اینترنت اشیاء (IoT) و بازیافت

اجلاس سران COP26 (در گلاسکو، اسکاتلند - مورخ ۹ آبان‌ماه لغایت ۲۱ آبان) طرفین را گرد هم آورد تا در مورد اقدامات انجام شده در راستای پیشبرد اهداف توافق‌نامه پاریس و کنوانسیون سازمان ملل به بحث و تبادل نظر بپردازند. اقتصاد چرخه‌ای یک استراتژی کلیدی پایداری است که توسط مدیران و تصمیم‌گیران صنایع اتخاذ شده تا پیشرفت اقدامات مطلوب در چارچوب توافق‌نامه‌ پاریس تسریع گردد. اقتصاد دَوَرانی یا چرخه‌ای Circular Economy، یک استراتژی پایدارِ کلیدی است که با بسترسازی هوشمند، نرخ بازیافت پسماند را بالا می‌برد. با اینکه استراتژی اقتصاد چرخه‌ای از نظر داده‌ها و معیارها هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارد، اما انتظار آن می‌رود که تا ۵ سال آینده با استفاده هوشمندانه از اینترنت اشیاء (IoT) گسترش بیشتری پیدا کند.

بخش تحقیقاتی شرکت اطلاعات فناوری جهانی ABI پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰ در جهان به تولید چرخشی پایدار بیش از ۱۰.۵درصد دست خواهند یافت.

اقتصاد چرخشی چیست؟

همانطور که پیش‌تر به آن اشاره شده، هدف از اقتصاد چرخشی کاهش ضایعات و افزایش استفاده از منابع بازیافتی است.

لیندسی وست، تحلیلگر تحقیقاتی در ABI Research: «اقتصاد چرخشی مفهومی است که اغلب به اشتباه درک می‌شود و بسیار فراتر از مدیریت زباله است و می‌تواند به طرحی برای همه شهرها تبدیل شود. این طرح با طرح‌های پیشین مانند مدیریت ضایعات و پسماند تفاوت داشته و هدفش به نوعی متمرکز بر بهینه‌سازی سیستمی است که در آن پسماند به‌صورت حداکثری قابل بازیافت و بازگشت به چرخه تولید باشد؛ نه تنها برای محیط زیست مضر نبوده، ضامن حفظ و نگهداری طبیعت نیز باشد.

بر اساس ارزیابی ABI، مفاهیم چرخه‌ای مانند استراتژی‌های تجدیدپذیر و اقتصاد اشتراک‌گذاری، تنها در صورت بسترسازی مناسب اینترنت اشیاء، هوش‌مصنوعی (AI) و دوقلوهای دیجیتال در شهرهای هوشمند قابل بهره‌برداری خواهند بود.

وست در پایان می‌گوید: «با این‌حال، جهت حصول نتیجه مطلوب برای استفاده از مزایای اقتصاد چرخشی، می‌بایست از صفر تا صد شیوه‌های چرخشی را اتخاذ کرد.

برخی از نمونه‌های اقتصاد چر‌خه‌ای در شهرهای هوشمند از جمله مواردی هم‌چون اقتصاد اشتراک‌گذاری، روشنایی هوشمند و زیرساخت سبز است.

اینترنت اشیاء و توسعه اقتصادچرخه‌ای

تولیدکنندگان به‌منظور بهبود کارایی، شناسایی و جلوگیری از بروز مشکلات، با استفاده از حسگرهای اینترنت اشیاء به حفظ و نگهداری محصولات از راه دور نظارت می‌کنند. نظارت از راه دور در حال تبدیل شدن به یک هنجار است، و تولیدکنندگان اکنون به دنبال گسترش این امر برای بهبود تجربه مشتری برای افزایش نرخ وفاداری به برند هستند.

پلتفرم‌های اینترنت اشیاء داده‌ها را از حسگرهای محصولات جمع‌آوری می‌کنند و به شرکت‌های تولیدکننده امکان می‌دهد تا با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌ها موارد زیر را در حوزه تحقیق و توسعه، مطالعه کنند:

● چگونه محصولات آن‌ها در راستای اهداف پایدارتر، از جمله استفاده از مواد پایدارتر و قابل بازیافت به عنوان بخشی از فرآیند ساخت، طراحی و تولید می‌شوند.

● ردیابی منشأ مواد، اعتبار پایداری آن‌ها را تضمین می‌کند و تأثیر قطعات تقلبی را کاهش می‌دهد.

● کدام حسگرها بهترین داده‌ها را ارائه می‌دهند و کجا باید برای طراحی محصولات با در نظر گرفتن استفاده مجدد و تعمیر استفاده شوند.

● نحوه کاهش ضایعات با بررسی هدررفت آب و سایر مواد مورد استفاده در فرآیند ساخت.

● پیگیری هر گونه خرابی پس از استفاده، با مشتریان و ارزیابی و پیشگیری از مشکلات قبل از وقوع. یک پیام متنی به مشتری می‌تواند به آنها در مورد مشکلی که ممکن است نیاز به ارسال بخشی یا تعمیر آن توسط مهندس داشته باشد، هشدار دهد با نگاهی بیشتر به آینده، استفاده از عینک‌های ویدیویی واقعیت مجازی برای هم‌پوشانی یک ویدیوی مجازی بر روی محصول، یا حداقل داشتن متخصصی که با استفاده از داده‌های مرکزی و تجزیه و تحلیل و مشاوره به یک مهندس محلی و عمومی‌تر، از راه دور مشکل را تعیین می‌کند. ردیابی پایان عمر یک محصول و فراخوانی آن برای استفاده مجدد در صورت لزوم.

تولیدکنندگانِ هم‌گام با اقتصاد چرخه‌ای

● اعلام طرح بازخرید و فروش مبلمان دست دوم (پس از استفاده) توسط شرکت صنایع چوب IKEA.

● طرح بازخرید لباس‌های خریداری شده جان لوئیس. از آنجایی که مردم می‌توانند هزینه‌های محصولات خریداری شده را به دست آورند، ارزش چنین اقلامی افزایش می‌یابد، زیرا پول دور ریخته نمی‌شود.

● یونیلور (Uniliever) متعهد به "کاهش مطلق پلاستیک" در مجموعه خود شده است، با ارائه‌ی طرحی که میزان پلاستیک مصرفی را کاهش می‌دهد و همچنین اطمینان حاصل می‌کند که سایر پلاستیک‌های مصرفی نیز به چرخه‌ی بازیافت برگردند.

● پروژه‌ی پاپیلونِ شرکت Bosch که در آن تمام مراحل چرخه تولید را می‌توان برای استفاده مجدد طراحی کرد. بوش مدل کسب و کار لیزینگ را انتخاب کرده است، که ممکن است برخی از مصرف‌کنندگان آن را دوست داشته باشند، اما برخی ممکن است ترجیح دهند به طور کامل خرید کنند. مدل‌های مختلف احتمالاً تکامل یافته و با مصرف‌کنندگان آزمایش خواهند شد.

● استنلی بلک اند دکر نمونه بارز پیشروی با «IoT for Good» به عنوان بخشی از طرح Stanley Earth است. پمپ خورشیدی هوشمند NADI شرکت Stanley Black and Decker در هند مورد استفاده قرار می‌گیرد، جایی که بسیاری از کشاورزانی که برای آبیاری محصولات خود به آب نیاز دارند، به برق متکی هستند (یا اگر خارج از شبکه هستند، به گازوئیل متکی هستند). آنها همچنین باید به‌صورت فیزیکی یا حضوری به محل بروند تا پمپ‌ها را روشن کنند. استنلی بلک و دکر در ویدئویی می‌گویند: «اما پمپ‌های دیزل تن‌ها دی‌اکسیدکربن تولید می‌کنند!». بنابراین، جایگزینی این پمپ‌های ناکارآمد با پمپ‌های خورشیدی که می‌توانند از راه دور نظارت، به روز‌رسانی و کنترل شوند، بسیار مغتنم است. پمپ خورشیدی هوشمند NADI هیچ وابستگی به شبکه برق و سوخت‌های فسیلی ندارد. کشاورزان دیگر مجبور نیستند برای عزیمت به محل پمپ‌ها رانندگی کنند و متحمل هزینه سوخت خودرو نیز بشوند! زیرا می‌توانند پمپ را توسط تلفن هوشمند خود از خانه خود روشن و خاموش کنند و تجزیه و تحلیل و نمودارهای IoT را مشاهده کنند. آن‌ها داده‌ها را از حسگرها جمع‌آوری می‌کنند تا بتوانند با نظارت از راه دور، پیش‌بینی و تحلیل روند تعمیر و نگهداری را بررسی کنند. آن‌ها می‌توانند زمان‌های روشن و خاموش را برنامه‌ریزی کرده و فقط از مقدار مناسب آب برای به حداقل رساندن هدررفت منابع و ذخایر آبی استفاده کنند. سنسورهای کیفیت آب نیز به شناسایی آلاینده های موجود در آب پمپاژ شده کمک می‌کنند.

اینترنت اشیاء در بسترسازی ارتباطات در فرآیند طراحی و ساخت نقش اساسی دارد و یک عامل کلیدی برای کمک به زنجیره‌ی تامین، تولید، خدمات و استفاده مجدد از منابع بازیافتی به صورت پایدارتر و از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر است.

• medium.com

• technative.io