تاب آوری زنان از درد تا دستاورد

بسیاری از زنان از شرم یا درد مسئله حل نشده ناشی از وقایع آسیب زا در گذشته رنج می برند. ما تمایلی نداریم که خاطرات دشوار یا تجربیات آسیب زا را دوباره بررسی کنیم، زیرا می دانیم تمام احساسات و پیام های منفی مرتبط با آن را دوباره به یاد خواهیم آورد.تاب آوری زنان از درد تا دستاورد

وقتی روی تاب آوری خود برای نجات یافتن تمرکز می کنیم، می خواهیم این تجربیات را دوباره قالب بندی کنیم و فقط روی درد و رنج آن تمرکز نمی کنیم، بلکه به این می پردازیم که این درد و رنج چه درسهایی به ما آموخته است و چه چیزی به دست آورده ایم، سپس می توانیم این احساسات و پیام ها را تغییر دهیم. این دیدگاه تازه کمک می کند که به آن روی سکه تجربیاتمان همچون منبع قدرت و بینش خود نگاه کنیم، نه آنکه آنرا آسیب پذیری وشرم تلقی کنیم. ما گزینه های تازه ایی برای کاوش داریم.

اگر خود را قربانی ببینیم که بر اثر شرایط زندگی آسیب دیده، شناختن تاب آوری ما ممکن است کمک کند تا خود را صرفا نجات یافته تلقی نکنیم و حتی متوجه می شویم که در هنگامه درد و رنج، آموخته ایم پیشرفت کنیم.ما می توانیم از تاب آوری خود برای مرور گذشته استفاده کنیم و شاید برای اولین بار ترکیب منحصر به فرد فرصت و چالشی را که تجربه کرده ایم و ارزشی را که به دست آورده ایم، درک کنیم. برای بسیاری از ما حرکت از وضعیت قربانی به فردی که می خواهیم باشیم، شامل بخشیدن خودمان است.ممکن است حوزه هایی باشد که لازم است خود را در آن ببخشیم.اما به لحاظ شناسایی منابع رشد تاب آوری ، یک بخش مهم پیرامون آسیب پذیری ما وجود دارد به منزله زن، ما آسیب پذیری های متفاوتی در مقایسه با مردان داریم،بیشتر زنان به اندازه مردان قوی نیستند، در نتیجه به لحاظ فیزیکی می توانند مغلوب شوند.این واقعیتی طبیعی است.در روابط عاشقانه زنان معمولا با دل خود هدایت می شوند. و این رفتاری معمول و آموخته شده است. در این جا می توانید از تاب آوری خود برای محافظت از دلتان استفاده کنید.

دفتر یادداشت تاب آوری: تجارب منفی را چگونه درک می کنید
یکی از تجربیات منفی یا آسیب زای خود را به یاد بیاورید، همانطوری که تجربیاتتان را مرور می کنید، پاسخ هایتان را به این سوال ها یادداشت کنید:
چه آسیب هایی را تجربه کرده اید؟
چگونه به آنها واکنش نشان داده اید؟
چه پیام هایی در مورد خودتان گرفته اید؟
چه افکار دخترانه یا هم وابستگی در میان بوده است؟

حالا به این تجربه از دید تاب آوری خود نگاه کنید. اجازه وقتی پاسخ این سوال ها را می دهید، صدای تاب آورتان شما را راهنمایی کند:
.چطور از آسیب برای ایجاد تاب آوری تان استفاده کردید؟
از این تجربه چه درسی در باره خودتان آموختید؟
. آیا همچنان از این درسها استفاده می کنید؟
.اگر استفاده نمی کنید، آیا می توانید آنها را آگاهانه تر کنید، طوری که برای شما دست یافتنی تر شوند؟


عوامل یاد آور رویداد آسیب زا
زندگی سرشار از لحظاتی است که گذشته را زنده می کنند. گاهی این خاطرات مثبت اند، مثل لحظاتی که دوره جوانی یا فعالیت مورد علاقه یا غذای دلخواه را به یاد می آورند.گاهی اوقات خاطرات ناخوشایند هستند، شاید هم وقایعی وحشتناک را به یاد ما می آورند.عوامل یاد آور آسیب شامل موقعیتها، رویدادها، یا احساساتی هستند که خاطره آسیب قبلی را به یادمان می آورند.کارهای دیگران نیز ممکن است مثل محرک عمل کند. احساس می کنیم از ما انتقاد می شود، یا حرف های ما شنیده نمی شود. یا نادیده گرفته می شویم یا حمایت نمی شویم. واکنش ما به این مسئله شدید است. کودک درون ما وارد عمل می شود و ما از این بخش عمیق و ابتدایی وجود خود واکنش نشان می دهیم و نشانه های زمان حاضر را نادیده می گیریم و فقط به علائم آشنا از گذشته پاسخ می دهیم.

خاطرات همچنین ممکن است توسط حواس ما به هشیاری فراخوانده شوند. ممکن است بویی را حس کنیم و کاملا نتوانیم تشخیص دهیم. چه بویی است.اما ما را ناراحت کند. بو حسی بسیار قوی است که به نادیده گرفتن آن در دوران بزرگسالی گرایش داریم، مگر زمانی که می خواهیم عطر دلخواهی را انتخاب کنیم. حس بویایی قوی است و اغلب خاطرات مرحله پیش کلامی را تحریک می کند، خاطراتی آنقدر اولیه که هیچ کلامی برای حفظ آنها نداریم. یا وقتی نوری در مقابل چشمان ما دودو می زند، احساس اضطراب می کنیم.اما هیچ خاطره ی دیداری واقعی ظاهر نمی شود. ما فقط احساسی مثل دویدن، بسته شدن، حمله کردن را داریم، نمی توانیم نفس بکشیم و قلبمان می کوبد، خاطره ایی بدنی،خاطره ای حسی و غیر کلامی داریم.


باز آفرینی تجربه رویداد آسیب زا
اصطلاح باز آفرینی تجربه رویداد آسیب زا شبیه چیزی به نظر می رسد که انتظار دارید روی صحنه آنرا ببینید نه چیزی که در زندگی تان به طور ناهوشیار تاثیر گذاشته است، اما غالبا مواقعی دیده می شود که خود را در حال باززیستن آسیبی از زندگی گذشته در زندگی فعلی خود می بینیم. زیرا آنرا باز آفرینی می کنیم. وقتی درگیر باز آفرینی تجربه رویداد آسیب زا هستیم، اجازه می دهیم افرادی به زندگی ما راه پیدا کنند، چون آنها نوع خاصی از واکنش را در ما بر می انگیزند. میدانیم چطور با این فرد رفتار کنیم، درست مثل تجربه ی ما از راه دادن به دردی است که می شناسیم. ممکن است نامزدی باشد که احساس می کنیم جذب وی می شویم، زیرا از لحاظ احساسی در دسترس نیست و نهایتا ما را ترک خواهد کرد. یا ممکن است دوستانی را انتخاب کنیم که به همین نحو با ما رفتار می کنند، برای مثال از ما توقع دارند از آنها مراقبت کنیم. یا سرپرستانی را انتخاب می کنیم که روسای آن بخش هایی از شخصیت ما را که برای ما شناخته شده اند، برای ما ترسیم می کنند برای مثال سخت کوشی و قابلیت ما برای انجام دادن کار. یا ممکن است با بچه های خود به شیوه ایی که در کودکی تجربه کرده ایم، رفتار کنیم، گرچه قسم خورده ایم هیچ گاه آن رفتار را تکرار نکنیم.

گاهی اوقات رویداد آسیب زا را با موقعیت هایی که خود را در آن قرار می دهیم، باز آفرینی می کنیم.موقعیت هایی که شاید دردناک باشند ولی آشنا هستند.بله ما این کار را انجام می دهیم تا با چالش دردی که نمی شناسیم ، مواجه نشویم. اما قضیه از این ها هم پیچیده تر است. ما گاهی اوقات خود را در موقعیتهای چالش بر انگیز قرار می دهیم، برای آنکه با جرئت و جسارت عمل می کنیم و می کوشیم به نتیجه ای متفاوت از آنچه در کودکی، نوجوانی یا به منزل زن جوان آسیب پذیر تجربه کرده ایم، دست پیدا کنیم.