همیشه داستان شکل‌گیری ایده‌‌ها جذابن؛ دنبال کردن خطی که ابتداش می‌رسه به اولین جرقه‌ها. ما هم این مدت، به بهونه‌ی لانچ سایت جدید پینورست و اضافه شدن همکاران تازه به تیممون، یه بار دیگه مسیر کارمون رو مرور کردیم و رسیدیم به نقطه اول؛ جایی که ایده‌ی پینورست توی ذهن‌مون جرقه زد و کل این مسیر پر فراز و نشیب اما شیرین رو برامون ساخت. دوباره هدف‌هامون رو مرور کردیم و مثل یه داستان دنباله‌دار، برای خودمون و دوست‌های تازه‌مون تعریفش کردیم.

متنی که در ادامه می‌خونین، داستان شکل‌گیری پینورست و مسیر حرکتشه که توی هفته‌نامه شنبه چاپ شده. دوست داشتیم داستانمون رو اینجا هم ثبت کنیم، تا هرازگاهی بهش برگردیم و دوباره مرورش کنیم تا مثل امروز، لبخند به لبامون بیاره.

«ایده‌ی پینورست موقع یک سفر دسته‌جمعی دوستانه به شمال به ذهن‌ اولین‌نفرهایمان رسید. دنبال یک جای بکر می‌گشتیم که ده سال قبل پاتوق ما چندنفر بود. هر چقدر گشتیم و جاده را بالا و پایین کردیم فایده نکرد. دیدیم خیلی از نقطه‌های سبز پاتوق باصفایمان، حالا تبدیل به ساختمان‌های تازه شده‌ است.

ساختمان‌هایی که خالی بودند و با درهایی بسته و حفاظ‌هایی که محل پرخاطره‌ی ما را پنهان کرده بودند. میزبانی در کار نبود تا بخواهد ما را راه بدهد یا راهی نشان‌مان بدهد و ما بودیم و چند ساعت بلاتکلیفی و تنهایی.

جرقه‌ی اصلی همان‌موقع زده شد. وقتی که احساس کردیم یک تکه از بهشت‌ همان حوالی گم شده است. از آن به بعد خواستیم چیزی بسازیم که دیگر هیچ تکه‌ی فیروزه‌ای از بهشت گم نشود و برای این کار باید همه‌‌ی چیزهایی که آن اطراف می‌دیدیم با ظرافت خاصی دوباره به هم وصل می‌شدند. این همان‌جایی بود که پینورست Pinorest وارد قصه شد.

اجاره کوتاه‌مدت راه نجات طبیعت

برای نسل‌های قبلی ما خریدن ویلا و داشتن خانه‌ی تابستانی انگار یک اجبار همیشگی بود. هر کسی که دستش می‌رسید، باید این کار را می‌کرد. منتهی طبیعت و منظره‌های بکر مثل تی‌شرت نیستند که بشود بی‌نهایت از هر طرح‌شان تولید کرد تا قرار باشد هر کسی برای خودش چندتا داشته باشد و چندبار بپوشد و توی گنجه ردیف کند.

هر چقدر که بعد از سفرمان همه‌چیز دست‌نخورده بماند و اثر منفی‌ از ما باقی نماند باید خوشحال‌تر باشیم. هر تاثیر کوچک ما، هر چیزی که برای خودمان می‌سازیم، حتی یک چادر زدن ساده و اطراق کردن و درست کردن یک آتش کوچک، ممکن است ردی بسازد که برای مدت طولانی‌ در طبیعت باقی بماند.

بنابراین همان‌طور که یک روز خریدن دی‌وی‌دی و خریدن نوار کاست را کنار گذاشتیم، حالا وقتش شده که مفهوم مالکیت را در مورد ویلاهای شخصی تغییر بدهیم. همان‌طور که مشترک سرویس‌های موسیقی و فیلم می‌شویم، به همان ترتیب هم می‌توانیم مشترک اقامتگاه‌های همدیگر بشویم. این‌طور هر کدام‌مان صاحب یک لیست بزرگ می‌شویم که هیچ انتهایی ندارد و هر موقع که بخواهیم دقیقا به همان اندازه که نیاز داریم، متعلق به ما می‌شود.

وقتی اقامتگاه‌ها را با هم به اشتراک می‌گذاریم دیگر نیازی به ساخت‌وساز بی‌رویه نیست. اجاره‌ی کوتاه مدت خانه‌های بومی با روش اصولی به نفع طبیعت و به نفع مردم محلی و توسعه پایدار منطقه است. این‌طور معماری منطقه با ساختن هتل‌های عظیم به هم نمی‌ریزد و اقتصاد منطقه از دست مردم محلی خارج نمی‌شود.

پینورست ابزاری برای وصل کردن مهمان‌ها و میزبان‌ها

ماموریت ما این است که ظرف ۵ سال دیگر «تمام اقامتگاه‌های زیبا و سالم ایران» با مهمان‌ها به اشتراک گذاشته شوند تا نیاز نباشد «هیچ بهشت بکری» برای ساخت‌وساز زیر چرخ‌های لودر له شود.

ما قبل از این که یک نرم‌افزار و وبسایت مدرن باشیم، یک اجتماع هستیم. یک اجتماع از آدم‌هایی که عاشق سفر و ییلاق و قشلاق کردن‌اند. یک اجتماع از افرادی که «کیفیت» لحظه‌ها برایشان مهم است و دنبال تجربه‌ی چیزهای «اصیل و طبیعی» می‌گردند. ما نگران هزینه‌های مالی اضافه‌ایم ولی نگران هزینه‌های نامرئی‌ هم هستیم، مثلا قیمت طبیعت، قیمت فرهنگ محلی و قیمت خیلی چیزهای دیگر که روی هیچ اتیکتی نمی‌آید.

نرم‌افزاری که ما ساخته‌ایم فضای میزبانی گذشته را به فضای میزبانی حرفه‌ای تغییر می‌دهد. میزبان‌های حرفه‌ای ما به کمک امکانات نرم‌افزاری و پشتیبانی ما می‌توانند طوری اقامتگاه‌ها را مدیریت کنند که از تمام ظرفیت‌های محیط اقامتگاه استفاده شود. میزبان‌های حرفه‌ای ما طوری پشتیبانی می‌شوند که به راحتی بتوانند مواظب «آرامش» و «استقلال» مهمان‌های خودشان باشند و البته به هیچ‌قیمتی حاضر نشوند اصالت محیط اقامتگاه‌شان را از بین ببرند.

یک آموزشکده رایگان برای حفاظت از زندگی

در پینورست برای میزبان‌ها تقویم‌کاری، برنامه‌ریز روزانه و ابزارهای مدیریت درخواست‌های رزرو ساخته‌ایم و همچنان کلی ابزار کارراه‌انداز دیگر برای میزبان‌هایمان در راه است و مشغول توسعه‌شان هستیم. چه شما میزبان یک ویلای تک باشید و چه یک مجتمع باصفای توریستی و یا اقامتگاه بومگردی، قرار است قدرت برنامه‌ریزی و کنترل یک مدیر تمام عیار در دست‌تان باشد.

ولی ما قرار نیست همینجا متوقف شویم. در آموزشکده میزبانی پینورست با کمک متخصص‌های کارکشته دانشگاهی به رایگان برای خودمان و میزبان‌هایمان دوره‌های آموزشی برگزار می‌کنیم که چطور مصرف آب واحدهایشان را کاهش بدهند، چطور زباله‌هایشان را بازیافت کنند و آلودگی‌ها و مصرف انرژی را کاهش بدهند.

شما فیروزه‌ای را آبی می‌بینید یا سبز؟

فرهنگ اجاره کوتاه‌مدت و اشتراک‌گذاری فضاهای اقامتی باعث می‌شود که از امکانات موجود بهترین استفاده ممکن را بکنیم و به همین‌خاطر نسبت به روش‌های قدیمی‌تر اقامت، یک راه‌حل اقتصادی‌ و در عین حال دوست‌دار محیط‌زیست به حساب می‌آید.

ما به مهمان‌های ویژه‌مان که سفیرهای «کاهش آلودگی» و «حفاظت از محیط زیست» هستند، «بلیط سبز پینورست» می‌دهیم که در تمام اقامتگاه‌های ما بتوانند با تخفیف ویژه اقامت داشته باشند. کافی است به greenticket@pinorest.com ایمیل بزنید و توضیح بدهید که در سفرتان قرار است چه برنامه‌ ویژه‌ای برای حفظ محیط زیست داشته باشید یا قرار است چه کمکی به اقتصاد محلی بکنید تا ما را هم به عنوان شریک در کنار خودتان داشته باشید.

وقتی نزدیک به ۷۵ درصد از مهمان‌هایمان در نظرسنجی‌ها گفتند که «اصالت محل اقامت» و «حفاظت از محیط زیست» در انتخاب‌شان برای اجاره کوتاه مدت ویلا، سوئیت و آپارتمان مبله تاثیر دارد، دل‌مان قرص شد که در مسیر درستی هستیم.

لوگوی فعلی پینورست هم به همین خاطر با ۸۱ درصد رنگ آبی و ۶۵ درصد رنگ سبز، رنگ‌آمیزی شده (از نظر ترکیب رنگ RGB). رنگی تقریبا فیروزه‌ای که هم به رنگ آبی آسمانی دیده می‌‌شود و بعضی‌ها هم آن را به رنگ سبز می‌بینند.

حداقل ۲۰۰۰ سال است که فیروزه‌ی ایران در دنیا مشهور است. به سلیقه‌ی ایرانی‌ها قصرها و گنبدها و مسجدها را باید با آبی فیروزه‌ای می‌پوشاندند چون این رنگ سمبل بهشت بر روی زمین بود.

فیروزه سنگی زنده است و هر کسی که با فیروزه سر و کار داشته می‌داند فیروزه به جلا و به مراقبت نیاز دارد. خیلی از مواد شیمیایی خورنده می‌توانند به فیروزه صدمه بزنند. پس می‌تواند استعاره‌ی خیلی خوبی از ماموریت همیشگی ما باشد. ماموریتی برای مراقبت از مهمان‌ها و میزبان‌هایمان و البته مراقبت از بهشت‌های روی زمین، مراقبت از مردم محلی هر ناحیه و بافت‌های زنده‌ی معماری و اقلیم‌های طبیعی اطراف‌مان.

داستان نسخه‌ی جدید ما

ما هم مثل هر استارتاپ ایرانی دیگری در این سال‌ها مسیر پر پیچ و خمی طی کردیم. در www.PINOREST.com تیم ساختیم و اندازه‌گیری کردیم و طراحی کردیم و دو مرتبه اندازه‌گیری کردیم و طراحی کردیم و این وسط بارها و بارها عوامل بیرونی برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت ما را به هم ریخت و ما سریعاً خودمان را با وضعیت تطبیق دادیم و باز از نو اندازه‌گیری کردیم و طراحی کردیم و این چرخه همچنان ادامه دارد.

از فروردین ۱۳۹۷ سه نسخه MVP لانچ کردیم و فرضیه‌های مختلف‌مان را با کاربرهای واقعی امتحان کردیم. فقط در یکی از مراحل توسعه ناچار شدیم نسخه‌ای از محصول که حاصل ششصد هزار خط کد بود را از نو دوباره توسعه بدهیم. منتهی این‌بار با فازبندی متفاوت، مستندسازی بیشتر و تغییر معماری محصول‌مان برای منفعت بیشتر کاربر نهایی. آن هم در شرایطی که به خاطر همه‌گیری کرونا مجبور شدیم بسیاری از ویژگی‌های محصول را از نو طراحی کنیم.

تعهدمان برای رسیدن به ماموریت‌مان باعث شد که در هر شرایطی مسیرمان را رو به جلو پیدا کنیم. تعهدی که ما و مهمان‌ها و میزبان‌هایمان را همدل کرده تا واقعا به نقطه‌ای برسیم که نیاز نباشد «هیچ بهشت بکری» برای ساخت‌وساز زیر چرخ‌های لودر له شود و صنعت گردشگری ایران به توسعه پایدار برسد.

واکنش ما به همه‌گیری کوید ۱۹

در ابتدای همه‌گیری کوید ۱۹ در شبکه‌های اجتماعی کمپینی با هشتگ #ردمحبت راه انداختیم. خیلی‌ها این روزها شیفت‌های اضافه در بیمارستان ماندند، بعضی‌ها ماسک اهدا کردند، ماده ضدعفونی پخش کردند، بعضی‌ها بیشتر مراقب آدم‌های اطراف‌شان بودند، حتی بعضی‌ها سعی کردند جلوی شایعات را بگیرند تا به همه اطلاعات درست راجع به بیماری برسانند. خیلی‌ها رد محبت‌شان برای همیشه بر روی دل‌های ما ماند و این موضوع مسئولیت ما را سنگین‌تر از همیشه کرد.

برای مراقبت از مهمان‌ها و میزبان‌هایمان در این چندماهه جدا از هشداردهی بر اساس وضعیت شهرهای مبداء و مقصد و ترویج دستورالعمل‌های بهداشتی، حتی به صورت موقت ناچار به قطع سرویس‌دهی شدیم ولی این موضوع باعث شد تلاش کنیم حتی برای کسانی که برای سفرهای ضروری نیاز به اقامت دارند، به دنبال تدارکات فنی ویژه‌ای باشیم.

بنابراین واحدهای استریل را به عنوان الگوی بهداشتی اقامت ضروری در زمان کرونا سازماندهی کردیم. از میزبان‌ها رعایت سختگیرانه چک‌لیست‌های بهداشتی را خواستیم، بین رزروها زمان حائل قرار دادیم، خط ویژه گزارش موارد بهداشتی را راه‌ انداختیم و حتی بعد از پایان اقامت هم برای پیگیری وضعیت سلامت با مهمان‌هایمان در تماس ماندیم.

به نظر ما در شرایط فعلی چه در پینورست چه در تمام اکوسیستم استارتاپی ایران و دنیا، امیدواری ما، توانایی ما برای واکنش سریع نسبت به نیازهای ضروری و تلاش ما برای اطلاع‌رسانی شفاف بهترین راه حل ممکن برای آینده است.»