زنای ‌با محارم و برخورد دادگاه‌ها با این اتفاق

زنان قربانی زنای ‌بامحارم دراکثر موارد به تشخیص دادگاه به آغوش همون خانواده متجاوز برمی‌گردن.

حالا که قتل وحشیانه رومینا توجه عمومی رو به برخورد دادگاه‌ها با زنان جلب کرده، فکر کردم از مورد شایع دیگری بنویسم که شاید خیلی‌ها درباره‌ش ندونن یا به‌نظرشون بیاد که موضوعی شایع و پرتعداد نیست و جدیش نگیرن. بله از پرونده‌های زنای با‌محارم در دادگاه‌ها حرف می‌زنم. دخترانی که قربانی تجاوز پدر و سایر محارم می‌شن. سالها پیش محسن مالجو رساله‌ش رو زیر نظر شهلا اعزازی درباره این موضوع نوشت. وقتی برای اولین‌بار برام از موضوع کارش گفت و جزییات دادگاه‌ها و بخش‌هایی از رساله‌ش‌رو خوندم اونم تو اون سالهایی که هنوز جنبش‌زنانی بود و ما با کلی شوروهیجان فعالیت می‌کردیم و من فکر می‌کردم چه شاخ غولی می‌شکنم که مثلن فلان و بهمان فعالیت رو دارم، همه دنیا یک‌باره سرم خراب شد.

قبل‌ترش چیزهایی شنیده بودم اما فکر می‌کردم حتمن انگشت‌شمارن و تو آمار جرم و جنایت‌های بزرگی طبقه‌بندیش کرده بودم که لابد فقط «گاهی» رخ می‌دن و دادگاه هم حتمن باهاشون برخورد جدی می‌کنه. اما داستان چیز دیگری بود.

رساله اگه اشتباه نکنم رو چهل مورد که دست به شکایت زده بودن و کارشون به دادگاه‌ها رسیده بود، پژوهش عمیق کرده بود. به دادگاه‌ها و پرونده‌ها سرک کشیده بود و با چند تا از قاضی‌های این پرونده‌ها هم گفتگو کرده بود. نتیجه این شکایات نشون می‌داد که در پایان دادرسی اغلب قضات رای به بازگشت دختر به خانه پدر متجاوز داده بودن و توجیهشون هم این بود که قانون در این مورد سیاه‌وسفید عمل کرده. یعنی برای پدر متجاوز به دختر، حکم اعدام رو گذاشته و هیچ حکم بدیل دیگری مثل حبس درکار نیست.

ازونجا که اکثر قضات به راحتی دست‌شون به صدور حکم اعدام پدر خانواده (که اون رو نان‌آور و سرپرست می‌دونن) نمی‌ره، پس حکم به تبرئه می‌دن چون چاره دیگری نیست. یادمه برام تعریف کرد که یه قاضی در جواب اینکه «فرستادن این دختر به خونه یعنی تجاوز دوباره» بهش گفته بود که «اینجوری یه نفر بهش تجاوز می‌کنه، پدرش بمیره و خیابونی بشه صدنفر بهش تجاوز می‌کنن.» درواقع شما فکر کنید که برخورد با زن در پرونده‌هایی به این فضاحت این‌طوره، اونوقت ما می‌گیم چرا دختری که فرار کرده رو به خونواده تحویل دادن!

حالا ادامه داستان این تجاوزها میشه گروهی از همین دختران که از اینهمه خشونت و تجاوز خانگی عاصی شده، دست به قتل محارم متجاوز می‌زنن و زندانهای عمومی تعداد زیادی از همین زنان رو تو خودش جا داده که اونجا منتظر قصاصن. بله قصاص! یعنی اعدام! وقتی از زنان قاتل حرف می‌زنیم از زنانی حرف می‌زنیم که درصد بالایی‌شون، مردهای منسوب به خود رو به‌دلیل تجاوز کشتن که آمار اینها هم مشخصه و می‌تونید برید و تحقیق کنید. عنوان رساله محسن رو خاطرم نیست. اما برای اطلاعات بیشتر می‌تونید نام نویسنده (محسن مالجو) و استاد راهنمای رساله(شهلا اعزازی) با موضوع(زنای‌با‌محارم)‌رو جستجو کنید و مقاله‌ها و مصاحبه‌هاشون رو بخونید تا با جزییات بیشتری ازین ماجرا آشنا بشین.

این رشته توئیت توسط آینا قطبی یعقوبی نوشته شده است.