چرا برخی افراد از توفیق الهی محروم می‌شوند؟

چرا برخی افراد از توفیق الهی محروم می‌شوند؟

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی با خودمان فکر می‌کنیم چرا بعضی انسان‌ها با وجود داشتن ظاهر خوب، از توفیق‌های معنوی مانند توبه، رشد روحی، یا رسیدن به آرامش درونی محروم می‌مانند. پاسخ این سؤال را می‌توان در آموزه‌های قرآن کریم و کلام علما یافت. در این نوشتار به چند عامل مهم که موجب زوال توفیق می‌شوند، اشاره می‌کنیم.

۱. اصرار بر کفر و لجاجت در باطل

قرآن کریم به ما می‌گوید اگر کسانی در برابر آیات الهی لجاجت کنند، به آن کفر ورزند و حتی آن را به تمسخر بگیرند، نباید در کنارشان بنشینیم. چرا؟ چون چنین افرادی به مرور قلب‌شان سخت و سنگین می‌شود. آن‌قدر بر باطل پافشاری می‌کنند که دیگر امکان بازگشت و هدایت در وجودشان کم‌رنگ می‌شود.

۲. اصرار بر گناهان بزرگ

ممکن است کسی مسلمان باشد و دین را قبول داشته باشد، اما در عمل پیوسته مرتکب گناهانی شود که از نظر شرع، کبیره محسوب می‌شوند، و به این گناهان هم اصرار داشته باشد. چنین فردی نیز به مرور توفیق توبه و بازگشت را از دست می‌دهد، چرا که گناه، دل را آلوده و مسیر هدایت را مسدود می‌کند.

۳. ناپایداری در عقیده (تلوّن)

برخی افراد گاهی مؤمن هستند، گاهی بی‌اعتقاد. یک روز خدا را قبول دارند، فردایش نه. این ناپایداری در باور و رفتار، باعث می‌شود که مسیر روشن هدایت برای‌شان مبهم شود. ثبات در عقیده و پایبندی به ارزش‌ها، یکی از شرط‌های مهم برای رسیدن به توفیق است.

۴. دوگانگی بین ظاهر و باطن

گاهی انسان در ظاهر مؤمن است، نماز می‌خواند و رفتار دینی دارد، اما در دلش ایمان واقعی نیست. این دورویی و نفاق، یکی از عوامل مهم زوال توفیق است. خداوند در قرآن، منافقان را در ردیف کافران در دوزخ قرار داده است، چرا که با فریب ظاهر، حقیقت را پنهان می‌کنند.

۵. قساوت قلب

وقتی انسان به گناه ادامه می‌دهد، قلبش به مرور سخت می‌شود. همان‌طور که آب زلال اگر در مسیرش سنگ و گل جمع شود، جلو راه خود را می‌بندد و از حرکت بازمی‌ماند، دل انسان هم با رسوبات گناه بسته می‌شود. در این حالت، دیگر نور ایمان و لطف الهی به دل راه پیدا نمی‌کند.

نتیجه‌گیری

توفیق الهی نعمتی بزرگ است که با قلب پاک، نیت صادق، و عمل درست به دست می‌آید. اصرار بر باطل، گناه، نفاق و ناپایداری در عقیده، مانند موانعی هستند که جلوی دریافت این توفیق را می‌گیرند. بیاییم از خدا بخواهیم دل‌هایمان را نرم، زبان‌مان را صادق، و رفتارمان را پاک نگه دارد، تا همیشه در مسیر نور و هدایت او باقی بمانیم.