بخش های حاکم !


در خیلی از سازمانهای دولتی هم شاهد هستیم که بخشهای حکومتی تشکیل می‌شوند و رویه ها را بر اساس، اساسی می‌چینند و یک خط قرمز هم دور آن و خودشان می‌کشند و هر آنچه بیرون از خط هست، نادرست و داخل دایره حفاظتی وحی خداست.

این بخشها مدعی هستند که طبق پروتوکلی پیش می‌روند که با دقت از منابع معتبر استخراج شده است و حتی خودشان هم تدوین نکرده اند که تا این حد متعصب و پابند هستند!! چه وفاداری !

اما چالش و مشکلات از آنجایی شروع می‌شود که طبق طبیعتی که در آن زندگی می‌کنیم، برخی کارها استثناء هستند و یا به مرور زمان نیاز هست در رویه ها ویرایشی برای بهینه تر شدن و یا refactoring انجام گردد. و خوب اینها از نظر این بخشهای روباتی یک ویروس تلقی می‌شوند و در الگوی از پیش تعریف شده آنها نمی‌گنجد.

برای افرادی که روزانه به دنبال کشف، تصحیح و تکمیل اشتباهات خود هستند، پذیرش این مدل بخش بندی و رفتار، بسیار سخت و مبهم بوده و منطق را درک نمی‌کنند.

اما منطق این هست که ما پروتوکل برای هر کاری داریم و طبق آن عمل می‌کنیم،حتی اگر عکس آن ثابت شود، در حقیقت پافشاری در اجرای قوانین تدوین شده یک سیم خارداری برای بخش مربوطه و مراجعینی هست که روزانه با روتین های قابل بهینه شدن درگیر هستند.

و بله، این متد راحتی فعالیت، امنیت و یک سلطنت بلاشرط را به ارمغان میآورد. و طبیعی است که پذیرش اصلاحات و قبول اشتباهات را نمی‌تواند داشته باشد، چون این هم برخلاف قوانین است!

طبق آمار به دست آمده، بیشتر ارگانهای دولتی و بخشهایی تازه کار در سازمانهای خصوصی به دلیل ضعف در دانش مدیریتی و قوه تحلیلی و تمایل به ثبات در کنار رخوت، پیروی این متدولوژی می باشند و در بخش خصوصی معمولا زنان ایفای نقش بسیار خوب و مستمری در مدیریت و ساماندهی این متد دارند.

اینکه راهکاری برای حل موضوع داشته باشیم، خارج از بحث هست، چراکه با شکستن یک سنگ، چیزی جز سنگ بدست نمیاید. و معمولا سایر بخشهای آسیب دیده سعی در پذیرش و کنار آمدن با ساختار حاکم شده و یا در اثر فشار وارده، حاضر به ترک سازمان خواهند شد.

شاید برخی اوقات به دلیل ترافیک مراجعات و مشتریان سازمانی، زمانی برای تصحیح امور وجود نداشته باشد و پذیرش اولین انتخاب باشد، اما با کمی تدبر و شاید بصیرت خواهیم دید که تصحیح حتی یک پیچ و یا عملکرد جزئی نادرست، میتواند در رویه های بزرگتر موثر واقع شده و یک تغییر بزرگ را بوجود بیاورد.

به کوچکی تغییر ایجاد شده نباید نگاه کرد، بلکه باید به بزرگی تاثیر آن در سایر رویه ها نگریست.