به شناسایی ناشرین و دسته بندی آنها به موافقین و مخالفین پرداخت.

و با برنامه کاری تنظیم شده توسط NSA یا سازمان امنیت ملی عملیات آزار و اذیت خود برای اینترنت ملی را شروع کرد.

به اینصورت که، مطالب نوشته شده توسط ناشران مخالف این طرح را در صدر نتایج جستجو قرار می داد و مطالب موافقین طرح عملا در رتبه هایی در نتایج قرار می گرفتند که به چشم نمی آمدند و این باعث شد اکثریت جامعه هدف (حتی جامعه توسعه گر وب که در بطن قضیه قرار دارد) از تحقق اینترنت ملی دچار وحشت شود.

جزئیات بیشتری از نحوه کار گوگل را با هم مرور کنیم.

سایتهای فرصت طلب که عموما مالکین صفحات زرد اینترنت بودند( سایتهای زرد بجای بهبود کیفیت مطلب بر روی افزایش کمیت کاربر با هر تفند ممکن متمرکز می شوند)و همیشه در پی افزایش بازدید از صفحات خود هستند و نه انعکاس واقعیت ها، با استفاده از تیترهای جنجالی و اصطلاحا داغ متوجه این فرصت ایجاد شده توسط گوگل شدند و با زیاد کردن پیاز داغش، توانستند شبکه عصبی گوگل را تحریک کنند که در پی آن بازدیدهای بیشتری برایشان توسط سیستم IR گوگل فراهم شد (تاثیر آن با discovery شدن و در مواردی ایجاد باکسهای story در نتایج جستجو و همچنین چند برابرشدن ظرفیت imperssion برای افزایش تعداد دیده شدن) و در این شرایط اجرای اینترنت ملی هر روز سخت از روز قبل شد.

صفحات زرد عموما فان هستند (با مطالب تحریک کننده و وسوسه کننده و بیشتر هم بر روی سلبریتی ها متمرکز می شوند) اما در رویدادی استثنائی و عجیب؛ در کشور ما صفحات زرد خبری بوجود آمد که آسیب آنها بسیار مخرب تر ا ز سایتها فان بود. با امتیازات ویژه ای که گوگل برای سایت های زرد خبری ایرانی فراهم کرد که شرح آن را دادیم، کارها برای تاثیر گذاشتن اذیت و آزار گوگل سهل تر شد چرا که صفحات زرد خبری فرصت طلب برای بهره بردن از فرصتی که گوگل در جهت هدف خودش که افزایش مخالفان ا ینترنت ملی بود، تا توانستند شبکه ملی اطلاعات ایران را به شکل گستاخانه و بی رحمانه ای مورد تاخت و تاز خود قرار دادند که چی، بتوانند به صفحاتی برسند که 200 هزار تا 500 هزار بازدید داشته باشد.

متاسفانه در کشورما نظارت کافی بر روی عملکرد سایتهای زرد خبری نمی شود. البته در این موارد و برای برخورد با این سایت های وطن فروش وزارت ارتباطات بیکار ننشت و وظیفه خود را در تبیین و شفاف سازی بدرستی انجام می داد و در پاسخگویی به این صفحات پربازدید و پردروغ (که بازدید بالایشان را ناشی از سیاست گفته شده گوگل بدانید ) متنی را برایشان ارسال میکرد که طبق قوانین مطبوعات باید توسط این سایتها 1-منتشر شود 2- در همان صفحه ای که دروغ به خورد کاربر اینترنتی داده شده است جوابیه (یا لینک به آن) درج شود. کاری که نصف و نیمه انجام میشد

مثلا در یک نمونه از موارد فراوان رخ داده خبرآنلاین را مثال می زنم که مخاطب زیادی دارد و در دسته نشریات زرد قرار دارد. خبرآنلاین در راستای کلیک خور شدن مطلبش، مطلب زیر را منتشر کرده است:

حقایقی که درباره قطع کامل دسترسی به اینترنت بین الملل ، نمی گویند!

اصلا این نوع تیتر زدن را اصطلاحا داغ کردن خبر می گویند که توسط خبرگزاری های معتبر و رسمی هرگز دیده نمی شود و بر خلاف اصول اولیه نشر است.

در نمونه ای که برایتان می آورم خبرآنلاین با داغ کردن یک خبر (و آغشته کردن آن در روغن دروغ)، یک سری دروغ و دغل را هم برای اشائه این شائبه که اینترنت ملی ~= قطع اینترنت جهانی است را به آن افزود و برای شور کردن آن مطالب تهدید آمیز را هم در دستور کار خود قرار داد. از جمله این که با قطع ارتباط جهانی اینترنت، ایرانیانی آنطرف آب هستند که اخبار اینترنت را به گوش این طرفی ها می رسانند و از این دست اراجیف(مگه اینجا کره شمالی است که نیاز به این کار بشود).

این مطلب به لطف گوگل و به اذعان خود سایت خبر آنلاین ۲۲۷۲۲۲ بازدید خورد.

حالا برویم سراغ جوابیه ای که هفته بعد از درج این دروغ وزارت ارتباطات به این سایت بصورت کتبی داد که خبرآنلاین آن را با لینک زیر در سایت خودش قرار داد:

جوابیه وزارت ارتباطات/ اصولا چیزی به عنوان اینترنت ملی وجود ندارد.

که بصورت موذیانه ای:

اولا فاقد لینک تکذیب وزارت ارتباطات در صفحه ای که در آن دروغ بسته شده، بود که این خود خلاف قانون مطبوعات است.

در ثانی: جالب است که تیتر انتخاب شده برای جوابیه منطقی و کامل وزارت ارتباطات ( که جای تقدیر دارد که اینگونه در پاسخشان شفاف سازی را انجام دادند) بجای اینکه با عذرخواهی برای درج دروغ گفته شده همراه باشد خود در جهت تحقیر بیشتر شبکه اطلاعات ایران تنظیم شد (با تقطیع ناپسند کلام ). درحالیکه به جای آن باید این تیتر زده می شد:

جوابیه وزارت ارتباطات/ قطع کامل دسترسی به اینترنت بین الملل اتفاق نخواهد افتاد.

اما نکته جالب که تاییدی بر حرفهای گفته شده است؛ این است که جوابیه ای که در آن وزارت ارتباطات بصورت مفصل و مستند تمام دروغ های خبرآنلاین را تکذیب کرده تنها ۵۸۵۸ بازدید داشته است.

که تنها دلیل آن این بوده که گوگل هیچ تمایلی به نشان دادن آن در صدر نتایج جستجو نداشته است.

من به دلیل طولانی نشدن بحث این یکی مثال را زدم و قصد دارم بقیه وقتم را برای تحلیل های بعدی قلدری سایبری گوگل بگذارم.

پی نوشت:

برای اینکه امکان حذف یا تغییر این مستندات توسط خبرآنلاین وجود نداشته باشد این لینک ها بصورت زیر در سایت آرشیو ثبت دائمی شد.

بنابراین اگر در زمان خواندن این مطلب هر کدام از لینکهای بالا دچار تغییر (در تضاد با گفتار این مقاله) یا حذف شد می توانید از این لینکها برای دسترسی به متن اصلی استفاده کنید:

دروغ خبر آنلاین و جوابیه وزارت ارتباطات.

اگر شما هم می خواهید مطلبی را برای مستند سازی آرشیو کنید به این مطلب من مراجعه کنید:

چگونه آرشیو شویم

منتظر ظهور (𝓞𝔍𝓞).