بخشش هم آیند تاب آوری است

بخشش میتواند زندگی از دست رفته و زخم دیده ما را حتی بهتر از قبل به ما بازگرداند.

مطالعات فراوانی تاب آوری کمتر را با نبخشیدن و تاب آوری بیشتر را با بخشش در ارتباط معنی دار گزارش کرده اند بر همین اساس هم انجمن روانشناسی امریکا تمریناتی را برای افزایش تاب آوری پیشنهاد کرده است که مسیر تاب آوری به بخشش ختم میشود

مرگباری و بیماری زایی کرونا واقعا مردم را در سرتاسر جهان ترسانده بود البته مزید بر این نارسایی هایی در توزیع برخی از اقلام مورد نیازدر سراسردنیا هم مزید برعلت بود.
کرونا تجربه ای بود تا بار دیگر بر این واقعیت صحه گذاشته شود آنان که خود را بر دیگران مقدم میدانند و درکی از زیست اجتماعی ندارند به احتمال زیاد از سلامت روانی کمتری هم برخوردار هستند .
که خود خواهی را بر امنیت و سلامت دیگران ترجیح میدهند اگرچه در کرونا شاهد بودیم به وِیژه درکادر درمان که از نیاز و تمایلات خود و خانواده برای خدمت به مردم چشم پوشی کردند .
بخشش قلب این مراقبت و مقاومت است بخشش هم آیند تاب آوری است تلاش برای خدمت به دیگران و توجه به مشکلات و دردهای دیگران و خدمتگزار نوع بشر بودن به ویژه در روزهای بحرانی ضمانتی برای انسجام اجتماعی است .
مقدسی که ترجمه ۳۰ عنوان کتاب تخصصی درزمینه تاب آوری در کارنامه خود دارد اضافه میکند که : تاب آوری و بخشش هردو عواملی هستند که می‌توانند به تغییرو تحولی مثبت حتی در بدترین موقعیت‌ها کمک کنند که تاب آوری  مواجهه موفق با تجربیات دشوار یا چالش برانگیززندگی است.

تاب آوری روانی بروز خطا در رفتارهای آدمی را به فرصتی برای تحول و رشد مثبت تبدیل خواهد کرد که البته از الزامات آن بخشش است.
مطالعات فراوانی تاب آوری کمتر را با نبخشیدن و تاب آوری بیشتر را با بخشش در ارتباط معنی دار گزارش کرده اند بر همین اساس هم انجمن روانشناسی امریکا تمریناتی را برای افزایش تاب آوری پیشنهاد کرده است که مسیر تاب آوری به بخشش ختم میشود که البته برای  بسیاری ا زافراد تصور آن هم بسیار مشکل است .
تاب آوری و بخشش هر دو ریشه در اقدام دارند و هر دو اقدامی آگاهانه بشمار می آیند
بخشیدن به این دلیل  اقدامی آگاهانه بحساب می آید  که به خود اجازه داده و انتخاب میکنیم جنبه های آزار و اذیت حاکم بررنجش ،خشم و انتقام را رها کنیم.

ناعادلانه بودن و بی انصافی درحقوق فردی و اجتماعی میتواند بسیار آزار دهنده و موجب رنجش باشد که التیام آن میتواند رها کردن ، بخشش و یا اقدام برای تغییر باشد .
بخشش میتواند زندگی از دست رفته و زخم دیده ما را حتی بهتر از قبل به ما بازگرداند و این را میتوان تاب آوری هم نامید
چرایی این مهم در نگرش و  فلسفه ما در زندگی و چگونگی آن شیوه اجرایی آن آموختنی است تاب آوری روانی در اینجا و اکنون و به لحظه حال تعریف میشود
هم اکنون و هم اینجا موقعیتی است که تمامی دارایی و توانایی های ما را هدفمند و درمواجهه معنامند با چالش و مشکلات ترجمه میکند .

پایان سخن چند نکته کوتاه و کاربردی برای افزایش تاب آوری و بخشش :

۱- با فرصتهای کوچک آغاز کنید که به شما امکان می‌دهد که رفتارهای جایگزین سالم‌تری مانند عمل نکردن به تکانه ها را تمرین کنید. سعی کنید از بعضی چیزها عقب نشینی کنید، این به عنوان “دفع شناختی”نامیده می‌شود. لحظه ای اجازه دهید تا عقب‌نشینی کنید، وضعیت را بررسی کنید و اگر میتوانید “رحمت” را گسترش دهید.

۲-آسیب به خود را به عنوان یک پدیدار اجتماعی که اتفاق افتاده بپذیرید، اما درعین حال “قدرت انتخاب “خود را در موقعیت، تشخیص دهید. شما فرمانروای جهان درونی خود هستید. هیچ چیز بدون اجازه شما نمی‌تواند آن را تغییر دهد.

۳-کلمه “بخشیدن “را به “ببخشید “تغییر دهید
این در مورد فراموش کردن یا رها کردن مردم نیست، بلکه بیشتر به این نکته اشاره دارد که شما آگاهانه درد را رها میکنید و روح را آزاد میکنید تا دیگر نتواند به شما صدمه بزند.

۴-روایت را به گونه ای پیکربندی کنید که بجای موارد منفی، استثنا ها را بیان کند .
درمورد اینکه چگونه خود را به چالش کشیده اید تا فراتر از صدمات و آسیب ها رشد کنید، بنویسید.
از مثال‌هایی استفاده کنید که چگونه از این طریق متفاوت هستید واین در  واقع به شما کمک می‌کند که بیشتر برای خود یک “دوست صمیمی “باشید این توانمندی جدید افزایش تاب آوری را در شما صد چندان می کند .