تاب آوری تیزهوشان


هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر‌بخشی مبتنی بر روان‌شناسی مثبت‌گرا و به طور ویژه آموزش شکوفایی بر اضطراب و افسردگی و تاب‌آوری دانش‌آموزان مدارس تیزهوشان است.

روش‌: به منظور نیل به هدف پژوهش و تعیین اثر‌بخشی از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد.

نمونه شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان دختر دبیرستان فرزانگان تربت‌حیدریه بود.

ابتدا از جامعه‌ی آماری (کلیه‌ی دانش آموزان دبیرستان مذکور)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس و پرسشنامه تاب‌آوری به عمل آمد.

تعداد ۵۰ نفر که بیشترین نمره را در مقیاس اول و کمترین نمره را در مقیاس دوم کسب کرده بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.

برای گروه آزمایش، آموزش شکوفایی در ۱۴ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای (هفته‌ای دو جلسه) اجرا شد، اما گروه کنترل ابتدا هیچ نوع درمانی دریافت نکرد و در پایان پژوهش، آموزش جهت گروه کنترل نیز اجرا شد.

داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-26 و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که با توجه به معنی‌دار شدن مقدار F فرضیه‌ی پژوهش مبنی بر اثربخشی پروتکل آموزشی مبتنی بر شکوفایی بر متغیر اضطراب، افسردگی و تاب‌آوری در سطح اطمینان ۹۹ درصد تأیید می‌شود.

آموزش شکوفایی موجب کاهش اضطراب و افسردگی و افزایش تاب‌آوری دانش‌آموزان گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل‌شده است.

اثربخشی آموزش شکوفایی
بر افسردگی و اضطراب و تاب‌آوری دانش‌آموزان مدارس تیزهوشان