شهر هوشمند یا شهر الکترونیک؛ مساله این است!

شهر هوشمند یا شهر الکترونیک؛ مساله این است!

شهر هوشمند یا شهر الکترونیک معمولا به خاطر نزدیکی مفاهیم و تعاریف، این دو را اشتباه می گیریم. ابتدا لازم است تا شناختی از هر دوی این شهرها داشته باشیم، سپس خواهیم دانست شهری که در آن زندگی می کنیم، هوشمند است یا الکترونیک یا شاید هم هیچکدام!

شهر الکترونیک

به سادگی هرچه تمام تر؛ شهری که دارای زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری باشد و در تمامی ایام سال و ساعات شبانه روز بدون هیچگونه تعطیلی و وقفه ای قادر به پاسخگویی به نیاز شهروندان خود باشد را شهر الکترونیک گویند.

امکاناتی که برای دسترسی به شهر الکترونیک به آنها نیاز دارید عبارتند از اینترنت، دستگاهی که با آن بتوان به اینترنت وصل شد و سواد دیجیتال.

در چنین شهری و برای انجام کارهای روزمره خود من جمله پرداخت قبوض، خرید از فروشگاه، مراجعه به بانک، آموزش، درمان، و حتی شرکت در انتخابات نیازی به خروج از منزل نخواهید داشت. تنها با کامپیوتر و یا گوشی همراه خود قادر به انجام آن ها خواهید بود.

در واقع شهری که به معنای واقعی بر پایه صفر و یک بنا نهاده شده و همه چیز در آن دیجیتال است. در یک کلام می توان گفت که شهرهای الکترونیک با هدف ارائه سرویسی خاص به شهروندان و توسط دولت ها ایجاد شده اند.

شهر هوشمند

اما شهر هوشمند شهری است که می تواند فکر کند، تصمیم بگیرد و حتی تصمیم خود را به مرحله اجرا در آورد.

تفاوت این دو شهر در نحوه مواجهه با مشکلات و معضلات شهری است. در شهر هوشمند سنسورها و اینترنت اشیا (IoT) حکومت می کنند. آن ها داده های شهر و رفتار شهروندان خود را جمع آوری و برای بهبود خدمات شهری و منابع، مورد واکاوی، پایش و استنتاج قرار می دهند.

شهر هوشمند بر بستر شهر الکترونیک شکل می گیرد. شاید بتوان این گونه گفت که شهر هوشمند زاییده شهر الکترونیک می باشد که خلاقیتت و نوآوری چاشنی آن شده است. شهر هوشمند برخلاف شهر الکترونیک توانایی یادگیری، بهبود شرایط و حل مشکلات را دارد تا بتواند سطح کیفی زندگی شهروندان خود را افزایش دهد.

شهر الکترونیک به مشارکت شهروندان خود نیازی ندارد در حالی که شهر هوشمند برای بهتر شدن نیازمند مشارکت شهروندان نوآور و خلاق خود می باشد.

برای جمع بندی و نتیجه گیری بهتر به مثال های زیر توجه کنید.

به عنوان مثال چراغ ‌های راهنمایی؛ در یک شهر الکترونیک، چراغ های راهنمایی چه کمکی به شهروندان خود می نمایند؟ آری آن ها با نصب یک شمارنده معکوس شمار ما را در جریان مدت زمان توقف پشت چراغ قرار می دهند!

اما یک چراغ راهنمایی هوشمند، با کمک سنسورها، اقدام به جمع آوری داده‌ها نموده و با توجه به میزان اتومبیل‌ های در حال حرکت در یک خیابان، به ‌گونه ‌ای عمل می‌ کند تا از ایجاد راه بندان جلوگیری کرده و ترافیک را بر اساس الگوریتم های خود به حداقل ممکن کاهش دهد.

آن ها حتی پا را فراتر نهاده می توانند بهترین مسیر برای رسیدن به مقصد را به شما پیشنهاد دهند.

اما مثالی دیگر؛ سطل‌های زباله در یک شهر الکترونیک چه کاری انجام می دهند؟ تقریبا هیچ! اما یک مخزن زباله هوشمند با بررسی مداوم میزان زباله خود و به طور خودکار داده‌ ها را به شرکت‌ های مدیریت زباله ارسال و زمانبندی تخلیه زباله‌ ها را بسیار دقیق تر و کاراتر از یک برنامه از قبل تعیین شده انجام می دهد.

به نظر شما آیا آن ها در حال فکر کردن، تصمیم گیری و اجرای تصمیم خود نیستند؟!

چه بخواهیم یا نخواهیم، دنیا در حال حرکت به سوی شهرهای هوشمند است. کارهای بسیاری تاکنون در این زمینه در دنیا انجام شده است. اما هنوز هم نمی توان گفت که شهری صددرصد هوشمند شده است. هر چند که “شهر هوشمند بلمونت بیل گیتس“ در صحرای آریزونا، آب پاکی را روی دست تمامی دولت ها ریخته است.

منبع: Startforsmart.com