خالقان فسقلی

خلاقیت خیال می‌خواهد
خلاقیت خیال می‌خواهد


خلاقیت ویژگی بی‌نظیری برای همه‌ی ما آدم‌هاست.

مهارتی که یادمان می‌دهد، چُمباتمه‌زده در کنار مسائل زندگی، فقط به یک راه‌حل زُل نزنیم.

همه‌ی ما از بدو تولد ذاتاً خلاق هستیم. چون هیچ تجربه‌ای از زندگی نداریم. پس نه تنها باید راه‌هایی برای زنده ماندن پیدا کنیم (مهارت جستجو)، بلکه باید راه‌های پیدا شده را هم برای خودِ منحصربه‌فردمان شخصی‌سازی کنیم (مهارت خلاقیت).

اما بعضی‌هایمان از همان کودکی جرأت بیشتری برای بروز خلاقیت‌هایمان داریم. چون به نفسمان اعتماد می‌کنیم و از قضاوت شدن نمی‌ترسیم.

خلاقیت چیزی نیست که اگر به آن بی‌توجهی کنیم مدت زیادی دوام بیاورد. اگر لذت ابداع کردن در کام یک کودک تلخ شود ممکن است دیگر حتی به آن فکر هم نکند. این ترسناک است! چون این کودک هنوز مسیر طولانی‌ای در پیش دارد که باید زنده بماند. و زندگی با تصور این که «مَنْ آدَمِ خَلّاقی نیْسْتَمْ» راحت نیست.


پس اگر این نشانه‌های را در فسقلی‌های دوروبَرمان دیدیم بی‌توجهی نکنیم:

۱ :

با آب‌وتاب حرف می‌زنند و یک ماجرا را با ذکر تمام جزئیاتش تعریف می‌کنند. هیچ چیزی را هم از قلم نمی‌اندازند. این یعنی حافظه‌‌ی خوبی دارند و دارند یاد می‌گیرند چطور برای جلب توجه شما به اتفاقات هیجان بدهند

خلاقیت بیان می‌خواهد
خلاقیت بیان می‌خواهد

۲:

در حرف‌هایشان از مقایسه زیاد استفاده می‌کنند. ذهن این فسقلی‌ها مدام به دنبال کشف رابطه‌ی بین چیزهای مختلف است. این درست همان ویژگی‌ای است که در آینده به آنها قدرت تشخیص و تفکیک اطلاعات مختلف را می‌دهد.

۳:

کنجکاوند. همان فضولِ خودمان. می‌خواهند از همه چیز سر در بیاورند و مدام سؤال می‌پرسند. البته که همه‌ی فسقلی‌ها به طور معمول زیاد سؤال می‌کنند، اما این خلاق‌های فسقلی‌ خیلی زیادتر، جزئی‌تر و اعصاب‌خوردکن‌تر!

خلاقیت جسارت می‌خواهد
خلاقیت جسارت می‌خواهد

۴:

ذهنشان هرگز به یک راه محدود نمی‌ماند. مدل لباس پوشیدنشان را عوض می‌کنند. قوانین بازی‌ها را عوض می‌کنند. مثل فسقلی‌های آدمیزاد غذا نمی‌خورند. با اسباب‌بازی‌ها جور دیگری بازی می‌کنند. بازی‌های جدید از خودشان در می‌آورند.

۵:

به کتاب و انیمیشن خیلی علاقه دارند؛ اگر تخیلی باشند که خیلی بیشتر. انگار این ماجراهای تخیلی تأیید و تشویقی هستند برای تخیلات خودشان.

خلاقیت خوراک می‌خواهد
خلاقیت خوراک می‌خواهد


خلاقیت داشتن چالش‌های زیادی دارد. اگر حوصله‌ی زیادی برای گوش دادن و دیدن و همراه شدن با خیال‌پردازی‌های بازیگوشانه‌ی بچه‌ها را داشته باشید می‌توان امیدوار بود که این خلاقیت همیشه درونشان زنده بماند.