تاب آوری زنان و افکار دخترانه

شاید افکار دخترانه را بتوان شیوه ای به شمار آورد که زنان خود را به وسیله آن تحقیر می کنند. اگر اینطور باشد، می توانیم کمک بگیریم.

باشگاه تاب آوری

قابل توجه است که زنان در رفتار با خود تغییر چندانی نکرده اند. زنان گرایش دارند که این افکار و تصورات محدود کننده اجتماعی را درونی کنند، اینکه چه کسی هستیم به عقایدی تبدیل می شوند که خانواده و دوستانمان آن را تقویت می کنند و به وسیله تجربیات شخصی ناشی از آسیب هایی که می بینیم تشدید می شوند. قابلیت ها و ویژگی های ما در خدمت این امر قرار می گیرند که چگونه باید به نظر برسیم و چطور رفتار کنیم و ما به طور ناهوشیار به همان صورت عمل می کنیم و موجب تداوم آن باورها می شویم.

این افکار می گوید که اگر ما دخترهای خوبی باشیم و آنچه را باید انجام دهیم و آنطور که باید احساس کنیم، آن وقت از ما مراقبت می شود و زندگی بر اساس میل ما پیش می رود.

با توجه به این که این افکار، منشا اجتماعی دارند به چالش کشیدن آنها دشوار است. آنها در تصوراتی که ما را احاطه می کنند و در هوایی که ما در آن نفس می کشیم وجود دارند. افکار دخترانه ما را می ترسانند که نیازهای خود را نشناسیم و آنها را نادیده بگیریم. این افکار به ما می گویند که اگر ایده آل رفتار نکنیم، محکوم خواهیم شد.

مبارزه با افکار دخترانه دشوار است. وسایل آرایش و عطرهایی که به ما عرضه می شوند، طوری طراحی شده اند که ویژگی های ذاتی ما را به طرز وسوسه انگیزی نشان دهند. این امر در لباس ها هم دیده می شود. اگر می خواهیم به روز و آراسته باشیم، باید بدن ما مثل بدن کسانی باشد که عکسشان روی مجله هاست. عکس هایی که فتوشاپ شده اند و صادقانه بگویم هیچکس نیست که اندازه های بدنش مطابق اندازه هایی باشد که برای زنان ایده آل در نظر گرفته شده است.

پیام هایی که دریافت می کنیم، نسبتا وحشتناک اند. روانشناسان در تحلیل مجلات متوجه شدند که زنان را کاملا منفعل به تصویر می کشند. ممکن است این را دوست نداشته باشیم، انرژی عاطفی زیادی را صرف می کنیم که این پیام ها را تعدیل کنیم اما در جامعه ای زندگی می کنیم که مجله ای معروف مخصوص دختران نوجوان، تصمیم می گیرد دیگر تصویر دختران را فتوشاپ نکند تا میزان مقبولیت خود را افزایش دهند، در حالی که تصویر مدل ها و سلبریتی را همچنان فتوشاپ می کند. این دستاورد کمی است. این تغییر در فتوشاپ تصاویر زمانی شروع شد که دختری چهارده ساله در وبلاگ خود اعلام کرد که دخترهایی که در مجله هستند، شبیه دخترهای همکلاسی او در مدرسه نیستند.

بر اساس تحقیقات، موثرترین پیام ها، پیام هایی هستند که بدون شناخت هوشیارانه دریافت شده اند و این حاصل قدرت تبلیغات دیجیتال و بصری ای است که در تمام رسانه های ما به طور معمول از آن استفاده می شود. رسانه ها در اکثر موارد، تصاویر بدن زنان را دستکاری می کنند تا بتوانند محصولات خود را بفروشند. نتیجه اش این است که فقط 2 درصد از زنان در جهان فکر می کنند، زیبا هستند.

ما مدل هایی را می بینیم که دارند از گرسنگی خود را می کشند و دارند می میرند و هرگز به اندازه کافی لاغر نیستند. زنانی که تا سرحد ورشکستگی خرید می کنند تا جدیدترین مد بهاره یا پاییزه را داشته باشند و نگران قد شلوار یا تنگی دامن خود هستند.

بیشتر زنان به دلیل تلاش برای خوش هیکل بودن خسته اند، در عین حال شک دارند که به اندازه کافی خوش هیکل باشند. این حرفها به معنای این نیست که نباید شیک و مرتب و خوش لباس باشیم و کفش پاشنه بلند به پا کنیم و آرایش داشته باشیم و عطر بزنیم و لباس آخرین مدل بپوشیم. اما نباید ارزش خود را به مدل های مصنوعی منوط کنیم. شیک پوشی و آراستگی خیلی هم خوب است، اما نباید الزامی باشد و نباید نشان دهنده ارزش ما باشد.

درونی کردن این افکار دخترانه عمیقا روی ما موثر است، و این درونی باعث مشکلات پیچیده ای می شود. در سطحی بسیار ساده در مورد چگونه لباس پوشیدن دچار تعارض می شویم. می خواهیم از بدن خود لذت ببریم و از مدل ها و سبک های تازه لذت ببریم. اما ممکن است از توجه ناخواسته غریبه ها ناراحت باشیم. شاید این کار ما توجه غریبه ها را به خود جلب کند و مردان اظهارنظرهای ناجوری کنند و حتی زنان دیگر حرف های موذیانه ای درباره ما بزنند. این واکنش ها باعث می شود که احساس کنیم کار اشتباهی از ما سر زده است.

وقتی اجازه می دهیم که افکار دخترانه ما تاخت و تاز کند، دور باطلی را آغاز می کنیم، این که ما به اندازه کافی خوب نیستیم، یا اگر سخت تر تلاش کنیم ممکن است لیاقت نعمتها و موهبتهایی را داشته باشیم ، اما نتیجه آن است که ما مضطرب تر و نگران تر می شویم. برای مثال، برای آن که دوست خود را نگه داریم، تلاش زیادی می کنیم. حتی اگر دیگر از او خوشمان نیاید یا دیگر به ما حس خوبی ندهد.

احساس به زیستی ما کاهش می یابد و باعث می شود کمتر با خودمان ارتباط بگیریم. کمتر احساس جذابیت کنیم، چرا که سعی می کنیم رابطه ای را حفظ کنیم که دیگر رابطه خوب نیست. اما خود را متقاعد کرده که به آن نیاز داریم.

اهمیت دادن به افکار دخترانه، نادیده گرفتن یافته هایی است که در تحقیقات در مورد نیازهای زنان مشاهده شده است.

راه حل آن است که زنان در هر سن و مرحله ای از زندگی خود لذت ببرند با دوست و همسر خود را با احساس به زیستی خود ارتباط داشته باشند.

افکار دخترانه ما این مسئله را نادیده می گیرد و ما را به خارج از وجودمان می برد و وادارمان می سازد تا خود را از دریچه چشم دیگران ببینیم و این باعث می شود که خود را قضاوت و نقد کنیم.

بنابراین چه باید کرد؟
با این نکته شروع کنید که روزانه رقص تاب آوری داریم. برای بسیاری از ما این رقص آرامی است که موسیقی آن از بیرون ناموزون شنیده می شود. اما وقتی به نقاط قوت و نیازها وتمایلات خود به شکل هوشیارانه و ارزشمند توجه کنیم، می توانیم این رقص را به گرامیداشت مهارت در تاب آوری تبدیل کنیم.

به قلم عفت حیدری روانشناس اجتماعی

برگرفته از کتاب تاب آوری زنان