کارآفرینی

سهیلا محمودی کمالیه

سهیلا محمودی هستم.از روستای دینار آباد بخش لالجین متولد 1365. من در ابتدا به کارهای هنری علاقه داشتم. و دوست داشتم با وجود معلولیت جسمی و محدودیت‌هایی که داشتم. در حد خودم مفید واقع بشم و یک کاری بتوانم انجام بدم . همیشه دوست داشتم. توی زندگی مفید واقع بشم و هرکاری اردستانم بر می آید انجام بدهم در حد خودم مفید باشم . و هیچوقت به این فکر نمی کردم که معلولیت جسمی دارم پس ناتوانم باید یک گوشه بشینم کز کنم و ناراحت باشم. می خواهم طوری رفتار کنم که وقتی از دنیا رفتم نگویند بد بود بلکه بگویند خدا رحمتش کند. اول هنرهای کوچکی در حد خودم انجام دادم. مثل ابریشم بافی مکرومه بافی دوخت پادری ، بعد از طرف بهزیستی حمایت شدم و بافت تابلو فرش را شروع کردم .بعد از اون خانم عزتی مربی تابلو فرش که جا داره از ایشون تشکر کنم به منزل ما آمدند. و بافت تابلو فرش را یادم دادند. و بعد دیدم علاقه دارم و این کار را شروع کردم. کار اولم ویلای شمال در ابعاد یک در یک می باشد و امسال توانستم هم تابلو فرش سفارش بگیرم و هم آموزش بدهم و هم از طرف بهزیستی لالجین به روستاهای اطراف رفته و آموزش داده ام. من معتقدم معلولیت محدودیت برای رسیدن به اهداف نیست و ما میتوانیم مثل یک آدم سالم به اهداف مان
دست پیدا کنیم ....?