درباره Ērānšahr، خوانش ها و یاداشت هایی از یک ایران دوستِ دانش آموخته نرم افزار و نه یک ایران شناس یا باستان شناس یا زبان شناس ... امید است به یاری یزدان درست و سودمند باشد.
آتشكده آتشكوه
اين آتشکده در نزديکى روستاى آتشکوه نيمور جای (قرار) دارد و پیشینه (تاریخ) ساخت (ایجاد) آن به دوران ساسانيان باز می گردد (مربوط است). ساختمان (بناى) چهار طاقى آن در برگیرنده (شامل) ستون‌‌هاى سنگى استوانه‌اى گونه (شکل) است که بر روى هم استوار شده اند.
ساختمان (بناى) آتشکده نيمور تا سده (قرن) چهارم سال تازی (هجرى) درست و بر پا (سالم) بوده است و ابن فقيه همدانى در آن زمان سازه (بناى) نيمور را هم رده (طراز) ايوان کسرى، قصر شيرين و معبد کنگاور دانسته و مى‌‌نويسد : هيچ سازه ای (بنايى) از خشت و گل خوش چَشم انداز تر (خوش منظرتر) از سازه (بناى) نميور نیست.
جایگاهی (محلى) که اين آتشکده در آن جای (قرار) دارد، کوی (منطقهٔ) سرسبز و پُردار و درخت (مشجرى) است. در نزديکى اين آتشکده درخت چنار بسيار کهنسالى جای (قرار) دارد که از ريشه آن چندين چنار تنومند ديگر سر بر آسمان کشيده است.
مطلبی دیگر از این انتشارات
واژه های کاروانسرا، هنر و کوشش
مطلبی دیگر از این انتشارات
آموزش دبیره میخی هخامنشی - بخش سوم
مطلبی دیگر از این انتشارات
" بانوی سردار"