تجربه rTMS برای میگرن

۱. شروع درمان و جلسات اولیه

میگرن یکی از رایج‌ترین و در عین حال ناتوان‌کننده‌ترین اختلالات عصبی است که بسیاری از افراد را درگیر می‌کند. خود من سال‌ها با میگرن‌های شدید و دوره‌ای مواجه بودم که علاوه بر درد طاقت‌فرسا، باعث کاهش کیفیت زندگی، اختلال در کار روزمره و حتی مشکلات خواب می‌شد. پس از استفاده طولانی‌مدت از داروهای مسکن و روش‌های سنتی، تصمیم گرفتم روش‌های نوین‌تر و غیر دارویی را امتحان کنم. یکی از این روش‌ها RTMS یا تحریک مغناطیسی مغز با فرکانس تکرارشونده بود.

در اولین جلسه، تکنسین به آرامی محل قرارگیری سیم‌پیچ مغناطیسی را روی ناحیه پیشانی و بخش‌های جلویی سرم تنظیم کرد. هدف از این کار تحریک بخش‌های خاص مغز بود که در کنترل درد و تنظیم فعالیت عصبی نقش دارند. تجربه اولیه کمی عجیب بود؛ حس می‌شد که ضربه‌های آرام مغناطیسی روی جمجمه وارد می‌شود، اما هیچ درد شدیدی نداشت. جلسات معمولاً بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشید و بسته به شدت میگرن و دستور پزشک، تعداد جلسات متغیر بود.

یکی از نکات مهم در این مرحله، رعایت برنامه منظم جلسات بود. اگرچه اثرات فوری قابل توجه نبود، اما پایبندی به برنامه درمانی باعث شد تغییرات کوچکی در وضعیت میگرن‌هایم حس کنم. همچنین، همراهان و پزشک همواره بر ایمنی و عدم عوارض جدی این روش تاکید داشتند، که به اعتماد من کمک می‌کرد. (منبع: ساکوهیل - https://psychoheal.com/ )

۲. تغییرات قابل مشاهده

پس از چند جلسه اول، اولین تغییر قابل توجه را در کاهش شدت میگرن‌هایم مشاهده کردم. قبلاً، برخی از حملات میگرن با درد شدید و حالت تهوع همراه بود که حتی توانایی انجام کارهای روزمره را از من می‌گرفت. بعد از گذشت حدود یک هفته از شروع درمان RTMS، تعداد حملات شدید کاهش یافت و شدت درد نیز کمتر شد.

یکی دیگر از اثرات مثبت این درمان، کاهش حساسیت به نور و صدا بود. بسیاری از میگرنی‌ها به نور شدید یا صداهای بلند حساس هستند و این موضوع باعث افزایش اضطراب و اختلال در فعالیت‌های اجتماعی می‌شود. بعد از استفاده منظم از RTMS، متوجه شدم که حملات میگرن با چنین حساسیت‌هایی کمتر همراه هستند.

همچنین، از نظر خواب و آرامش عمومی، تغییراتی محسوس بود. میگرن شدید و طولانی معمولاً باعث بی‌خوابی یا کیفیت پایین خواب می‌شد، اما بعد از چند جلسه RTMS، خوابم کمی منظم‌تر شد و صبح‌ها کمتر خسته بودم. البته باید اشاره کنم که این تجربه شخصی است و اثر RTMS می‌تواند در افراد مختلف متفاوت باشد؛ برخی ممکن است تغییرات سریع‌تر یا کندتر را تجربه کنند.

در طول دوره درمان، پیگیری مستمر با پزشک و تکنسین اهمیت زیادی داشت. آن‌ها وضعیت پاسخگویی مغز به تحریک مغناطیسی را بررسی می‌کردند و در صورت نیاز شدت یا محل تحریک را تغییر می‌دادند. این امر باعث می‌شد که نتایج بهینه‌تری حاصل شود و عوارض جانبی حداقل باقی بماند.

۳. نکات مهم برای افراد دیگر

اگر شما هم به فکر استفاده از RTMS برای میگرن هستید، چند نکته کلیدی وجود دارد که تجربه من نشان داد رعایت آن‌ها اهمیت زیادی دارد:

1. مشاوره پزشکی قبل از شروع: RTMS روش ایمنی است، اما پیش از شروع درمان، بررسی‌های پزشکی لازم است تا اطمینان حاصل شود که شرایط شما مناسب این روش است. برخی بیماری‌های عصبی یا دستگاه‌های الکترونیکی پزشکی (مثل پیس‌میکر) ممکن است استفاده از RTMS را محدود کنند.

2. تداوم جلسات: تجربه من نشان داد که اثرات RTMS با تداوم جلسات بهتر ظاهر می‌شود. ممکن است در اولین جلسه تغییر قابل توجهی حس نکنید، اما پس از ۵ تا ۱۰ جلسه، کاهش شدت و تعداد حملات میگرن ملموس‌تر خواهد بود.

3. عوارض جانبی احتمالی: بیشتر افراد هیچ عارضه جدی ندارند، اما ممکن است سردرد خفیف، خستگی یا سوزش موقت در محل تحریک حس شود. این اثرات معمولاً کوتاه‌مدت و گذرا هستند.

4. همراهی با روش‌های دیگر: RTMS می‌تواند مکمل داروهای میگرن یا تغییر سبک زندگی باشد. ورزش منظم، خواب کافی و کاهش استرس همچنان نقش مهمی در کنترل میگرن دارند و ترکیب این روش‌ها با RTMS اثرگذاری را افزایش می‌دهد.

5. پیگیری دقیق اثرات: بهتر است تغییرات شدت، تعداد حملات و علائم همراه میگرن را یادداشت کنید. این کار به شما و پزشکتان کمک می‌کند که میزان اثربخشی RTMS را دقیق‌تر ارزیابی کنید و در صورت نیاز برنامه درمانی را اصلاح کنید.

در مجموع، تجربه من نشان داد که RTMS می‌تواند یک روش نوین و موثر برای کاهش میگرن باشد، به ویژه برای افرادی که تمایل دارند روش‌های غیر دارویی را امتحان کنند یا داروهای قبلی برایشان کافی نبوده است. این روش با تحریک هدفمند مغز، به بهبود عملکرد عصبی و کاهش درد کمک می‌کند و می‌تواند کیفیت زندگی بیماران میگرنی را افزایش دهد.