لینوکسی بشیم:‌ دستوراتی برای نمایش محتویات فایل

امیدوارم تا اینجا رو خوب اومده باشید با بش. از این به بعد در چند قسمت میخوایم یه سری دستورات رو یاد بگیریم که میشه باهاشون با فایل‌ها ور رفت. فایل تو لینوکس خیلی مهمه و ابزارهای زیادی هم برای بررسی فایل نوشته شدن. تو این قسمت ما ابزارهایی رو بررسی می‌کنیم که به خوندن فایل کمک میکنن. این مطلب خیلی میتونه به درد کسایی بخوره که میخوان در زمینه لینوکس ادمینی یا دواپس فعالیت کنن. برای کسایی که میخوان تو لینوکس برنامه‌نویسی کنن هم خوبه ولی شاید خیلی واجب نباشه.

من اینجا فرض میکنم شما با خط فرمان لینوکس و ساختار فایل سیستم اون یه آشنایی دارید. همین کافیه واسه این که مشکلی نداشته باشید.

قبل از این که وارد فاز دستور زدن و اینا بشیم بذارید یه دستور که در مورد اغلب دستورها میتونه مفید باشه بگم. اسمش man هستش؛ مخفف manual به معنی راهنما. جلوی man میتونیم اسم دستورای دیگه رو بنویسیم و راهنمای اون‌ها برای ما نمایش داده میشه:

من اینجا man cat زدم. با بالا و پایین زدن میتونید خط به خط جا به جا بشید و با q هم خارج میشید ازش. هر وقت یه چیزی در مورد یه دستور یادتون رفت اینجا دنبالش بگردید. حالا بریم سراغ دستورای اصلی‌مون.

اولین دستور رو اون اولا دیده بودیم. cat رو میگم. با این دستور میشه محتوای یه فایل رو توی خط فرمان دید:

کافیه جلوش اسم فایلی که میخوایم رو بنویسیم. اگر فایل تو همین پوشه‌ی فعلی نباشه باید مسیر کامل یا نسبی رو بدیم بهش. راجع به مسیرها و فایل سیستم بعدا ان شاء الله صحبت می‌کنیم اما الان فرض میشه که این مفاهیم رو آشنایی دارید.

گاهی فایلی که داریم خیلی بزرگه و تو یه صفحه جا نمیشه. اگه لینوکس گرافیکی باشه میشه با موس بالا و پایینش کرد ولی اگه سرور باشه دیگه موس کار نمیکنه. برای این که بشه یه فایل بزرگ رو توی خط فرمان دید از دستور less استفاده می‌کنیم:

این دستور میاد از اول فایل نشون میده. با زدن ENTER یا فلش رو به پایین میشه خط به خط پایین رفت. با فلش رو به بالا هم میشه یه خط بالا رفت. اگه هم خواستید تندتر جا به جا شید u و d به ترتیب نیم صفحه بالا و پایین می‌برن. اگر خواستید سریع برید انتهای فایل میتونید G رو بزنید یعنی g + SHIFT. میتونید توی فایل جستجو هم بکنید:‌

اول / رو بزنید بعدش کلمه‌ای که میخواید پیدا کنید. تو عکس بالا من command رو جستجو کردم. با زدن n میتونید به مورد بعدی برید و با زدن N به قبلی میرید. برای خروج دکمه q رو بزنید. همین کارها رو تو man هم میشه انجام داد؛ چون man از less استفاده میکنه برای نمایش راهنما.

بعد از less میریم سراغ head و tail. این دو تا فایل رو کامل نشون نمیدن و به ترتیب تعدادی خط از اول و تعدادی خط از آخر رو نشون میدن:

این تعداد برابر ۱۰ هست به طور پیش فرض. میتونید با n- معلوم کنید چند خط اول یا آخر رو نشون بدن:

هم چنین میتونید با c- بگید که چند بایت اول یا آخر از فایل رو نشون بدن. دقت کنید که کاراکتر newline هم توی فایل هست و اونم حساب میشه. یه کار جالبی هم میشه کرد و اون اینه که میشه با tail انتهای یک فایل رو دنبال کرد. با چی؟ با f-:

اینجوری هر چی انتهای فایل بیاد توی خط فرمان دیده میشه. این کار برای بررسی یک فایل که تغییر قراره بکنه مثل لاگ فایل خیلی مفیده.

یک دستور آخری هم میخوام بگم که wc است؛ مخفف word count. ببینید:

یک یا چند فایل جلوش مینویسیم و اون هم میگه چند تا حرف و کلمه و خط دارن. میتونیم بهش بگیم فقط تعداد خطوط رو با l- بده. با m- تعداد کاراکترها و با w- تعداد کلمات رو میده.

این بحث تموم شد. امیدوارم مفید بوده باشه براتون. اگه سوال یا نظری دارید این پایین بفرمایید.

قسمت قبلی

قسمت بعدی