برنامهریزی
در نشریۀ شمارۀ قبلی به قوۀ اراده اشاره و راههای تقویتش رو گفتیم. در این شماره قراره دربارۀ برنامهریزی حرف بزنیم.
حتماً این الفاظ برای شما آشناست: «فلانی چون تو بسیج فعالیت میکنه نمراتش افت کرده»، «هیئت نرو درست عقب میفته»، یا «اینکه من کار دارم نمیتونم بیام جلسه سخنرانی». همۀ اینها یک مفهوم مشترک دارن که ما نمیتونیم در کنار درس و دانشگاه به کارهای دیگهای مشغول بشیم. اما ما در اطرافمان میبینیم کسانی هستند که هم در دانشگاه خوب درس میخونند و هم به کارهای دیگه مثل ورزش و مجالس مذهبی میرسن. وقتی از این دسته دانشجوها نحوه این کارهاشون رو میپرسیم جواب میدن: «با برنامهریزی همه اینها عملی میشه.» بله ما با برنامهریزی صحیح میتونیم به همه کارهایمان برسیم و هیچ موقعی، وقت کم نیاریم.
بعد از اینکه اهمیت برنامهریزی رو احساس کردین، میخوام براتون از کلام نورانی معصومین شاهد بیارم تا به اهمیت برنامهریزی ایمان بیارین.
حضرت علی(ع) به امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، (و همه فرزندانش و هرکسی که وصیّتنامۀ حضرت به دستش میرسه) وصیّت کرد: «اوصیکما...بتقوی اللّه و نظم امرکم: شما دو نفر را به تقوای الهی و نظم و برنامهریزی در کارها سفارش میکنم.» در این زمینه رسول خدا(ص) فرمود: «الامور مرهونةٌ باوقاتها: هر کاری در گرو زمان خودش است.»
از طرفی اگر برای کاری فرصت داری و با برنامهریزی در زمانش انجام ندادی دچار حزن و اندوه میشوی.در این باره پیامبر اکرم(ص) فرمود: «اضاعةٌ الفرصة غصّةٌ: ضایع کردن فرصت (در مسیر غیر صحیح) غصّه میآورد»
حالا که دلمون با کلام نورانی معصوم منور شد یه تعداد نکته در مورد برنامهریزی براتون مینویسم.
اول اینکه از تجربیات خودتون تو گذشته و صد البته تجربیات اطرافیانتون استفاده کنین چرا که مولای علی(ع) میفرمایند: « تجربهها بهترين آموزگارند.»
دوم نوع تقسیم بندی زمان هست که نباید نه از این ور بوم افتاد نه از اون ورش. امام رضا (ع) درباره میفرمایند: «کوشش نمائید اوقات روز شما چهار قسمت باشد؛ ساعتی برای عبادت و خلوت با خدا، ساعتی برای تأمین معاش، ساعتی برای همفکری و همدلی و مشورت و گفت و گو با برادران مورد اعتماد و کسانی که شما را به عیوبتان واقف میسازند و در باطن نسبت به شما خلوص و صفا دارند و ساعتی را به تفریحات و لذائذ خود اختصاص دهید و از مسرت و نشاط ساعت تفریح نیروی انجام وظائف ساعات دیگر را تأمین نمائید.»
توجه به این نکته هم خیلی مهمه که توی کارهاتون اهم و مهم داشته باشید. ما نمیتونیم به همۀ کارهایی که مد نظر داریم بپردازیم چون که وقتمون برای همۀ کارها کفاف نمیده؛ پس لازمه که بدونیم کدوم کار رو الان و کدوم کار رو بعداً باید انجام بدیم. امام علی(ع) هم در این بحث میگه: «کسی که به کارهای گوناگون بپردازد خوار شده پیروز نمیگردد.»
و نکتۀ آخر اینکه آرمانگرا نباشید و متناسب با وقت و توانایی خودتون برنامهریزی کنید. در غیر این صورت نمیتونید اون برنامهریزی رو عملی کنید و قوۀ ارادتون (که خیلی مهمه) مخدوش میشه.
والسلام
مطلبی دیگر از این انتشارات
جوکر و آنارشیسم کور
مطلبی دیگر از این انتشارات
عقیده بیفرجام
مطلبی دیگر از این انتشارات
مجلس یازدهم و چالشهای پیش رو