نگاهی بر سیستم های خودپرداخت فروشگاهی (self checkout) از گذشته تاکنون

اولین سیستم خود پرداخت فروشگاهی (self checkout) در سال 1990 طراحی و ثبت شد و در سال 1992 در نیویورک توسط شخصی به نام دکتر هوارد اشنایدر نصب و اجرا شد. این سیستم در اوایل دهه 2000 به شهرت رسید و به عنوان یک عامل مهم در صرفه‌جویی هزینه و زمان مطرح شد بدین گونه که به یک کارمند اجازه نظارت بر چندین کیوسک را می‌دهد. سیستم‌های جدید از تکنولوژی بارکد ، ترکیب با یک رابط صفحه لمسی، دستورهای صوتی ضبط ‌شده از قبل ثبت ‌شده، و سیستمی از مقیاس‌ها برای مدیریت سرقت های احتمالی استفاده می‌کنند. انگیزه پشت پیاده‌ سازی این سیستم‌ها کارایی آن است، چرا که جایگزینی ساده برای روش های عمومی پرداختی است.

یک قرن پیش، کارمند باید در همه محصولات متخصص می بود، وزن‌ها و معیارها را درک می کرد تا می توانست به صورت دستی قیمت‌ها را وارد کند. امروزه، اغلب کارگران خواربار فروشی برای حداقل حقوق کار می‌کنند و تخصص کمتری دارند و این کار را به دستگاه ها می سپارند و در همین حین به خریداران مسئولیت بیشتری داده شده است.

در سیستم سنتی فروشگاه مواد غذایی روند مبتنی بر تعامل بین کارمند و مشتری بود, زیرا برقراری ارتباط امری ضروری بود. طبق تجربه خریداران انگیزه زیادی برای تعامل با کارمند در هنگام پرداخت ندارند. کلمات " لطفاً "
"از شما متشکرم " و " روز خوبی داشته باشید " به نوعی می تواند برقراری ارتباط با مشتری باشد که این روزها با وجود دستگاه ها این تعامل کمتر شده. سیستم های خود پرداخت فروشگاهی ارتباط اجتماعی با مشتری ندارند و همه واکنش‌های آن برنامه‌ریزی شده است و تنها واکنششان به ورودی‌های مشتری است.

ریالو به عنوان یک کیف پول الکترونیکی که هم اکنون در حوزه تاکسیرانی و فروشگاه ها فعالیت دارد در آینده ای نزدیک وارد سیستم خودپرداخت فروشگاهی(self checkout) می شود و شما می توانید تنها با چند کلیک و اسکن کد رمزینه خرید خود را انجام دهید.

https://dixonobjectanalysis.weebly.com/

https://www.quora.com/What-was-the-origin-of-the-self-checkout-system