روانشناس آنلاین: مزایا، معایب و چالش‌ها

آیا به فکر رواندرمانی آنلاین هستید؟ اینترنت و شبکه‌های اجتماعی راه‌های جدید را برای رواندرمانی ایجاد کرده است.

اما در رابطه با رواندرمانی آنلاین نکات مثبت و منفی وجود دارد که قبل از شروع رواندرمانی آنلاین باید آن را در نظر بگیرید.

در مواجه و شروع اپیدمی بحران کووید ۱۹، بسیاری از رواندرمانی‌ها به دلیل ضرورت فاصله گذاری اجتماعی آنلاین شدند. در این مقاله به بررسی مزایای و معایب مشاوره آنلاین می‌پردازیم.

‌

مزایای رواندرمانی آنلاین

در وهله اول به بررسی بزرگترین مزایای درمان آنلاین می‌پردازیم.

‌

۱- رواندرمانی آنلاین بهترین گزینه برای افرادی است که در مناطق دور زندگی می‌کنند.

رواندرمانی آنلاین دسترسی به اطلاعات و درمان‌های بهداشت روان را برای افرادی که در مناطق روستایی و یا دور افتاده  زندگی می‌کنند فراهم می‌کند.

افرادی که در چنین مناطقی زندگی می‌کنند، ممکن است به هیچ وجه به درمان‌های دیگر بهداشت روان دسترسی نداشته باشند. چرا که ممکن است مراکز روانشناسی در مناطق آن‌ها بسیار محدود باشد و یا اصلا وجود نداشته باشد.

این افراد مجبور هستند که مسافت طولانی را برای دستیابی به کلینیک‌های روانشناسی بپیمایند و همچنین زمان بسیاری را هدر دهند. این امر موجب می‌شود بسیاری از افرادی که به کمک نیاز دارند به دنبال آن نروند.

اگر به اینترنت دسترسی داشته باشید، رواندرمانی آنلاین دسترسی نسبتا سریع و آسانی را برای شما فراهم می‌کند.

‌

۲- دسترسی آسان برای افرادی که محدودیت جسمی دارند.

درمان آنلاین امکان دسترسی افرادی را که معلولیت جسمی دارند و یا از خانه نمی‌توانند بیرون بروند را فراهم می‌کند.

ناتوانی جسمی یک مشکل بسیار بزرگ برای افرادی است که نیاز به رواندرمانی و دستیابی به بسیاری از خدمات بهداشت روان را دارند است.

افرادی که به دلایل مختلف مانند بیماری جسمی یا روانی قادر به ترک خانه خود نیستند، ممکن است درمان آنلاین را جایگزینی مفید برای رواندرمانی سنتی بدانند.

‌

۳- رواندرمانی آنلاین راحت‌تر و مقرون به صرفه‌تر است.

رواندرمانی آنلاین معمولا نسبت به رواندرمانی حضوری راحت‌تر و مقرون به صرفه‌تر است. از آنجایی که شما جلسات رواندرمانی را در خانه خود و در یک حالت راحت انجام می‌دهید، می‌توانید جلسات رواندرمانی را در مناسب‌ترین زمانی که می‌خواهید برنامه‌ریزی کنید.

درمانگرانی که فقط مراجعان را به صورت آنلاین معالجه می‌کنند، هزینه‌های کمتری نسبت به سایر افراد مانند اجاره فضای کاری دارند.

بنابراین، درمانگران آنلاین اغلب می‌توانند درمان مقرون به صرفه‌ای را برای افرادی که تحت پوشش بیمه درمانی نیستند، ارائه دهند.

‌

۴- در رواندرمانی آنلاین، درمان در دسترس‌تر است.

اینترنت دسترسی به درمان‌های بهداشت روان را بیشتر می‌کند. افراد ممکن است با خانواده و دوستان خود در مورد مسائل مرتبط با بهداشت جسمی به راحتی صحبت کنند.

اما در رابطه با مسائل مربوط به بهداشت روان که به همان اندازه مشکلات جسمی مهم است ممکن است راحت نباشند. دسترسی آنلاین چیره شدن بر انگ و ننگی را که در طول تاریخ بر مسائل بهداشت روان وجود داشت را آسان می‌کند.

رواندرمانی آنلاین می‌تواند وسیله‌ی مهمی برای کمک به افراد در زمینه یادگیری بیشتر درباره سلامت روان باشد. حتی اگر احساس می‌کنید که هیچ مشکل روانی ندارید، درمان آنلاین می‌تواند به شما کمک کند که از نظر روانشناختی قوی‌تر شوید.

شما همچنین می‌توانید در مورد رفتارهای بهداشتی و راهکارهای مقابله‌ای که منجر به سلامت روانشناختی بهتری می‌شود، اطلاعات بیشتری کسب کنید.

برای بهره مندی از گفتگو با یک متخصص، نیازی به داشتن یک بیماری بالینی نیست و درمان آنلاین می‌تواند راهی آسان برای شروع کار باشد.

‌

معایب رواندرمانی آنلاین

در حالی که رواندرمانی آنلاین به طور بالقوه برای افرادی با شرایط خاص مفید است، اما یکسری معایب و خطرات خاصی را نسبت به رواندرمانی حضوری دارد. در این بخش به بررسی این خطرات و معایب مرتبط با روانشناسی آنلاین می‌پردازیم.

‌

۱- رازداری، حریم خصوصی و فناوری غیرقابل اعتماد

خصوصی نگه داشتن اطلاعات شخصی شما یکی از نگرانی‌های اصلی در رواندرمانی است، اما درمان آنلاین یک شکل جدید از پیچیدگی را در خصوص خصوصی نگه داشتن اطلاعات شخصی اضافه می‌کند.

محرمانه نگه داشتن اطلاعات به همان اندازه که در رواندرمانی حضوری مهم است در رواندرمانی آنلاین نیز اهمیت دارد.

از آنجا که اطلاعات به صورت آنلاین منتقل می‌شود، این وضعیت باعث نگرانی بیشتر در حفظ حریم شخصی می‌شود. مشکلات فناوری همچنین می‌تواند دسترسی به درمان را در صورت نیاز به آن دشوار کند.

‌

۲- امکان عدم پاسخگویی در شرایط بحرانی

از آنجا که میان رواندرمانگران و مراجعان فاصله جغرافیایی وجود دارد، پاسخ سریع و موثر در هنگام بروز بحران می‌تواند دشوار باشد. اگر مراجع دچار افکار خودکشی شود و یا دچار یک بحران شخصی شود، ممکن است کمک مستقیم توسط درمانگر در این شرایط دشوارتر و یا حتی غیر ممکن باشد.

‌

۳- رواندرمانی آنلاین برای مشکلات روانی جدی مناسب نیست.

رواندرمانی آنلاین می‌تواند برای بسیاری از شرایط مختلف مناسب باشد. اما نه زمانی که صحبت از افرادی می‌شود که به درمان مستقیم و مداخله حضوری نیاز باشد.

به عنوان مثال اگر مراجع اعتیاد جدی و شدید دارد یا علائم شدیدتر یا پیچیده‌تری از یک مشکل روانی را تجربه می‌کند، ممکن است رواندرمانی آنلاین برای این فرد توصیه نشود. مگر اینکه با ترکیبی از سایر رواندرمانی‌های حضوری انجام شود. دامنه درمان آنلاین می‌تواند محدود باشد، بنابراین در شرایط پیچیده‌تر معمولاً موثر نیست.

‌

۴- رواندرمانی آنلاین از زبان بدن چشم‌پوشی می‌کند.

در بسیاری از موارد، درمانگران آنلاین نمی‌توانند حالت صورت، سیگنال‌های صوتی و زبان بدن مراجع را بررسی کنند. این سیگنال‌ها اغلب می‌ توانند کاملاً گویای همه چیز باشند و تصویر واضح‌تری از احساسات، افکار، خلق و خو و رفتارهای شما به درمانگر ارائه می‌دهند.

برخی از روش‌های اینترنتی مانند تماس صوتی از طریق اینترنت و تماس ویدئویی (تصویری) می‌توانند تصویر واضح‌تری از وضعیت ارائه دهند، اما آن‌ها اغلب صمیمیت و پیچیدگی تعاملات دنیای واقعی را ندارند.

برخی از افراد ممکن است احساس راحت‌تری را در رواندرمانی آنلاین نسبت به رواندرمانی حضوری داشته باشند. به خصوص افراد جوانی که با این فناوری به خوبی آشنایی دارند. اما برخی دیگر (حتی درمانگران) و مراجعان ممکن است از تماس حضوری بیشتر استفاده کنند و اینگونه راحت‌تر باشند.

‌

۵- نکات حقوقی و اخلاقی

درمان آنلاین محدودیت‌های جغرافیایی را از بین می‌برد و اجرای قوانین قانونی و اخلاقی را با مشکل روبه‌رو می‌کند. درمانگران می‌توانند از هر کجای دنیا با مراجع در ارتباط باشند و بسیاری از ایالت‌ها دارای مجوزهای مختلف و دستورالعمل های درمانی هستند.

مهم است که قبل از شروع فرایند رواندرمانی از تجربیات و شایستگی رواندرمانگر خود اطلاعات کافی را کسب کنید.