لرزه نت‌ها

این همه هماهنگی برای چه؟!

این تویی،

رهبر ارکست امواج زلزله؟!

نت‌ها نه برای طنین؛

که برای آرامِ جانِ تو،

روی کلاویه

نجوا می‌کند.

و آرشه،

بر روی سایه مژگان تو،

به رقص درمی‌آید.

از آکورد قلبت،

چه بگویم؟

که خود به تنهایی

دلفریب بازی می‌کند،

با تارْ تارِ روحی از یاد رفته؛

که سال‌هاست

در جعبه موسیقی، خاک می‌خورد.

و تو

ترسان از هنر موسیقایی عشق،

روی روانی که روان نیست،

ضرب گرفته‌ای.

و این جان را چه باشد

که هنوز نفسی دارد،

از برای حیات؟!