حالا با چی بازی کنم؟

با آجرای رنگارنگ و نازم آپارتمان می‌سازم
با آجرای رنگارنگ و نازم آپارتمان می‌سازم


بازی از زمان تولد کودک اهمیت خودش را در رشد نشان می‌دهد.
اگر اهمیت بازی را می‌دانستیم حتماً وقت بیشتری را صرف بازی با بچه‌ها می‌کردیم.
ذوقی که بازی موجب آن می‌شود همانی‌ست که اولین لبخند اجتماعی کودک را در دو ماهگی تحویلمان می‌دهد.
همانی که باعث می‌شود کودک دلش بخواهد سرپا بایستد و به سمتمان قدم بردارد.
و همانی که باعث می‌شود یک روز سازگاری و صبوری را بیاموزد‌.

هیچ ‌چیز به اندازه‌ی بازی صفات بارز شخصیت کودک را برای ما فاش نمی‌کند.

بازی به شناسایی اضطراب‌ها، ابراز احساسات، میزان اجتماعی بودن، علایق و استعدادهای کودک کمک می‌کند.
یعنی باعث می‌شود بدانیم چه چیزی در دنیای کوچک ذهنشان می‌گذرد! حتی «بازی های ترسوندنی» هم می‌توانند چیز اضطراب‌آوری مثل ترس را برای بچه‌ها بامزه و قابل‌پذیرش کنند.

«بازی با اسباب‌بازی» های مختلف برای بچه‌ها همان تمرینِ زندگیست، اما خیلی سرخوشانه‌تر.


۱: تأثیر بازی در رشد اجتماعی:

اگر بچه‌ای دیدید که نسبت به بچه‌های دیگر راحت‌تر سمت آشنایی با دیگران می‌رود و زودتر دوست پیدا می‌کند، مطمئن باشید روزهایی سرشار از بازی‌کردن با دیگران را گذرانده است!
بازی هم حس اعتماد و امنیت را در او تقویت کرده، هم لذتِ در کنار دیگری بودن را به او چشانده.
طوری که ارتباط با دیگری باعث شادمانی‌اش شده، و نه اضطراب و خجالتش.
بازی و تأثیرش بر رشد اجتماعی کودک باعث می‌شود کودک تمرینِ ارتباط واقعی با افرادی به غیر از خانواده‌ را تجربه کند. و این ارتباط منجر به افزایش اعتمادبه‌نفس، تقویت حسِ همدلی و همکاری می‌شود.

۲: تأثیر بازی در رشد ذهنی:

کم نیستند بازی‌هایی که نیاز به تصمیم‌گیری در لحظه دارند، از بازی‌های ساده‌ای مثل قایم‌موشک گرفته تا بازی‌های فکری متناسب با هر سن و سال!

تصمیم‌گیری و تفکری که لازمه‌ی بعضی از بازی‌هاست تأثیر بی‌نظیری بر رشد ذهنی بچه‌ها می‌گذارد، مثل «بازی با شکل‌ها». علاوه بر آن، از مهم‌ترین چیزهایی که در بازی به رشد شناختی کودک کمک می‌کند تقویت مهارت کلامی است که در بازی هایی مثل «بازی‌های نمایشی» جای ابراز دارد.

جنبه‌ی مهم دیگر استفاده از خلاقیت است. ابزار ساده ای هم دارد ، حتی مثل «بازی با لباس ها».

بازی با خیلی چیزها جای بروز خلاقیت دارد. هر بازی‌ای هم که به بچه‌ها فرصت ابراز خلاقیت را بدهد به رشد ذهنی آنها کمک بزرگی کرده‌ است! مثل «بازی با وسایل خانه» خصوصاً «بازی با وسایل آشپزخانه»!

۳: تأثیر بازی بر رشد جسمی:

مسلم است که بازی بچه‌ها را به هیجان وا ‌می‌دارد. خیلی از بازی‌ها باعث می‌شود آنها بدوند و حرکت کنند. این موضوع علاوه بر تقویت عضلات، موجب هماهنگی اعضای بدن و تقویت حواس آن‌ها می‌شود. در بازی نیرو و انرژی بدن را به بهترین شکل تخلیه می‌شود و روحیات شادی برای آن‌ها می‌سازد، مثل «بازی در پارک» و «بازی توی حیاط».

پس نباید از اثرگذاری بازی روی رشد جسمانی غافل بود!

بازی همان چیزیست که هیچ‌وقت نباید از میان رابطه‌ی والد و فرزند کمرنگ شود. پس «بازی با مامان و بابا» اولویت همه‌ی بازی‌هاست.
تأثیر بازی نکردن با بچه‌ها شاید در کودکی ملموس نباشد اما رفته‌رفته صدمه‌ها و آسیب‌های ریز و درشتی را بر شخصيت تکامل‌یافته‌ی آن‌ها نشان می‌دهد.
پس همان‌قدر که تغذیه کودک برای ما اهمیت دارد
بازی‌هم باید همین جایگاه را داشته باشد

چه حسی زیباتر از دیدن شادی و نشاط این موجودات کوچک است؟
این حس را هم به خودمان هدیه کنیم هم به بچه‌ها!


مجموعه ده جلدی حالا با چی بازی کنم؟ محصول دکمه واحد خردسال نشر پی‌نما