دنیا برای عقبی

در گذشته دور پرواز برای انسان رویایی بیش نبود اما اکنون به حقیقت بدل گشته است. خنک شدن مخصوص پادشاهان و بزرگان بود که به وسیلة بیگاری کشیدن از بردگان تحقق می یافت. اما امروزه اکثر مردم به وسیلة کولر همان خنکای پادشاهان قدیم را می چشند. به لطف پیشرفت در سیستم حمل و نقل مسافت‌های طولانی کوتاه شده و شهر‌ها به همدیگر نزدیک گشته‌اند. زمانی مردم برای نگه داشتن غذا سختی‌های فراوانی متحمل می‌شدند. ولی هم اکنون یخچال در اکثر خانه‌ها این زحمات را از دوش مردم برداشته است. قدیم‌الایام برای خوردن میوة مورد علاقه خود باید تا فصل آن میوه صبر می‌کردیم اما اکنون با کمک گلخانه‌ها در چهار فصل سال تمام میوه ها در دسترس است. زمانی برای تامین آب مورد نیاز خود لازم بود مسافت‌های طولانی طی شود، اما اکنون با پیچاندن یک شیر، آب زلال فرو می‌ریزد. مردم آن دوره وقتی عزیزانشان به سفر دور می‌رفتند مدت زیادی از آنها بی‌خبر می‌ماندند اما امروز به کمک فناوری ارتباطی، هم تصویر و صدای عزیزانشان را می‌شنوند. زمانی ساخت و ساز بناهای بزرگ مستلزم سالیان دراز صبر بود؛ آن چنان که نوة کسی که دستور ساخت بنا را می‌داد در سنین پیری افتتاح آن را می‌دید؛ لکن امروزه ساخت و سازها سرعت پیدا کرده‌اند.

این قبیل مقایسه‌ها به ما می‌آموزد که ما نسبت به گذشته بسیار پیشرفت کرده‌ایم و اگر امکانات حال را به فردی از گذشته بازگو کنیم قطعاً این فکر را خواهد کرد که ما بسیار خوشبخت هستیم و به چیز دیگری احتیاج نداریم.

حال به جامعه کنونی بنگرید. آیا واقعاً بشر امروزی درخوشبختی نامحدود به سر می‌برد و از زندگی خود راضی است؟

متأسفانه آمار فزایندة خودکشی و نرخ افسردگی جواب خوبی به سوال بالا نمی‌دهند بلکه از این واقعیت پرده بر می‌دارند که انسان معاصر با زندگی دشواری روبرو است.

اما واقعاً چه شده؟ ما امروزه به اکثر تمنا‌ها و آرزوهای مردم دیرین رسیده‌ایم ولی به انتظار آن‌ها از خوشبختی نرسیده‌ایم.

جواب سوال ما را قرآن، کتاب آسمانی مسلمانان، می‌دهد. خداوند پس از آن که به آدم(ع) و حوا(سلام الله علیها) دستور هبوط به زمین را می‌دهد اضافه می‌کند که هر کس از ذکر من روی برگرداند، زندگی بر او سخت خواهد شد.

آری نکته همین جاست.

هرگاه از ذکر خداوند دور شویم، با تمام امکانات و پیشرفت‌ها زندگی بر ما سخت خواهد شد. پس برای داشتن آرامش در زندگی و لذّت بردن از آن می‌بایست به یاد خدا بود و از دستورات وی در همة عرصه‌ها به ویژه در سبک زندگی خود اطاعت نمود.

با این مقدمه و توجه به این نکته که مسیر بهشت و آخرت از همین زندگی‌های دنیوی ما می‌گذرد و نمی‌توان در زندگی مملوء از یأس و خمودی به هدف والای الهی دست یافت، به لزوم اجرای سبک زندگی اسلامی پی می‌بریم.

امید است در طی شماره‌های آتی این نشریه با عنایت حضرت دوست و دعا‌های پدرانه حضرت ولی عصر(عج) به نکات الهی پیرامون سبک زندگی اشاره گردد تا همگی با به کارگیری این نکته‌های ناب، زندگی سرشار از امید و نشاط و پویایی داشته باشیم.