آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی

روز پرخاشگری در کودکانی که در مراکز بهزیستی زندگی می­ کنند، یک مشکل شایع است که نیاز به مداخلات مؤثر جهت درمان و پیشگیری دارد.

پیرامون مداخلات جهت کاهش پرخاشگری کودکان پژوهش ­هایی انجام شده است،

اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی آموزش تاب­ آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری پرداخته باشد، مغفول مانده­ است.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تاب­آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی بود.

روش: پژوهش حاضر شبه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه گواه بود.

جامعه آماری شامل کودکان ۷-۵ سال تحت سرپرستی بهزیستی استان تهران در سال ۱۳۹۸ بود.

نمونه ۳۰ نفر از کودکانی بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر).

ابزار ­های پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش­ دبستانی واحدی و همکاران (۱۳۸۷) و پرسشنامه تاب ­آوری کودک و نوجوان انگار و لیبنبرگ (۲۰۰۹) و بسته آموزش تاب­ آوری مبتنی بر بازی (محمدی شمیرانی،۱۳۹۸) بود.

برای کودکان گروه آزمایش، بسته آموزشی تاب­ آوری طی ۱۴ جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت اجرا شد.

تحلیل داده­ ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد.

یافته­ ها: نتایج نشان داد که آموزش تاب­ آوری مبتنی بر بازی به طور معناداری موجب کاهش پرخاشگری و مؤلفه ­های آن (کلامی، جسمانی، کنشی و پرخاشگری کل) به استثنای مؤلفه پرخاشگری رابطه ­ای در شرکت­ کنندگان گروه آزمایش شد (۰/۰۱ p<).

نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­ های پژوهش حاضر می­ توان چنین نتیجه گرفت که بسته آموزش تاب ­آوری مبتنی بر بازی می­  تواند به عنوان یک مداخله مؤثر جهت کاهش پرخاشگری کودکان مورد استفاده گیرد.

تأثیر آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی