تاب آوری پزشکان مسیسر شفقت و مهربانی با خویش

اشتباهات اجتناب ناپذیرند، اما ما سراسر اشتباه نیستیم.

وقتی ذهن ما مشغول اشتباهات و قضاوت در باره خود میشود، اعتماد به نفس مان را از دست می­دهیم و توانایی ما برای شفا دادن به دیگران به مخاطره می­افتد.جال اینجاست که موثرترین راه برای مهربانی با خود،مهربانی با دیگران است.

 سه چیز در زندگی انسان اهمیت دارد:
اول مهربان بودن، دوم مهربان بودن، سوم مهربان بودن

از آنجایی که همه ما برای آرامش در زندگی تلاش می­کنیم، آنقدر عاقل هستیم که این آموزه را آویزه گوش کنیم کارهای مهربانانه واژه های محبت آمیز، هدیه ایی از روی علاقه، یا اشاره ای عاشقانه  زندگی کسانی که این محبت ها را دریافت می­کنند، را عوض می کند و حتی ممکن است روحیه نا امیدترین افراد را بالا ببرد.
مهمتر از همه آنکه ممکن است مهربانی لذت و بهباشی را به فرد مهربان بدهد.اگر با دیگران مهربان باشیم، می­توانیم خوشبخت تر و شادتر زندگی کنیم.در حقیقت شواهد ثابت می­کند که شخص مهربان براستی شخص خوشبخت تری است. بنابراین لازم است برای تاب آوری صرفا مهربان باشیم.
البته همه ما بنا به تجربه می­دانیم که گفتن این حرف راحت تر از عمل کردن به آن است.
اگر پزشک روز بدی را سپری کرده باشد، تنها تغییر توجه و دقت به داستان هر بیمار، دیدگاه وی را عوض می­کند و می­تواند موج افکار منفی ظاهرا بی پایان را خاتمه بخشد. برای جراحان اگر یک مورد عمل جراحی خوب پیش نرفته باشد، ممکن است به منفی گرایی رو آورند و مغلوب احساس اندوه،اضطراب، و سرخوردگی شوند.
وقفه ای برای تنفس و تصمیم برای تمرکز روی همه کارهای خوبی که با هدف بهباشی بیمار انجام می­شوند، فرد را از منفی گرایی دور می­کند.در اوقات دشوار، که مهربان بودن بسیار سخت است،می­توانیم مهربان باشیم زیرا در این مواقع است که امکان رشد فراهم می­شود وقتی توجه خود را به فرد دیگری معطوف می­کنیم، کمتر متوجه مسائل خود می­شویم.تمرکز به بیرون،توجه و انرژی ما را به درد و رنج دیگری معطوف می­کند.دردها و ناراحتی های خود را فراموش می­کنیم و به فرد دردمند می­پردازیم. برای مثال وقتی وارد اتاق معاینه می­شویم، صرفا با گفتن این جمله که چه کمکی می­توانم به شما کنم؟ بلافاصله توجه را از سرخوردگی و خستگی یا ترس از شکست یا عدم رسیدگی به بیمار، به مطلب دیگری معطوف می­کنید.واکنش بیمار به سوالتان ممکن است دیدگاهی به شما بدهد.اگر شکایت عمده بیمار پارگی پوست پای قطع شده باشد، چه؟ نه تنها می­توانیم موقتا نگرانی های مان را فراموش کنیم بلکه متوجه می­شویم که سختی ها و مشکلات فرد دیگر به مشکلات خود ما دیدگاه جدیدی می­دهد.
مهربانی توجه ما را به زمان حال معطوف می­کند.وقتی به بیرون متمرکز می­شویم و می­خواهیم آگاهانه به دیگران کمک کنیم.در زمان حال بیشتر حضور داریم.کارهای محبت آمیز ما را به زمان حال میآورد.
وقتی می­گوییم چه کمکی از من ساخته است، به زمان حال برمی­گردیم و می­توانیم مهربانی خود را نشان دهیم.همانطور که قبلا هم اشاره کردیم، حضور در زمان حال ممکن است اضطراب و احساس گناه و افسردگی را از بین ببرد، و احساس بهباشی در زمان حال جاری شود.
مغزانسان تنها می­تواند در آن واحد به یک فکر بپردازد.حتی در وضعیتهای خیلی فوری جراح می­تواند به سادگی با وقفه ای برای تنفس، تمام توجه خود را به کاری که در حال انجام دادن آن است و شامل مهربانی به فرد دیگری است، معطوف کند.
بسیاری از جراحان بعد از جراحی مایل نیستند که با خانواده ها در مورد نتیجه عمل جراحی صحبت کنند.خیلی ها ترجیح می­دهند در محیط آشنا و راحت اتاق عمل بمانند.البته کنار آمدن با پیامدهای غیر منتظره خیلی دشوار است و از آن دشوارتر توضیح دادن این پیامدها به خانواده بیمار است.در واقع چنین مواقعی ممکن است بهترین فرصت برای مهربانی کردن به خانواده بیمار و بازگشت به زمان حال در حین توضیح دادن ماهیت و پیش آگهی عمل جراحی باشد.حتی مشکلات و پیامدهای وخیم غیر منتظره را می­توان با محبت و مهربانی به خانواده بیمار منتقل کرد.تمرکز روی زمان حال و روی فرد دیگر ضرورت دارد.
مهربانی و محبت با خود،ویژگی ضروری برای زندگی لذت بخش و آرام است و برای سلامتی نیز مفید است.برای آنکه در سفر طولانی حرفه پرستاری یا پزشکی دوام بیاورید،مهربان بودن با خود ضروری است.همانطور که گفتیم، اشتباهات اجتناب ناپذیرند، اما ما سراسر اشتباه نیستیم. وقتی ذهن ما مشغول اشتباهات و قضاوت در باره خود می­شود، اعتماد به نفس مان را از دست می­دهیم و توانایی ما برای شفا دادن به دیگران به مخاطره می­افتد.جال اینجاست که موثرترین راه برای مهربانی با خود،مهربانی با دیگران است.

 ذهن ناهوشیار ما نمی­تواند بین مهربانی با خود و مهربانی با دیگران تمییز قائل شود.مغز قدیمی ما صرفا علائم و نشانه هایی را از قشرمخ پردازش می­کند و نمی­تواند بین فعالیتهای درونی و بیرونی تمییز قائل شود.به عبارت دیگر،مهربانی با دیگران در مغز قدیمی همانند مهربانی با خود درک و تفسیر می­شود. بر این اساس تنها راهی که به راستی می­توانیم به عشق دلخواه خود برسیم، آن است که با دیگران مهربان باشیم.در این شرایط است که ذهن ناهوشیار ما جریان پیوسته پیامهای عاشقانه را برای شفای ناراحتی ها و آسیبهای قدیمی دریافت می­کند.عشقی که از دیگران می گیریم،ناپایداراست و خارج از کنترل ما قرار دارد، به هرحال همه ما قدرت آن را داریم که مهربانی خود را همواره به دیگران عرضه کنیم و مغز قدیمی خود را با پیام های شفابخش بمباران کنیم.

بیشتر بخوانید :

تاب آوری پزشکان و پرستاران ، مسیر توجه آگاهی
تاب آوری پزشکان و پرستاران
تاب آوری پزشکان و پرستاران مسیر سپاسگزاری

تاب آوری پزشکان و پرستاران مسیر مهربانی و بخشش
تاب آوری پزشکان و پرستاران ، شجاعت کامل نبودن

تاب آوری پرستاران و پزشکان ، مسیر شفقت و مهربانی با خویش
تاب آوری برای پزشکان و پرستاران؛ مسیر بخشش


برگرفته از کتاب پزشک تاب آور،
نوشته جان دی کلی،آن ماری کلی،
برگردان محمدرضا مقدسی،عفت حیدری.نشر رشد،1399