نقاشی خدا

و خدا اقیانوس بیکران آبی را

با میلیون ها گونه ی دریایی

کوه و جنگل سرسبز  را

با میلیون ها گونه گیاهی

در سفره ای به وسعتی ناپیدا

چید

در سفره ای که هیچ کس از پای آن گرسنه بر نمی خاست

و خدا مشق دموکراسی و برابری را

مشق عدالت و آزادی را

در تابش یک خورشید و یک ماه

در ریزش یک باران و یک برف

به همه آموخت

تا روزی که بر این سخاوت بی انتها قیمت گذاشتیم

و گرسنگی را به سرزمینی نگون بخت نازل

و فراوانی را به سرزمینی خوشبت هدیه کردیم

تا روزی که ملاک خوشبختی را

به قدرت خرید آدم ها ربط دادیم

تا روزی که

یکی از ما پادشاه شد

یکی برده

یکی از ما گرسنه شد

یکی سیر

تا روزی که جنگ به راه انداختیم و خون بر زمین جاری کردیم

کاش می شد برگردیم

به دوران اولیه

به دوران قبل از زاده شدن سیاست خونریز

و قراردادهای کثیف اجتماعی

کاش می شد از بین تمام اقیانوس ها

تنها یک اقیانوس را به فقرا اختصاص دهیم

تا هیچ کسی سرش را گرسنه بر زمین نگذارد

تا دیگر هیچ زنی تن به تن فروشی ندهد

تا دیگر هیچ کودک خیابانگردی آرزوهایش را با بغض گلویش فرو ندهد

کاش می شد دوباره

هفت میلیارد خواهر و برادر باشیم

و دوباره گرد سفره ای به وسعتی ناپیدا بنشینیم

و بر دیواره ی غارها

چهره مهربان و سخاوتمند خدا را نقاشی کنیم

#افشین_افشنگ

@afshinafshang